Wina umyślna, nieumylna

Nasza ocena:

3
Pobrań: 140
Wyświetleń: 1337
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Wina umyślna, nieumylna - strona 1 Wina umyślna, nieumylna - strona 2

Fragment notatki:


Wina umyślna: w działaniu sprawcy przestępstwaumyślnego naganna jest zarówno wola jego popełnienia jak i świadomość skutków umyślne przestępstwo - ma miejsce wtedy, gdy sprawca ma zamiar popełnienia przestępstwa (wola) i zdaje sobie sprawę z tego, że jego zachowanie prowadzi do wywołania określonego skutku (świadomość
trzy formy winy umyślnej: 1) zamiar bezpośredni - dolus directus - CCC przewidywała karę śmierci, dla kogoś kto ze złym zamiarem dokonał podpalenia 2) zamiar pośredni (dolus indirectus) - odpowiedzialność z winy umyślnej, za wszystkie skutki swego czynu, nawet te, których nie chciał spowodować, jeśli tylko jego działanie było podjęte w złym zamiarze - w XIX wieku przez zasadę domniemania niewinności został wyparty, a zastąpiła go wreszcie koncepcja zamiaru ewentualnego 3) zamiar ewentualny (dolus eventualis) - zachodzi gdy sprawca nie chce wprawdzie wywołać pewnych skutków swego bezprawnego działania, ale obejmuje je swą świadomością i godzi się na ich wystąpienie Wina nieumyślna: historyczny rozwój winy nieumyślnej doprowadził do wykształcenia się dwóch odmian - lekkomyślności (luxuria) i niedbalstwa (negligentia) lekkomyślność - sprawca posiada świadomość, że jego postępowanie może doprowadzić do przestępstwa, ale bezpodstawnie przyjmuje, że go uniknie, bo nie ma zamiaru wywłoania skutki przestępnego - wykształca się dopiero po wyeliminowaniu konstrukcji dolus indirectus niedbalstwo - sprawca nie chce popełnić przestępstwa i nawet nie przewiduje powstania skutku przestępnego, choć może albo powinien był go przewidzieć (ALR jako pierwsze) Definicja przestępstwa: Definicja materialna - wszystko to co zakłóca ład społeczny jest przestępstwem
takie rozumienie przestępstwa prowadziło do braku pewności prawa, a skutkiem tego do jego arbitralności - co jest szczególnie niebezpieczne w przypadku prawa karnego
definicja ta była charakterystyczna dla prawodawstw, które nie uznawały maksym nulla poena sine lege
takie pojmowanie przestępstwa i również zasada analogii utrzymało się do XVIII wieku Definicja formalna - przestępstwo jest czynem niedozwolonym, za który prawodawca przewidział w ustawię karę
poraz pierwszy raz posługuje się nią austriacka Józefina
w XIX wieku ta definicja została przez szkołę klasyczną podniesiona do rangi podstawowej gwarancji konstytucyjnej i nieodłącznego elementu państwa prawa Ewolucja pod wpływem kierunku humanitarnego odchodzi się od materialnego rozumienia przestępstwa na rzecz formalnego
od definicji formalnej odeszły dopiero systemy totalitarnej
prawo radzieckie stworzyło nietypową konstrukcję - połączyło te dwie definicje

(…)

… i najbliższe
Podżeganie i pomocnictwo:
prawo średniowieczne przewidywało kary za taką formę przestępstwa
podżeganie - nakłanianie do popełniania przestępstwa:
pomocnictwo - pomaganie dokonania przestępstwa
za równo podżegacz jak i pomocnik ponosili tę samą karę (zwierciadło saskie) -> czasem nawet większa odpowiedzialność: księga miasta Brna - przewidywała, że kto radą lub pieniędzmi podżegał drugiego…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz