To tylko jedna z 6 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wronkowska. Notatka składa się z 6 stron.
ROZDZIAŁ II - POWSTAWANIE PRAWA Proces powstawania prawa - w jego rezultacie kształtują się albo zostają ukształtowane normy prawne o określonej treści, obowiązujące w określonej grupie społecznej Charakter spontaniczny - prawo się kształtuje [prawo zwyczajowe]
Charakter procesu zorganizowanego - prawo jest kształtowane, tzn. stanowi rezultat celowej i zorganizowanej działalności człowieka[prawo stanowione] Fakty prawotwórcze - fakty tworzące prawo; ich rezultatem jest powstanie prawa
Stanowienie
Umowa
Kształtowanie się prawa zwyczajowego
Precedens prawotwórczy Źródła prawa - fakty prawo tworzące (stanowienie ustawy) + rezultaty tych faktów (ustawa, dekret) Żródła poznania prawa - oznacza każdy dokument lub inną formę przekazu, z których czerpiemy informację o prawie; np. komentarz do ustawy, podręcznik prawa karnego Prawo zwyczajowe - prawo ukształtowane w następujący sposób:
wykształcenie się w jakiejś społeczności powszechnie akceptowanego w niej zwyczaju postępowania w określony sposób i przekonanie, że postępowanie to jest wyznaczone przez jakąś wiążącą normę ( normę zwyczajową )
powszechne przekonanie o powinności realizowania danej normy jako normy prawnej, której przekroczenie powinno być sankcjonowane przez organy państwa norma prawa zwyczajowego - staje się nią norma zwyczajowa, która jest podstawą do rozstrzygnięcia jakiejś konkretnej sprawy przez organ państwa akt uznania normy (usankcjonowanie zwyczaju) - czynność podjęcia przez organ państwa decyzji na podstawie normy zwyczajowej; uznanie ma charakter precedensu potwierdzającego
Prawo zwyczajowe jest ważnym źródłem prawa międzynarodowego publicznego; w prawie wewnętrznym jego rola jest niewielka (wyjątki: Niemcy, Szwajcaria, Finlandia) Zwyczaje - powszechne nawyki określonego zachowania w określonych sytuacjach, które wykształciły się w jakiejś grupie społecznej i nie są uznawane przez organy państwa za wiążące; należy je odróżniać od prawa zwyczajowego; Kompetencja prawotwórcza (prawodawcza) - upoważnienie do stanowienia prawa przyznawane na ogół przez akty normatywne najwyższej rangi (konstytucje); posiadane przez organy państwa (np. parlament, minister, wojewoda) lub upoważnione instytucje (np. KRRiT) Stanowienie prawa - czynność konwencjonalna kompetentnego organu państwa, poprzez którą organ ów „żąda”, aby normy prawne o ukształtowanej przez niego treści były realizowane; akt kreowania norm prawnych
Może go dokonać organ jednoosobowy (np. prezydent, wojewoda) albo organ czy instytucja o charakterze kolegialnym (np. parlament, KRRiT) Współstanowienie - akt stanowienia jest dokonywany przez co najmniej dwa podmioty (np. dwóch ministrów)
(…)
… się stronami), poprzez którą strony uczestniczące w umowie ustalają wiążące je normy generalne i abstrakcyjne; twórca norm jest zarazem ich adresatem
Umowy taryfowe (układy zbiorowe pracy) - zawierane między przedstawicielami pracodawców oraz pracowników, określają powinności stron stosunki pracy Umowa jest podstawowym źródłem prawa w prawie międzynarodowym publicznym
Umowa jako czynność prawna (umowa najmu lokalu, pożyczki, dzierżawy) nie jest źródłem prawa i wyznacza normy konkretne i indywidualne
Precedens prawotwórczy - organ państwa rozstrzyga określoną trudną sprawę (mimo że w obowiązującym systemie prawa brak jest podstaw do rozstrzygnięcia lub też podstawy te są niedostateczne) formułując pewną normę generalną, którą czyni podstawą owego rozstrzygnięcia (ratio decidendi) Zasada stare decisis - zasada związania precedensem - zgodnie z nią ratio decidendi powinna być odtąd podstawą rozstrzygania wszystkich spraw podobnych
Precedensy najczęściej tworzone przez sądy (precedens sądowy); zdarzają się też precedensy administracyjne
Źródło prawa w krajach anglosaskich (common law, case law, judge-made-law)
Doktryna prawnicza / jurysprudencja (opinie uczonych prawników) nie są uznawane za oficjalne…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)