Organizacja produkcji roślinnej- ćwiczenie 7

Nasza ocena:

5
Pobrań: 364
Wyświetleń: 1813
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Organizacja produkcji roślinnej- ćwiczenie 7  - strona 1 Organizacja produkcji roślinnej- ćwiczenie 7  - strona 2 Organizacja produkcji roślinnej- ćwiczenie 7  - strona 3

Fragment notatki:

1
ĆWICZENIE 7. ORGANIZACJA PRODUKCJI ROŚLINNEJ
Dział gospodarstwa – część gospodarstwa biorąca udział w jednym z czterech głównych rodzajów działalności
produkcyjnej: produkcji roślinnej, zwierzęcej, przemyśle rolnym, usługach.
Gałąź – siły wytwórcze służące do uprawy grupy roślin charakteryzujących się podobnymi wymaganiami (gleba,
nawożenie, stanowisko w płodozmianie) lub chowu grupy zwierząt należących do jednego gatunku (bydło,
trzoda, owce).
Działalność – część gałęzi gospodarstwa, czyli zespół sił wytwórczych służących do produkcji określoną metodą
jednorodnego produktu głównego (np. produkcja pszenicy, żyta, mleka).
Dział produkcji roślinnej dzieli się na następujące gałęzie:
 zboża (4 podstawowe zboża, mieszanki zbóż, gryka, proso),
 okopowe (ziemniaki, buraki cukrowe, warzywa polowe, okopowe pastewne),
 strączkowe na nasiona (groch, wyka, łubin, bobik),
 przemysłowe i specjalne (oleiste, włókniste, tytoń, chmiel, zioła),
 pastewne polowe (lucerna, koniczyna, mieszanki traw),
 sady
użytki zielone
Struktura zasiewów – określa procentowy udział powierzchni zajmowanej przez poszczególne rośliny uprawiane
w gospodarstwie w ogólnej powierzchni gruntów ornych (zasiewów).
Charakteryzuje sposób wykorzystania gruntów ornych objętych zwykle gospodarką płodozmienną; ma związek
z ilością i rodzajami płodozmianów; pozwala określić: sposób zmianowania, częstotliwość nawożenia
obornikiem, proporcje upraw pozostawiających dobre i złe stanowisko.
Struktura upraw – procentowy udział powierzchni wszystkich roślin uprawianych na użytkach rolnych
należących do gospodarstwa do ich ogólnej powierzchni.
Daje najpełniejszy obraz organizacji produkcji w dziale roślinnym (bierze pod uwagę wszystkie działalności);
pozwala określić:
 intensywność działu roślinnego,
 obszar na którym produkowane są pasze objętościowe (zielonki, siano), czego nie daje struktura zasiewów;
duża ilość użytków zielonych obniża intensywność działu roślinnego, ale dostarcza dużej ilości pasz dla
inwentarza.
Struktura upraw i zasiewów (gałęziami) w Polsce w 2003 r.
Powierzchnia
Struktura
Roślina
[tys. ha]
zasiewów
7807
71,6
ZBOŻA
W tym: pszenica
żyto
jęczmień
owies
mieszanki zbóż
1902
OKOPOWE
17,5
W tym: ziemniaki
766
7,0
buraki cukrowe
286
buraki pastewne
57
warzywa
198
kukurydza ziarno
239
kukurydza pasza
356
286
PRZEMYSŁOWE
4,4
401
PASTEWNE
3,7
W tym: koniczyna i lucerna
198
301
POZOSTAŁE
2,8
10889
Razem powierzchnia zasiana
100,0
1761
Pozostałe grunty orne (nieuż.)
12650
RAZEM GRUNTY ORNE
ŁĄKI
2341
PASTWISKA
928
SADY
250
16169
RAZEM UŻYTKI ROLNE
Struktura
upraw
48,2
Plon
[q/ha]
28,7
11,8
179
410
379
120-400
52,1
2,9
2,5
44,1
1,9
67,3
10,9
78,2
14,6
5,7
1,5
100,0
2
Ekonomiczne cechy produkcji roślinnej
Pracochłonność uprawy – niezbędna ilość dni pracy do uprawy rośliny na powierzchni 1 ha.
Zależy od: poziomu mechanizacji, warunków uprawy (skład mechaniczny gleby, wielkość i kształt pola,
nachylenie pola).
Gałąź produkcji roślinnej
Warzywa gruntowe
Okopowe
Zboża
Włókniste ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz