To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Populizm
- rozumienie konstruktionistyczne i substancjalne
Odmiany dyskursów populistycznych:
Populizm protestu i populizm tożsamości = populizm starego typu (znany od lat) - badacze populizmu, działacze antypopulistyczni są uwrażliwieni na nie. Kwestia populizmu polega na tym, że nie tylko wyraziste warianty populizmu są obecne. Można mówić o populizmach nowego typu, które nie za bardzo pasują do tradycyjnych wyobrażeń ważnym obszarem jest miękki populizm, który nie wyraża się w ostrych formach, jest wyrażany często w sposób niejawny, nie za pomocą wyrażeń agresywnych. Inna odmiana jeszcze bardziej sprawiająca kłopot rozumienia i odniesienia się do tego fonemu to jest populizm związany z postpolityką populizm kulturowy, ujęcie się za punktem widzenia zwykłego człowieka, będąc równocześnie przeciwko elitom (np. Platforma Obywatelska jest tak określana - populizm nowego typu). Polega na neutralizacji wszelkich wyrazistych ideologii, sprowadzenie zagadnień politycznych do zdrowego rozsądku.
Raport, m. in. Fieschi
Nowe spojrzenie na populizm przestańmy demonizować populizm, nagłaśniać skrajny populizm ponieważ to jest margines, który jest przerysowany w mediach. Znacznie poważniejszy problem i znacznie większe zagrożenie dla demokracji wiąże się z populizmem niejednoznacznym, miękkim - wahających się radykałów, stanowiących potencjalne zaplecze skrajnie populistycznych środowisk. Nie warto stygmatyzować populizmu i nie warto konkurować z populizmem.
Populizm nie jest związany z wykluczeniem społecznym (80% skłonnych ku populizmowi nie ma żadnych cech związanych z wykluczeniem społecznym). Od czasów III Rzesze pokutuje głęboki przekonanie, że skrajne zachowania populistyczne wyjątkowo szybko rozwijają się w sytuacjach kryzysu gospodarczego porównawcze dane przeczą tej tezie! Populizm rozwija się szybko przy dobrej koniunkturze, jednak nie pasuje to do "dominującej narracji", dlatego jest odrzucane. Podłoża populizmu są inne w zależności od miejsca, gdzie występują. Nie można na stereotypowym schemacie budować działań antypopulistycznych, bo nic z tego nie wyjdzie. "Dominująca narracja" jest uzasadnieniem naukowym dla dyskursów antypopulistycznych (strategii antypopulistycznych), w tej "dominującej narracji" naukowo-medialnej ugruntowywane są działania antypopulistyczne, które są nietrafione ponieważ nie analizują podłoża, przyczyn, z których wynika populizm. Problem debat historycznych i pamięci
Główny punkt odniesienia głośne debaty Zasada autora + rozrzedzenie (od słowa rzadkość, że coś się rzadko pojawia, przydarza się względnie rzadko i jest ewenementem) dyskursu (M. Focault) - porozumiewamy się mimo możliwych interpretacji. Jedynym z mechanimzów, które reglamentują, sterują dyskursem jest "zasada autora" - interpretujemy wypowiedź (pisaną, mówioną) przez to jak widzimy jej autora. Bardzo wiele wypowiedzi o twórczości Grossa jest determinowana właśnie tą zasadą. 2 wizerunki autora działalność antypolska, amerykańskiego żydowskiego lobby, którego jest przedstawicielem. Z drugiej strony samokrytyczna odmiana polskiego patriotyzmu, nawoływanie o przepracowanie historii. Wpisywanie tekstów w te właśnie obszary - kim jest autor? Jakie ma cechy? Do czego dąży?
(…)
….). Czy mamy do czynienia z własnym "hate crime" czy z cudzym? Czy zostało popełnione przez moich czy też ktoś inny? Islamistyczni terroryści - cudze "hate crime".
Głos zewnętrzny i głos wewnętrzny - teoria atrybucji - objaśnianie zachowania. Wewnętrzna - tłumaczenie zachowań przez motywy wewnętrzne, skłonności, charakter narodowy itp. Zewnętrzna - bieda, wojna, kryzys ekonomiczny, okoliczności itp. Diagram krytyka społeczna, etnocentryzm, ekscentryzm, moralizm (M. Czyżewski)
Strategia komunikacyjna według Grossa i jego zwolenników musi nastąpić terapia wstrząsowa …
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)