W dalszej części notatki można spotkać się z takimi pojęciami jak: rewolucja naukowa, rozwój pedagogiki naukowej, rzeczywistość społeczna, model racjonalny wyodrębniania się nauki szczegółowej,
pedagogika naukowa, wychowanie. Następnie opisano w dokumencie rozwój pedagogiki współczesnej. Kolejny dział pracy dotyczy wymiaru ideologicznego współczesnej pedagogiki, a także zagadnień: metodologii, ideologii, teorii i antynomii we współczesnej pedagogice.
Ponadto w dokumencie znajdują się również pojęcia: naturalizm, model hermeneutyczny i prakseologiczny, hermeneutyka, fenomenologia. Dalej opisano trzy rodzaje założeń w badaniach, w tym założenia ontologiczne, epistemologiczne i metodologiczne. W dokumencie przytoczono też prace i myśli takich osób jak: Thomas Kuhn, J. Herbart, M. Baranowski, S. Wołosz.
WSPÓŁCZESNE KIERUNKI PEDAGOGICZNE W PROGRAMACH EDUKACJI PEDAGOGICZNEJ.
Pedagogika nie jest monolitem, ma wiele subdyscyplin. W XX wieku pojawiły się nowe nauki, kierunki, ale wiadome nie było czy pedagogika wyodrębni się pomimo, że już w XIX w Herbert ją zapoczątkował. Ma ona 200 lat. Dzisiaj jest samodzielną nauką. Jest wielokierunkowa teoretycznie, ideologicznie i metodycznie. Istnieje około 50 subdyscyplin pedagogicznych. Herbert = pedagogika ogólna.
Rozwój pedagogiki jest możliwy tylko przy rozwoju innych nauk społecznych (Herbert). System pedagogiki naukowej nazywał też pedagogikę filozoficzną. Budował ją na 2 filarach:
1/ etyka (filozofia, wyznaczenie, definiowanie, celów, ich stanowienie)
2/ środki (psychologia)
Dopiero z czasem odniesiono się do socjologii, ale to po herbartyzmie - pedagogizm psychologiczny, psychologizm pedagogiczny. WIELOPARADYGMATYCZNOŚĆ WSPÓŁCZESNEJ PEDAGOGIKI (PRZEŁOM XX/XXI WIEK).
Od dawna zastanawiano się nad rozwojem nauki. Myślano, że wiedza o rzeczywistości sama się kumuluje (do połowy XX wieku). Potem uświadomiono sobie, że to nie kumulacja wiedzy, bo ona zmienia się, nauka jest nauką czyli nie prawdą, ale drogą ku prawdzie. Tworzą się nowe teorie, koncepcje więc wiedza się nie sumuje. To podejście zawdzięczamy Thomasowi Kuhnowi. Kuhn twierdził, ze w danym czasie jest jeden obowiązujący paradygmat, niekwestionowany.
W danym czasie mogą być obecne różne paradygmaty. Obok strukturalizmu jest też funkcjonalizm, interakcjonizm i inne podejścia.
Paradygmat - od digmatos: wzór, wzorzec, przykład pouczający.
Paradygmat naukowy - przyjęty, obraz rzeczywistości w danej dziedzinie naukowej, nie dowolny, ale przyjęty w danym czasie, wzorzec, model.
Już w XVIII wieku był obecny ten termin, w filozofii ogólnej (filozof G. Lichtenberg). Spopularyzowanie dokonało się w XX wieku (lata 50-60) dzięki filozofowi Thomasowi Samulowi Kuhnowi. Jest on autorem dzieła pt. „Struktura rewolucji naukowych” - 1962 rok. Przeszedł do historii nauki jako twórca teorii paradygmatów. Był filozofem, fizykiem, badaczem, naukowcem. Dzisiaj ta kategoria mieści się w filozofii nauki. Tam przyjmuje się 2 podejścia do koncepcji rozumienia paradygmatów:
a/ wąski: to matryca dyscyplinarna czyli to, co jest wspólne dla danej szkoły naukowej lub osób uprawiających określoną działalność naukową (specjalność)
b/ szerokie: ogół powszechnie przyjmowanych przekonań metafizycznych, teoretycznych, metodologicznych wyznaczających model naukowości danego czasu lub danej wspólnoty uczonych, określa:
Charakterystyczny sposób stawiania i rozstrzygania problemów naukowych
Podstawowe kryteria naukowej poprawności, stawia w określony sposób kwestię racjonalno
(…)
…, pedagogika studentów, andragogika, geragogika
Przyjął też dziedziny: Pedagogika: pracy, rekreacji, obronna, kultury, uczenia się, wczasów, czasu wolnego, sztuki, zdrowotna, opiekuńcza, samokształcenia
Kryterium dewiacji i defektów: pedagogika specjalna i jej działy, pedagogika resocjalizacyjna, pedagogika penitencjarna
Kryterium problemu: polityka oświatowa, kształcenie ustawiczne, kształcenie równoległe, edukacja ekologiczna, pedeutologia
Wiatrowski odwołuje się do Sośnickiego o mówi o kompleksie nauk pedagogicznych. Mówi o 4 podstawowych dziedzinach pedagogicznych i dodatkowo według kryterium: Linia rozwoju: pedagogika rodziny, pedagogika przedszkolna, pedagogika szkolna, pedagogika szkoły wyższej, teoria kształcenia ustawicznego, teoria kształcenia równoległego, teoria kształcenia III wieku
Obszary…
… mają opracowania syntetyczne, pedagogika nie ma. Może dlatego, że ma złożone korzenie filozoficzne, historyczne. Pedagogika ma silny związek z psychologią i socjologią oraz z filozofią człowieka )antropologią filozoficzną). Idee pedagogiczne związane z wychowaniem były tylko cząstką myślenia o świecie i człowieku.
Pramacierzą nauk jest filozofia. Wszystkie nauki mają rodowód filozoficzny. Pierwiastek…
… lub nauką o wychowaniu (tu pytania: wszelka nauka o wychowaniu? Cała wiedza?), wskazują ją jednocześnie jako spluralizowaną naukę z subdyscyplinami, specjalnościami i obszarami praktyki. Lenzen wymienia następujące subdyscypliny: Pedagogika ogólna, systematyczna - tam rozwija się filozofia wychowania, antropologia filozoficzna
Pedagogika społeczna
Pedagogika zawodowa, gospodarcza
Pedagogika historyczna…
… pedagogicznych (nie subdyscyplin, ale odrębne nauki)
W. Okoń zauważył, że jest to złożony proces rozrastania się pedagogiki. Są 4 nauki podstawowe (nie działy, ani subdyscypliny nauki):
Pedagogika ogólna
Teoria wychowania
Dydaktyka
Historia wychowania
Z nich nowe nauki pedagogiczne: Pedagogika społeczna
Pedagogika specjalna
Pedagogika dorosłych
Pedagogika historii myśli wychowania
oraz dalsze:
Pedagogika…
…, specyfika
Aparatura pojęciowa - problematyka, system, układ pojęć, które są dzisiaj rozbudowane, pojęcia muszą być zdefiniowane
Metodologia - na gruncie metodologii też są problemy; T. Bezwińska mówi o scjentyzmie, wzorowaniu się na metodologii innych nauk, to było niewystarczające; metodologia jest skomplikowana i jej wypracowanie jest trudne; eksperyment pedagogiczny - swoista metoda pedagogiczna, jedyna…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)