Wzorce umów I. Charakter prawny wzorców umownych. Zakres regulacji. Pojęcie konsumenta. Wzorce umowne odzwierciedlają treść prawie wszystkich lub najważniejszych elementów mającego powstać umownego stosunku prawnego (lub jego ewentualnej modyfikacji), zawierają modelowe ujęcia poszczególnych postanowień umowy w sposób pozwalający na włączenie ich do konkretnych, zindywidualizowanych umów występujących na ogół masowo w obrocie. Nie ma znaczenia w jaki sposób został nazwany lub określony wzorzec.
Wzorce umowne pochodzące od jednej ze stron umowy nie mogą być traktowane w kategoriach normatywnych. Stanowią zatem lex contrctus , wpływają na treść stosunku prawnego poprzez mechanizm kontraktowy. Nie należą do żadnego z wyróżnionych konstytucyjnie źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Nie mogą być traktowane jako kategoria przepisów ius dispositivi. Nie podlegają kontroli właściwej dla przepisów prawa
Regulacje kodeksowe: Art. 384 § 1. Ustalony przez jedną ze stron wzorzec umowy, w szczególności ogólne warunki umów, wzór umowy, regulamin, wiąże drugą stronę, jeżeli został jej doręczony przed zawarciem umowy. § 2. W razie gdy posługiwanie się wzorcem jest w stosunkach danego rodzaju zwyczajowo przyjęte, wiąże on także wtedy, gdy druga strona mogła się z łatwością dowiedzieć o jego treści. (…) Art. 384[1]. Wzorzec wydany w czasie trwania stosunku umownego o charakterze ciągłym wiąże drugą stronę, jeżeli zostały zachowane wymagania określone w art. 384, a strona nie wypowiedziała umowy w najbliższym terminie wypowiedzenia .
Regulacje kodeksowe odnoszące się do wzorców umownych, mimo że zasadniczym ich celem pozostaje ochrona słabszej strony umowy, mają charakter uniwersalny i dot. wszelkich postaci obrotu - powszechnego, mieszanego (umowy z udziałem konsumentów) i profesjonalnego.
Z punktu widzenia zakresu stosowania regulacji dot. wzorców umownych, znaczenie ma określenie umów zawieranych z udziałem konsumenta.
Art. 22[1]. Za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową III. Zawarcie umowy przy użyciu wzorca Przepisy dotyczące związania wzorcem mają charakter iuris cogentis . Podstawowym warunkiem skutecznego związania drugiej strony jest doręczenie jej wzorca umowy przy jej zawieraniu. Wyjątek - w razie gdy posługiwanie się wzorcem jest w stosunkach danego rodzaju zwyczajowo przyjęte , jednakże przy zastrzeżeniu, że druga strona mogła z łatwością dowiedzieć się o jego treści, co nie dotyczy umów zawieranych z udziałem konsumentów, z wyjątkiem umów powszechnie zawieranych w drobnych, bieżących sprawach życia codziennego, co należy interpretować wąsko.
(…)
… lub odstąpił od umowy, obowiązek zapłaty rażąco wygórowanej kary umownej lub odstępnego,
stanowią, że umowa zawarta na czas oznaczony ulega przedłużeniu, o ile konsument, dla którego zastrzeżono rażąco krótki termin, nie złoży przeciwnego oświadczenia,
przewidują wyłącznie dla kontrahenta konsumenta jednostronne uprawnienie do zmiany, bez ważnych przyczyn, istotnych cech świadczenia,
przewidują uprawnienie…
… zawarta, gdy po otrzymaniu oferty strona niezwłocznie zawiadomi, że nie zamierza zawierać umowy w warunkach konfliktu formularzy.
IV. Niedozwolone klauzule umowne
Ujęcie wspólnotowe: niedozwolone klauzule umowne są to takie klauzule, które naruszają zasadę wzajemnego zaufania, powodują istotna i nieuzasadnioną dysproporcję umownych praw i obowiązków na niekorzyść konsumenta. Ujęcie kodeksowe: niedozwolone klauzule umowne są to nie uzgodnione indywidualnie postanowienia umowne, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki wbrew dobrym obyczajom, rażąco naruszając jego interesy (nie dotyczy essentialia negoti). Nieuzgodnione indywidualnie są te postanowienia umowy, na które konsument nie miał rzeczywistego wpływu, a nawet takie co do których konsument wyraził…
… przez konsumenta nadmiernie uciążliwych formalności,
przewidują obowiązek wykonania zobowiązania przez konsumenta mimo niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania przez jego kontrahenta,
wyłączają jurysdykcję sądów polskich lub poddają sprawę pod rozstrzygnięcie sądu polubownego polskiego lub zagranicznego albo innego organu, a także narzucają rozpoznanie sprawy przez sąd, który wedle ustawy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)