Paradoks komunikowania masowego (John B. Thompson)
1. Komunikowanie jest mylące - w przeciwieństwie do bezpośredniej rozmowy, przepływ informacji w dużej mierze jest jednostronny (transmisja, rozpowszechniania przekazów medialnych, a nie ich komunikowanie). Komunikowanie na zasadzie "do jednostki". MC Luhan Globalna wioska - bezosobowe komunikowanie, masowe. 2. Określenie "masowe" tez mylące - sugeruje, że odbiorca jest niezmierzoną, bierną i jednolita masą (lepiej mówić o komunikowaniu medialnym). Tabloidyzacja odbiorców (Miecugow) obciążył odbiorców. 3. Produkt z zasady jest dostępny dla wielu różnych odbiorców, którzy biorą udział w dookreślaniu znaczeń. Odbiór produktu medialnego Odbiór jest praktyczna, codzienną czynnością (czynnością życia codziennego), wchodzi w uwzorowanie, tj. słuchanie radia przy porannej kawie. Pełni rozmaite funkcje. Odbiór jest czynnością usytuowaną, dzieje się w określonym kontekście. Oraz rutynową (sprzyja rytualizacji).
Odbiór treści, produktów medialnych jest procesem kreatywnym. Interpretacja uzależniona jest od kontekstów społecznych. Konteksty: praca, uczelnia itd. przekazy są inne w zależności od kontekstu. Ludzie inaczej zachowują się w kinie, inaczej w domu. Wykorzystywanie postrzeganego materiału "do własnych celów" niezależnie od intencji nadawcy (rola kompetencji kulturowych). Cykl reklam z kabaretem Mumio - stały sie kultowe, cytowane, teksty weszły do języka potocznego. Wiele reklam tak funkcjonuje. Im szersze kompetencje tym większa możliwość urozmaicenia. Intertekstualność przekazów - nawiązują do innych tekstów, innych kultur, doświadczeń biograficznych itd. Proces odbioru jest procesem hermeneutycznym (niepozbawiony założeń) -
rola elit symbolicznych w interpretacji przekazów (krytyków, blogerów, dziennikarzy, znaczących ludzi)
"przyswajanie" form symbolicznych - rozumienie oraz samokształtowanie. Cechy komunikowania masowego (medialnego) Komunikowanie medialne to główny przedmiot zainteresowania. Bezpieczniej jest używać tego terminu. istnienie technicznych i instytucjonalnych środków produkcji i rozpowszechniania (rozwój przemysłów medialnych). Konwergencja mediów (łączenie różnych funkcji technicznych w jednym elemencie) np. komputer, TV, telefon itd. Media zaczynają syntetyzować elementy, które wcześniej były dzielone. utowarownienie form symbolicznych - symboliczna i ekonomiczna "waloryzacja", czyli przypisanie obiektom pewnej wartości ("towary symboliczne" - nakład, reklama, czas antenowy). Strukturalna przerwa między produkcja i odbiorem
separacja kontekstów (wytwarzania i odbioru)
(…)
…: rozwój środków komunikowania prowadzi do tworzenia nowych form interakcji i nowych rodzajów stosunków społecznych,
Trzy typy interakcji: bezpośrednia, pośrednia, pośrednia quasi-interakcja,
Wiele sytuacji w życiu codziennym ma charakter hybryd - składa sie z mieszanych różnych form interakcji (np. talk-show).
1. Interakcja bezpośrednia kontekst współobecności,
dialogowy charakter,
wykorzystywanie różnorodnych wskazówek symbolicznych.
2. interakcja pośrednia korespondencja listowa, rozmowy telefoniczne część aktywności w Internecie,
wymaga użycia środków technicznych (papieru, kabli, fal radiowych, serwerów),
rozciąga sie w czasie,
uczestnicy znajdują się w odległych kontekstach.
3. Pośrednia quasi-interakcja
dotyczy stosunków społecznych wytworzonych przez środki komunikowania masowego (książki, prasę…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)