To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Populistyczna retoryka opinii publicznej
Społeczeństwo przychyla się bardziej do wyznawania tez populistycznych, w momencie gdy nie jest szanowana jego opinia. Populiści działają najczęściej w społeczeństwie demokratycznym, ponieważ jest ono uważane za społeczeństwo emocjonalne. Zjawiają się wtedy, gdy większość opinii publicznej jest niezadowolona z elit rządzących. Kreują siebie jako „tych dobrych”. Manipulują opinią publiczną za pomocą chwytliwych obietnic. Według definicji populizmu jest uważany za: mobilizację maksymalnej liczby wyborców w krótkim czasie poprzez stosowanie złudnych obietnic. Jeśli opinia publiczna przejawia lęki i negatywne emocje wobec zdarzeń w państwie, wówczas pojawiają cię populiści. Sterują opinią publiczną za pomocą popularnych stereotypów, frazesów i przesądów. Populizm jest przeciwieństwem demokracji. Rola opinii publicznej w sprawowaniu władzy, może się ulokować albo w demokracji liberalnej na jej rzecz na jej rzecz naprawy, ale również w idei populistycznej. Rozwój demokracji reprzentatywnej prowadzi do populizmu. Główny problemem demokracji reprezentatywnej polega na tym, że to wcale nie jest władza ludu. Populizm jest wyrazem zawodu, bo demokracja nie da się naprawić. Jest niechęcią demokracji liberalnej.
Trzy podstawowe składniki dyskursu populistycznego:
podkreślenie kluczowej roli ludzi - pojmowanie w sposób abstrakcyjny, jako pewien byt, który jest siedliskiem dobra
elity władzy zdradziły lud
przywrócenie prymatu ludu - powinien on mieć jak największy wpływ na politykę.
Populizm starego typu - dzieli się na populizm protestu i populizm tożsamości
populizm protestu - manifestacje, demonstracje, barykady, wysypywanie zboża itd.
populizm tożsamości - bardzo często ma charakter religijno-etniczny - ruchy, organizacje nacjonalistyczne i religijne. Populizm nowego typu - miękki populizm, nie jest agresywny w słowach, nie wymaga brutalnych akcji, a jednocześnie reprodukuje dyskurs publiczny (lud został zdradzony, lud nie powrócił do władzy, populizm sondażowy, kulturowy, pospolityczny).
Przemiany opinii publicznej wg Habermasa (rozwój, kryzys, odbudowa)
Habermas - obywatele wyzbywając się roli poddanych stają się upodmiotowieni dzięki możliwości swobodnego wyrażania opinii. Koncepcja liberalna sposobem na wyjście z kryzysu - opinia publiczna pełni funkcję IV władzy usprawniającej funkcjonowanie państwa. Stanowi racjonalny lub moralny autorytet, ma charakter normatywny, jest źródłem legitymacji władzy
Przełomem w kształtowaniu opinii publicznej była rewolucja francuska
Habermas twierdzi, że zanim powstała nowożytna opinia publiczna to wcześniej jej po prostu nie było. Spektakl, który odbywał się przed tłumem, to nic innego jak przedstawienie. Lud podziwiał „aktorów”, ale był biernym odbiorcą. Osoby te były traktowane jako wcielenie wartości ogólnych, ważnych dla całej wspólnoty. Tym samym reprezentacyjna sfera publiczna, nie była obywatelska.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)