STOSOWANIE PRAWA
STOSOWANIE PRAWA to proces ustalenia przez organ władzy publicznej konsekwencji prawnych faktów w sposób wiążący dla określonych podmiotów na podstawie norm prawa obowiązującego. Rezultatem tego procesu jest decyzja stosowania prawa, polegają na sformułowaniu normy jednostkowej i konkretnej.
Typy stosowania prawa:
a) sądowy,
b) administracyjny,
c) quasi- sądowy,
d) quasi- administracyjny
DECYZJA polega na wyborze jakiegoś zachowania się spośród różnych możliwości
I. Model funkcjonalny stosowania prawa- jako element kontroli społecznej:
II. Model decyzyjny stosowania prawa polega na ujęciu tej aktywności organu władzy publicznej jako procesu podejmowania decyzji.
1) ustalenie norm obowiązujących w znaczeniu dostatecznie określonym dla potrzeb rozstrzygnięcia:
- ustalenie jaka norma obowiązuje,
- rozumienie jej w znaczeniu dostatecznie określonym dla potrzeb rozstrzygnięcia
- sytuacja izomorfii,
- sytuacja wykładni
2) uznanie za udowodniony faktu na podstawie określonych materiałów i przyjętej teorii dowodów oraz ujęcie tego faktów w języku stosowanej normy:
- uznanie za udowodniony faktu na podstawie określonych materiałów i przyjętej teorii dowodów,
- ujęcie tego faktu w języku stosowanej normy,
DOWÓD to a) rodzaj rozumowania, w którym demonstrandum jest uzasadniane ze względu na zbiór twierdzeń dowodowych z którego korzystając z dyrektywy dowodowych wyprowadza się je w skończonej liczbie kroków ciągu dowodowego,
b) twierdzenie dowodowe stanowiące element ciągu dowodowego,
c) czynności podmiotu, której wytworem jest twierdzenie dowodowe,
d) przedmiot, na podstawie którego formułuje się twierdzenie dowodowe,
Dyrektywy dowodowe:
a) logiczno- językowe, będące odpowiednikiem tez rachunków logiki sformalizowanej stosowanych w dziedzinie prawa,
b) empiryczne, prawidłowości w zjawiskach przyrodniczych i społecznych, na podstawie których można wyjaśnić wystąpienie jednych zjawisk przez inne,
c) legalne, zawarte w normach prawnych,
- legalne contra- empiryczne ( np. ustalenie winy oskarżonego na podstawie próby ognia ),
- legalne para- empiryczne ( np. jeżeli dziecko urodziło się w czasie trwania małżeństwa albo przed upływem 300 dni od jego ustania lub unieważnienia domniemywa się, że pochodzi ono od męża matki ),
- legalne ideologiczne ( domniemanie istnienia dobrej wiary, niewinność oskarżonego, in dubio pro reo ),
- legalne nieempiryczne ( zaginionego uznaje się za zmarłego z chwilą wydania orzeczenia o uznaniu za zmarłego, gdy przy braku wszelkich danych co do ustalenia chwili domniemanej śmierci zaginionego tę chwilę uznaje się za pierwszy dzień terminu, w którym uznanie za zmarłego stało się możliwe ),
(…)
… ( preasumpiotnes iuris ac de iure )
b) domniemanie faktyczne ( preasumpiotnies hominis ),
"Fakt F istnieje w czasie t i przestrzeni p według dowodów D1,D2 opartych na dyrektywach dowodowych DLJ1, DE, DL lub na ocenach O1,O2",
3. Subsumpcja faktu uznanego za udowodniony , nad stosowaną normę prawną.
SUBSUMPCJA polega na zakwalifikowaniu danego przypadku do pewnego rodzajowo określonego przez przepisy prawa…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)