Opinia publiczna - Kultura polityczna

Nasza ocena:

5
Pobrań: 266
Wyświetleń: 1491
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Opinia publiczna - Kultura polityczna - strona 1 Opinia publiczna - Kultura polityczna - strona 2 Opinia publiczna - Kultura polityczna - strona 3

Fragment notatki:

Opinia publiczna: Kiedy opinia publiczna jest swobodna /głosem suwerena a nie tyrana/:
rządy w danym organizmie politycznym oparte są na przyzwoleniu opinii publicznej - przyzwolenie zakłada co najmniej:
a) konsens wyborczy uzyskany w toku demokratycznie przeprowadzonych wyborów - chodzi aby rzad był wrażliwy na opinię publiczną częściej niż raz na 4. lata; konsens wyborczy stanowi warunek konieczny ale nie wystarczający rządów opinii publicznej.
Sam proces wyborów nie mówi jeszcze o swobodnej opinii publicznej /warunek nie jest wystarczający/;
Konsens: interesuje nas konsens czynny /wyrażający aprobatę/, a nie bierny oznaczający tylko akceptację.
Różnica między aprobatą /czynna zgoda - trzeba uzasadnienić wyboru/: obowiązywanie; a akceptacją /bierna zgoda - tak, nie bez uzasadnienia/: faktyczność
konsens czynny /aprobata/ odnosi się do 3. kwestii:
→ wartości ostateczne
→ reguł gry /procedur rządzenia/
→ konkretnych propozycji politycznych /liberalne, republikańskie/
b) Gdyby konsens co do wartości ostatecznych miał miejsce mielibyśmy do czynienia z homogeniczną kulturą polityczną . /Kultura nie w szerokim rozumieniu definicji kultury, kultura polityczna to podstawowe wartości/zasady na które przystajemy, stanowiące tło sformułowań na które w dyskursie możemy się zgodzić/.
Musielibyśmy się zgadzać do ostatecznych wartości politycznych: wolność /słowa, wyznawania światopoglądu/ → nie ma zgody co do wartości ostatecznych /wartości mogą konkurować/; Konsens przy wartościach ostatecznych zdarza się niemal nigdy /może w ramach jednej partii, ale w konkurencyjnych partiach do tego nie powinno nawet dojść/;
Im mniejsze rozbieżności to byłoby to sprzyjające dla rządów opinii publicznej /nie może to być jednak rozstrzygające/ - czy homogeniczność polityczna byłaby w ogóle pożądana? b2) konsens jest warunkiem koniecznym rządów opinii publicznej: jeśli nie ma jedności co do reguł gry - wojna domowa może pukać do drzwi! Musimy mieć zgodę, że władza jest prawomocna - gwarantuje przestrzeń dla b3);
b3) konsens w znaczeniu możliwości jego zmiany, przekształcania i dochodzenia do niego /jest dynamiczny/.
Pluralistyczny konsens da się pogodzić z dobrem państwa: swobodnie wyrażana opinia publiczna powinna być krytyczna i dynamiczna /nie może wyrażać się tylko raz na 4 lata/ → opinia publiczna jest w ciągłym stawaniu się → wszelkie statyczne ujęcie swobodnej opinii publicznej jest złe - nie może być stabilizacji;
Opinia publiczna jest nieustającym procesem dochodzenia do konsensu - i nieustanna konfrontacja przeciwnych sądów.
Przy swobodnej opinii publicznej chodzi o możliwość zmian /zgody/, w ten sposób rozumiana opinia publiczna res publica może być wspólnym obiektem troski i wspólnym dziełem.


(…)

… to:
osoby dobrze poinformowane, będące przywódcami opinii publicznej na szczeblu lokalnym /w rodzinie, u znajomych, w wiosce, w środowisku w którym się obracamy/;
grupy ideowe, które pojawiają się w ośrodkach edukacyjnych, tudzież grupy pojawiające się w środkach masowego przekazu /grupy odniesienia - środowiska naukowe, akademickie, lekarskie, itp./
elity polityczne;
elity gospodarcze;
/model od dołu…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz