To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ŚW. TOMASZ Z AKWINU - Św. Tomasz z Akwinu (Akwinita)
- arystokrata, dominikanin
- uczeń arystotelika Alberta Wielkiego
- XIII w., doktryna św. Augustyna wyczerpała swoją formę - powstają państwa narodowe
- pierwsze uniwersytety - przełamanie monopolu na nauczanie
- recepcja Arystotelesa
- zatracenie dorobku starożytności
- Abores przekłada Arystotelesa
- Dzieła - "Summa teologiae, "Summa przeciw poganom"
W XIII w. dzięki kontaktom Arabami (krucjaty) Europejczycy zetknęli się z filozofią klasyczną - Arystoteles. Z jej interpretacji powstał
aweroizm i tomizm. Aweroizm - zbyt materialistyczny. Nie można było go pogodzić z myślą chrześcijan. Hiszpański filozof Ibn Ruszda
zwany Awerrosem. Odrzucał dogmat o nieśmiertelności duszy ludzkiej, podwójna prawda - dwa sprzeczne twierdzenia - filozoficzne i
religijne.
Kościół został niejako zmuszony do rewizji elementów tradycyjnej doktryny, które pozostawały w rażącej sprzeczności z postępem
wiedzy teoretycznej i empirycznej. Tomizm - adaptacja filozofii Arystotelesa do wymogów chrześcijaństwa. Jeden z filarów
współczesnej katolickiej nauki społecznej (neotomizm).
Konieczność złagodzenia katolickiej tezy o nadrzędności papiestwa nad władzą świecką (podstawą papiestwa muszą być tezy
elastyczne, dostosowane do realnej rzeczywistości) jego tezy (pomimo mistycyzmu i scholastycznej powłoki) charakteryzowały się
dużym realizmem w wyciąganiu wniosków z analizy rzeczywistości uważał, że pomimo tego, iż cele człowieka są celami niebieskimi,
wykraczającymi poza świat doczesny, to jednak waga spraw cielesnych jest ogromna. Ład społeczny Wszechświat to piramida, u jego podstaw leży materia, składająca się z czterech żywiołów. Powyżej znajduje się świat roślin,
zwierząt, świat człowieka, świat zwykłych aniołów, archaniołów i tak aż do Boga. To co łączy człowieka ze światem zwierząt to ciało,
zaś to co łączy ze światem duchowym (aniołowie i wyżej) to dusza. Człowiek jest jednocześnie bytem materialnym i duchowym.
Podobnie jak cały wszechświat, społeczeństwo jest instytucją naturalną. Każdy znajduje się w nim z natury. Społeczeństwo to
zjednoczenie ludzi dla wspólnego, rozumnego, celowego działania. Celem społeczeństwa jest dobro każdego człowieka (cel
wewnętrzny). Dobro ludzkości (całego rodzaju ludzkiego) - to cel zewnętrzny.
Jeśli dobro człowieka nie jest w społeczeństwie realizowane to dlatego, że społeczeństwo jest źle zorganizowane, nienaturalne - coś
źle funkcjonuje w jego hierarchii.
Hierarchia jest naturalną cechą społeczeństwa, bez hierarchii nie ma społeczeństwa. W tej hierarchii na samej górze stoją wielcy
(…)
… funkcjonuje w jego hierarchii.
Hierarchia jest naturalną cechą społeczeństwa, bez hierarchii nie ma społeczeństwa. W tej hierarchii na samej górze stoją wielcy
właściciele ziemscy (optymaci) żyją oni z pracy innych. Niżej znajdują się mniejsi właściciele ziemscy (ludzie honoru), także utrzymują
się z pracy ludzi. Na samym dole znajdują się ludzie biedni - pracują dla innych.
Człowiek jest istotą społeczną…
… (inkwizycja).
Bóg obdarza człowieka naturą społeczną, ale człowiek jest współautorem państwa. Władza pochodzi pośrednio od Boga - władza
naturalna. (Bóg -> prawo naturalne -> władza)
Filary
1. Pax
2. Ordo (porządek)
- hierarchiczność - „cecha każdej doskonałej całości”
- hierarchia nie feudalna, tylko własności
- Optymaci - najbogatsi
- Populus honorabilis - mniejsi właściciele (dalej żyją z cudzej pracy…
…)
- Vilis populus - muszą pracować, nie posiadają majątku
Własność i praca
Istota własności i pracy
- pochodzi bezpośrednio od Boga
- służy nie tylko właścicielowi, ale także potrzebującym
- zezwala na stosowanie lichwy - jeśli dla potrzebujących
- jest naturalna, nie można jej odbierać
- dzieli się na posiadanie i użytkowanie (prawo rzymskie)
- moralny obowiązek dbania o dobro ogólne
- handel…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)