To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Rozwój literaturoznawsta - XIXw. krytyka źródeł łacińskich, średniowiecznych
POJĘCIE LITERATURY Wg Arystotelesa literaturea była sposobem odtwarzania rzeczywistośi. Każdy opis świata rzeczywistego tworzył świat analogiczny. Język i rzczywistość to twie odmiedde płaszczyzny. Istenieją pojęcia, słowa, wyrażenia, któe nie mają odniesieniea w rzeczywistości, np miłość, wolność itp. Zasada mimesis (imitatio) to naśladowanie rzeczywistosci. Literatura nie jest rzeczywistością samą w sobie. Opisuje ogóły, uniwersalne prawdy o człowieku. Opisywaniem konkretnych, szczegółowych sytuacji, faktów zajmuje się historia.
Z zasadą imitacji zerwano w wieku XIX (Rewolucja Francuska). Od tej pory literatura miała zajmować się tym co niezywkłe, jednostkowe, oryginalne.
W wieku XX dominowało przekonanie, że litereatura jest "chwytem językowym", grą słów i zabawą jezykiem. To właśnie słowo jest podstawową materią literatury. Operowanie słowem stało się ważniejsze od tworzenia alternatywnych światów czy prowadzenia wielkich dysput religijnych.
Dezautomatyzacja języka (formaliśmy rosyjscy).
Futuryzm, dadaizm (awangardy zachodnie).
JĘZYK Wg Ferdynanda de Saussuve'a - wybitnego językoznawcy, autora m. in. "Kursu językoznawstwa ogólnego" - biblii językoznawsta, język to: LANGUAGE - sposób porozumiewania się
LANGUE - system znaków, reguły gramatyczne, słownik
PAROLE - aktualizacja systemu
O charekterze wypowiedzi decydują język i czynnki zewnętrzne.
R. Jakobson, "Retoryka w świetle językoznawstawa"
DYSKURS Dyskurs to kontekstualizacja mowy. "Ja" mówi do kogoś w kontkretnym celu, na kontretny temat, konkretne są rónież czas i miejsce wypowiedzi. Pojęcie dyskursu wprowadził E. Beneviste.
ZNAK (gr. semeion - objawy, symptom)
Znak to zjawisko kulturowe, umowne, przedstawienie czegoś. Każdy znak jest:
ARBITRALNY - nie ma związku między znakiem a jego odniesieniem
LINEARNY - ukierunkowany
SEKRETNY - każdy znak różni się od innego znaku
Wg. F. de Saussurea język jest systemem różnic. Tożsamość znaku wynika z jego odmienności względem innych znaków. Cokolwiek zostanie przedstione w jakimś języku, za pomocą znkaów, traci kontakt rzeczywistością.
ZNAK:
- SIGNIFIANT - forma akustyczna i graficzna znaku
- SIGNIFIE - treść znaku
FUNKCJE JĘZYKOWE REFERENCYJNA - odnosi się do kontekstu
EKSPRESYWNA - wyrażanie samego siebie
IMPRESYWNA - nakierowana na odbiorcę w celu wywołania emocji, zachowań
FATYCZNA - nawiązanie i podtrzymywyanie kontaktu
METAJĘZYCZNA - wyjaśnienie funkcjonowania jezyka za pomocą metajęzyka
(…)
… rozmówcy
INTERTEKSTUALNOŚĆ
“przecinanie się” tekstów, nieświadome posługiawanie się językiem kogoś innego
cytaty, parafrazy, kontynuacje, pastisze
dialogiczność powieści (M. Bachtin, J. Kastera)
dyskur - determinacja kontekstualna
FIKCJA
fikcjonalność jest kryterium literackości
fikcja - poetycka, narracyjna
poiesis - tworzenie (wg Arystytelesa)
funkcją języka jest legeik - informowanie, przekazywanie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (1)
Agata napisał(a):
2016-07-19 12:29:58
bardzo pomocna, dziękuję