Własności dyskursów populistycznych i antypopulistycznych
Podstawowe cechy populizmu:
Nie ma jednorodnego profilu ideologicznego
Przeciwieństwo demokracji, zagrożenie demokracji (duże uproszczenie) [2004: PO zadeklarowało walkę z populizmem (wysoki wynik Samoobrony) populizm jako zagrożenie demokracji]
wrogie i nieufne nastawienie do polityki
utożsamianie się z matecznikiem (swojski teren, bezpieczna ostoja) - esencja zdrowego ludu
brak rdzennych wartości - nie ma głównych wartości
może być reakcją na kryzys, niekoniecznie faktyczny; sam go definiuje
najczęściej ma charakter przejściowy - nie jest stałym elementem
skłonność do zmian np. przywódcy
Mentalność populistyczna:
Oni: u władzy, oszukują nas, żerują na nas
My: lud oszukiwany przez władzę, moralni
Cechy sporu populizmu z antypopulizmem:
TRADYCYJNY (substancjalny, esencjalny)
istnieją podmioty, które można nazwać populistycznymi, np. partie
typowe argumentowanie źródeł populizmu - kryzys gospodarczy
organy polityczne się wyobcowują - społeczeństwo się z nimi nie utożsamia
populiści jako osobne jednostki/przywódcy
można powidzieć, co jest poglądem populistycznym, a co nie
występuje retoryka populizmu
demokracja i populizm - przeciwieństwa
KONSTRUKCJONISTYCZNY (antysubstancjalny, antyesencjalny)
fakty są składnikami dyskusji publicznej, fakty to przepływ komunikowania, analiza faktów jako dziejąca się konstrukcja
są pozytywne cechy słowa „populizm” (Tusk: „odpowiedzialny populizm”)
najbardziej popularne negatywne znaczenie populizmu
zwalczając populizm można w niego popaść
kojarzony z głosem prawicowo-narodowym, lewicowość odporna na populizm. Typowa optyka nie przewiduje populizmu liberalnego
źródłem: zjawiska związane z nieudolnością narzędzi: korupcja, aparat państwowy - w oczach społeczeństwa staje się coraz bardziej obcy, podnoszą się idee narodowe
kategorie walki z populizmem - to nie tylko słownikowe wyrażenia, ale i elementy walki politycznej
populizm należy do dyskursu medialnego, podlega redefinicji
gdy pojawia się antypopulistyczna inicjatywa - sięga się z zasobów tradycyjnej politologii
kategorie „populizmu” i „antypopulizmu” to składniki zarówno języka naukowego, jak i walki politycznej Rozum populistyczny (Laclau) - bardzo radykalne spojrzenie konstrukcjonistyczne - Uważa, że populizm to konstrukcja, a nie żadna konkretna forma. Populizm jest tożsamy z tym, co polityczne (przesada)
(…)
…. Społeczeństwo, które czuje się pominięte, oszukane, wykluczone (głównie w kategoriach ekonomicznych)
tożsamości („my-oni”) - zdrada racji narodowych, buduje się wokół sentymentów, różnice kulturowe, etniczne, obyczajowe, narodowe Nowe odmiany populizmu:
Miękki - ugrzeczniony, nieradykalny, miła atmosfera, wyraża wszystko bez ostrych słów ( w notatkach było np. Radio Maryja, ale to nie ma sensu…
… domaga się wysokich wartości
Dyskursy populistyczne (i też antyeuropejskie):
retoryka utraty - obrona dramatycznie zagrożonych wartości, kontrretoryka nieszczerości, retoryka winy (figura zdrady narodowej)
Dyskursy antypopulistyczne (proeuropejskie):
światły obywatel (schematy argumentacyjne), retoryka uprawnień (równość, wolność), kontrretoryka histerii i przesady, retoryka wstydu
Istnieją pewne…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)