To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Zmierczak. Notatka składa się z 2 stron.
6. Wczesne chrześcijaństwo.
a) Źródła ideowe. Jedną z inspiracji był żydowski mesjanizm. b) Ideologia Nowego Testamentu. U swego zarania chrześcijaństwo było przede wszystkim doktryną moralnego przeobrażenia świata - świata upadłego wskutek grzechu pierworodnego. Wyznawcy chrześcijaństwa szukali rekompensaty w doskonaleniu własnych dusz. Treści polityczne znajdował się zrazu na dalekim planie. Wynikało to zarówno z aktu, że fundatorzy ruchu rekrutowali się z warstw ubogich i średniozamożnych. Wynikał to zarówno z faktu, że fundatorzy ruchu rekrutowali się z warstw ubogich i średniozamożnych jak i stąd, że w pierwszych gminach przeważał silny nurt apokaliptyczny - wiara w rychły koniec świata i urzeczywistnienie królestwa bożego na ziemi. Pierwotni chrześcijanie byli pewni, że koniec świata nastąpi jeszcze za życia ich pokolenia. To rozstrzygało: nie warto reformować marnego świata i tak skazanego na zagładę.
Doktryna ewangeliczna nie podtrzymywała tradycyjnego związku religii z polityką. Jezus zachowywał wobec swych zwierzchników postawę pełną wzgardy i wyniosłej obojętności. Wstrzymywał się też przed potępieniem represji rzymskiego okupanta.
Niejednoznaczne są także teksty Pawła z Tarsu ( I w. ), choć tu sprawie stosunku do państwa rzymskiego poświęca się o wiele więcej uwagi. Kreśląc wizję końca doczesności, poprzedzonego starciem Chrystusa z Antychrystem, Paweł musiał przyznał, że jednak „ktoś wstrzymuje” objawienie się Antychrysta. Przeszkodę tę stanowi cesarstwo rzymskie. Stąd wyciągnął wniosek, że dopóki koniec świata daje na siebie czekać - władza świecka jest sługą bożym. W znanym liście do Rzymian Paweł pisał : Albowiem nie ma zwierzchności, jedno od Boga. A które są, od Boga są ustanowione ( Non est potestas nisi a Deo ). Wobec władcy obowiązuje lojalność: Kto się sprzeciwia zwierzchności, sprzeciwia się bożemu postanowieniu. Albowiem przełożeni nie są na postrach dobrym uczynkom, ale złym. Chrześcijanin powinien zatem być posłusznym władzy świeckiej, powinien ją czcić; oczywiście w granicach wyższego obowiązku posłuszeństwa Bogu; to przecież Chrystus był prawdziwym cesarzem i najwyższym władcą.
Doktryna Pawła prezentowała wzór doskonałego chrześcijanina; człowieka spokojnego, przyjaznego ludziom, lojalnego wobec pogan i ich władcy, pełnego respektu wobec urządzeń doczesnych. Zamiast więc hołubić w sobie buntowniczość, prawy chrześcijanin - pielgrzym na tym padole - powinien koncentrować się na sprawach wewnętrznych, w pokorze sposobią swą dusze do zbawienia tylko na określony czas i na określonych warunkach. Ostrzeżenia pod adresem złych panów, apele o dobre traktowanie poddanych, apele o dobre traktowanie poddanych, a także wezwanie do braterstwa z niewolnikami nie szły jednak w parze z akcentem buntu przeciwko ówczesnym stosunkom społecznym. Człowiek jest i tak niewolnikiem Boga; niewolny chrześcijanin jest bożym wyzwoleńcem, wolny jest niewolnikiem Chrystusowym.
(…)
… i połykają jak ryby, większy zjada mniejszego. Nieprawda ( tłumaczył Augustyn ) - jakoby upadek Rzymu zwiastował rodzajowi ludzkiemu klęskę. Państwa ziemskie przemijają. Prawda, że każda władza dana została od Boga; ale Bóg stworzył państwo z powodu grzechu ( propter peccatum ); gdyby nie upadek ludzi, państwa by nie było. Tylko Bóg wie, jaka będzie przyszłość. Augustyn przewidywał, że jedynie państwo boże…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)