Chrystianizacja Cesarstwa Rzymskiego-IV wiek n.e.

Nasza ocena:

3
Pobrań: 63
Wyświetleń: 1428
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Chrystianizacja Cesarstwa Rzymskiego-IV wiek n.e. - strona 1 Chrystianizacja Cesarstwa Rzymskiego-IV wiek n.e. - strona 2

Fragment notatki:

CHRYSTIANIZACJA CESARSTWA RZYMSKIEGO - IV W. N.E. Konstantyn Wielki w 313r. wydaje edykt mediolański w którym legalizuje chrześcijaństwo - Rzym zyska z kolei administrację
kościelną. Pod koniec IV w. cesarz Teodozjusz Wielki uznał chrześcijaństwo ze jedyną religię.
Kościół staje się częścią struktury władzy Imperium, teraz wszystkich biskupów mianuje cesarz, cesarz dba o kondycję finansową i
korzystny status prawny Kościoła, cesarz mocą władzy cesarskiej rozstrzyga spory teologiczne wewnątrz Kościoła i uczestniczy w
sformułowaniu tekstu wyznania wiary Euzebiusz z Cezarei - współpracownik i biograf Konstantyna Wielkiego
- władza cesarza pochodzi od Boga, ale nie jest to władza św. Pawła (idea władzy pochodzi od Boga), lecz konkretna władza
konkretnego cesarza pochodzi od Boga (władza apostolska)
- Kościół lojalny wobec cesarza, a on opiekuje się Kościołem, ułatwia szerzenie ewangelii
- model cezaropapizmu - Kościół należy do struktury władzy państwa i jako taki jest traktowany przez władze i poddanych
- przyjmuje się na wschodzie (Bizancjum, Moskwa),
- na zachodzie się nie przyjął - św. Ambroży zdążył wykląć cesarza Teodozjusza - zachodnia era relacji państwa z Kościołem
- optymizm i euforia związaną z chrystianizacją Cesarstwa -optymizm dziejowy
- myśl antyczna: cykliczność dziejów, początek jest końcem
- myśl chrześcijańska - dzieje się nie powtarzają.
- Ku czemu dzieje biegną? Pytania tego Grecy nie zadali, bo wg nich dzieje się powtarzały
- optymizm dziejowy - głosił pochwałę tego, ku czemu biegną dalsze dzieje
- było źle, jest źle, ale będzie dobrze
- jest to nadzieja na lepsze
- kolejna wielka synteza (pierwsza hellenizacja, druga chrystianizacja)
- pesymizm dziejowy - było fatalnie, jest źle, będzie jeszcze gorzej
Euzebiusz zaprezentował trzy modele państwa
- państwo in abstracto - prowadzenie poddanych do zbawienia
- Św. Paweł: państwo nie pomoże w zbawieniu, ma służyć szerzeniu wiary
- pogańskie państwo rzymskie
- uwolniło ludzi od wielości władzy politycznej, zamiast wielu bytów politycznych jedna uniwersalna monarchia
- pozwoliło to szerzyć Ewangelię- w Cesarstwie nie było żadnych ograniczeń w przemieszczaniu się mieszkańca
- Bożym celem było przygotowanie zbawienia - dzięki temu, że państwo rzymskie istniało, możliwy był sukces
chrześcijaństwa
- schrystianizowane państwo rzymskie
- jest odbiciem boskiego ładu (wątki stoickie)
- namiastka Królestwa Bożego na ziemi
- zapowiedź Królestwa Bożego
Euzebiusz z Cezarei jest twórcą teorii imperialnej


(…)

… Królestwa Bożego
Euzebiusz z Cezarei jest twórcą teorii imperialnej
- twórca pojęcia biskupa zewnętrznego - jest nim cesarz, nie ma święceń kapłańskich, ale ma uprawnienia
- ma przyczyniać się do upowszechniania religii i dbać o jedność Kościoła
Teoria imperialna
- skoro religia chrześcijańska jest monoteistyczna, to monoteizm jest podstawą patrzenia na wszystko
- w niebie jest jeden Bóg, a na ziemi…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz