W treści dokumentu można spotkać takie zagadnienia jak: kultura, konflikt przymus-swoboda, myśl, filozofia, pojęcie paideia, pozytywizm, hermeutyka, estetyka, duch, nauki o duchu. Ponadto w dokumencie znajdują się odniesienia do postaci takich wielkich filozofów jak: Platon, Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Wilhelm Dilthey, Paul Ricoeur, Hans-Georg Gadamer, Edward Spranger. W tekście można również znaleźć informacje na temat:
w jaki sposób istnieje kultura, jak możliwe są fundamentalne dla rozumienia relacje obiekt-subiekt oraz czym jest wychowanie. Piąty wykład dotyczy aktualizmu i postaci Giovanniego Gentile. Kolejny wykład mówi o wychowaniu charakteru w koncepcji Kerschensteinera, w tym dotyka pojęć charakteru, osobowości, trwałych nawyków oraz tłumaczy jak zdobywamy charakter. W dokumencie znajdują się także informacje o wrodzonych zadatkach charakteru, sile woli, jasności sądu, subtelności i wzruszalności. Następny wykład zawiera materiały o koncepcji człowieka, tradycji i rozumu w filozofii egzystencji. Ten temat dotyczy postaci Karla Jaspers'a. Przedstawiono tu elementy jego filozofii dotyczące pojęć: człowiek, autorytet - tradycja, rozum, wolność. Dalej opisano takie zagadnienia jak: wychowanie, anomia, heteronomia, autonomia, swobodne wychowanie, Hessen. 9 wykład mówi o twórczości Bogdana Nawroczyńskiego, w tym porusza pojęcia: czynności, wartości normatywne i nienormatywne, wartości normatywne wolne i związane oraz wartości absolutne. Przed ostatni wykład dotyczył jedno i dwuwuwarstwowej koncepcji kultury Suchodolskiego. Natomiast ostatni wykład zawiera informacje na temat koncepcji Ingardena.
Marta Kochanek
Pedagogika kultury - 11 wykładów
1. Filozoficzne podstawy pedagogiki kultury
1.1. Wprowadzenie - kultura jako myśl i wolność
Czym jest KULTURA w rozumieniu pedagogiki kultury? To całokształt tradycji, która na nas wpływa, otacza nas, którą możemy interpretować i rozumieć. Słowo kultura może też kojarzyć się ze społeczeństwem (normy, wzory postępowania, zwyczaje) lub cywilizacją (postępem, techniką). Jednak w pedagogice kultury wykracza poza te znaczenia. Należy tu odróżnić między:
Społeczeństwem i kulturą: ktoś uspołeczniony nie musi być kulturalny, wystarczy, żeby był posłuszny. Człowiek kulturalny jest twórczy, samodzielny i może występować przeciwko obyczajowi społecznemu, np. obyczajowi palenia czarownic. Czyli społeczeństwo jest środowiskiem wywierającym presję, karzącym, wymagającym naśladowania. Kultura przeciwnie: proponuje, przedstawia, inspiruje, zachęca do własnego namysłu, interpretacji, tworzenia. A zatem: społeczeństwo działa przez przymus i wymaga naśladownictwa (pal czarownicę razem z nami, bo też cię spalimy), kultura działa przez wolność i wymaga twórczości (jeżeli chcesz poznać Platona, dyskutuj z nim krytycznie, zamiast zgadzać się ślepo). Cywilizacją i kulturą: cywilizacja to przede wszystkim wytwory materialne i myśl techniczna. Kultura to duch, podróżujący poprzez dzieła i myśl moralna (tzw. praktyczna). Kultura jest zatem bardziej ulotna i nie pyta JAK? Tylko pyta PO CO? W IMIĘ CZEGO? A zatem:
Cywilizacja posługuje się kryterium skuteczności,
kultura posługuje się dużo bardziej nieprecyzyjnym i niesprawdzalnym kryterium moralności, dobra, piękna, prawdy, przyzwoitości, uczciwości etc.
Świat człowieka i kultury, jako sfer wymagających ciągłego myślenia, jest dla nas zawsze światem NOWYM.
Podobnie, jak rozumienie dzieła sztuki wymaga wykroczenia poza własny świat i zajrzenia do świata tego dzie
(…)
…, szerszy krąg kulturowy. Czy coś może posiadać walor uniwersalny? Zapewne prawdziwe zdania logiczne. Ale...
Wartości normatywne wolne i związane:
Lokalny (polski) walor z pewnością ma np. Pan Tadeusz. Ale czy samo piękno i miłość, w nim wyrażone, nie mają charakteru uniwersalnego? Piękno Pana T to wartość związana, a Pan T jest jej nosicielem. Lecz samo piękno jest „wolne”: to wartość absolutna, ma walor…
… tyle, co „cultura” - uprawianie czegoś + rezultaty uprawy + całą treść, znaczenie tego procesu, a w końcu cały świat pojęć wytworzonych przez społeczeństwo. Zatem nasze słowo „kultura” pierwotnie oznaczało „wychowanie” - czy dzisiaj zachowuje ten sens? Tak, jeżeli „wychowanie” zinterpretujemy zgodnie z pedagogiką kultury: jako nieustające, poszukujące samowychowanie, nieustanną interpretację…
… odróżnienia etyczność - moralność). „Pojmować kulturę jako wolność, jako proces i jako proces etyczny, jest to czuć duchowość kultury, a zatem postawić się w możności postępowania pewnym krokiem po drodze, jaka otwiera się przed wychowawcą jako przed twórcą albo pomnożycielem kultury.”
Gnębiące szkołę przesądy wypływające z realizmu:
Przesąd 1: Wiedza może być skończona i bezsprzecznie prawdziwa. Szkoła…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)