To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Zasady postępowania badawczego w analizie konwersacyjnej
Zasadnicze elementy organizacji rozmowy:
Zasady inicjowania rozmowy
Zasady zmiany tematu
Zasady kończenia rozmowy
Do kompetencji rozmówcy należy poprzedzenie sekwencji kończenia rozmowy sekwencją przygotowawczą do zakończenia rozmowy. Konstruowanie za pomocą języka rutynowych wypowiedzi konstruowanie rzeczywistości.
Jednostką analizy konwersacyjnej jest TURN (tura, kolejka). TURN TAKING - kolejkowanie. SEKWENCJONOWANIE - łączenie lub niełączenie wypowiedzi następujących po sobie.
Każda wypowiedź związana jest z korzystaniem z zasobów interpretacyjnych.
WYTŁUMACZALNOŚĆ - stosując zachowania różnego rodzaju oraz to, w jaki sposób mówimy, tłumaczymy rozmówcy rzeczywistość (multimedialne podejście), konstruujemy skrawki rzeczywistości a rekonstrukcją i reinterpretacją zajmuje się odbiorca.
WYRAŻENIA OKAZJONALNE - takie wyrażenie, którego znaczenie zależy od kontekstu, w którym zostało użyte (miejsce, czas).
Wg. badaczy analizy konwersacyjnej wszystkie wyrażenia mają charakter okazjonalny. Należy zatem analizować proces, a nie treść konwersacji
Elementy analizy konwersacyjnej:
a) organizacja sekwencyjna - sekwencyjne następowanie po sobie wypowiedzi, sensowne zw. Pomiędzy poszczególnymi wypowiedziami a nie mechaniczne następstwo.
b) kategoryzacje - określanie osób lub grup osób (jakich słów używamy i konsekwencje stosowania); z określonymi kategoriami są powiązane określone działania (stereotypy, uprzedzenia)
c) organizacja tematyczna - o czym się mówi, jak się rozwija temat, w jaki sposób przechodzi się od jednego tematu do drugiego
Postępowanie badawcze w toku analizy:
to co chcemy poddać analizie należy nagrać lub utrwalić, zapisać
socjologia interpretatywna - założenie, że rzeczywistość która jest analizowana jest tworzona przez uczestników tej rzeczywistości, krok po kroku przez ich wzajemny stosunek do siebie (uczestników dyskursu traktujemy jako konwersacyjnych ekspertów, którzy tworzą rzeczywistość tu i teraz poprzez słowa, gesty, szeroko pojętą komunikację niewerbalną
kroki analizy konwersacyjnej:
Nieumotywowane poszukiwania - naiwne czytanie, słuchanie, oglądanie, nie należy ignorować z pozoru nieistotnych elementów
Proste obserwacje - do wykonania przez każdego w danej kulturze konwersacyjnej, np. kto zaczął rozmową, czy ktoś przerywa itd.
Powtarzający się wzór - czy cos się powtarza, czy dana rozmowa jest powtórzeniem innej rozmowy, czy jest charakterystyczna dla jakiegoś kontekstu społecznego
(…)
… rozmowy, czy jest charakterystyczna dla jakiegoś kontekstu społecznego
Osiągnięte uporządkowanie w odróżnieniu od prawidłowości zachowania - wzór który ma sens komunikacyjny, regularności, które stanowią punkt odniesienia, uporządkowanie, ukształtowane przez uczestników konwersacji np. pytanie - odpowiedź
Objaśnianie kompetencji potocznej (eksplikacja)
Wzorzec orientacyjny - analizujący orientuje się na pewne punkty odniesienia, na jakie punkty orientują się uczestnicy? Rejestrują punkty odniesienia które są dla nas obce (nie należymy do sytuacji konwersacyjnej), musimy je odkryć
Wyczulenie na kontekst i niezależność od kontekstu
Uzasadnienie tez wynikających z analizy
3 źródła prawomocności wniosków:
Współwystępowanie zjawisk funkcjonalnie powiązanych - różne zjawiska konwersacyjne współwystępują…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)