1. Komunikowanie: istota i typy Komunikowanie to rodzaj kontaktu nawiązanego za pomocą zmysłów lub specjalnych narzędzi (środków komunikowania) między co najmniej dwoma osobami, z których jedna (nadawca) przekazuje drugiej (odbiorca) za pomocą zrozumiałych dla nich obu znaków pewne treści pojęciowe lub emocje z zamiarem wywołania u odbiorcy określonych reakcji. To czy do komunikowania dochodzi, czy nie, zależy zarówno od rodzaju zachowania, jak i sytuacji nadającej mu jakieś znaczenie. Aby doszło do komunikowania muszą zostać spełnione pewne warunki: 1. Styczność fizyczna między N i O : a) kontakt bezpośredni-wzrokowy, słuchowy; b) kontakt pośredni-przez urządzenia, np. kartka papieru, telefon 2. Istnienie przekazu zbudowanego ze znaków (określonych w danej kulturze form zachowań), którym można przypisać znaczenie 3. Istnienie kanału komunikacyjnego- świadomość że jedna osoba chce drugiej coś przekazać
W momencie komunikowania dochodzi do kodowania i dekodowania informacji przez uczestników procesu komunikowania. Komunikowanie jest zawsze czynnością zamierzoną i celową: człowiek komunikuje coś innym i chce coś przez to osiągnąć. Integralnymi składnikami komunikowania są skupienie uwagi i dekodowanie przekazu, natomiast pozostałe reakcje odbiorcy są skutkiem komunikowania.
Typy komunikowania : 1.Interpersonalne między osobami lub szerszą zbiorowością, ale osobisty kontakt 2. Masowe: duża skala, środki techniczne, jednokierunkowość, niesymetryczność relacji 3. Instytucjonalne: między instytucjami lub instytucją a konsumentem
2. Środki komunikowania (media) Środki komunikowania to zachowania, przedmioty i urządzenia, które mogą pełnić funkcje symboliczną oraz utrwalać i przenosić w czasie i przestrzeni wszelkie nośniki tej funkcji, tzn. znaki i ich konfiguracje (przekazy).Ze względu na charakter kanału komunikowania media można podzielić na:1. Środki prezentacji (wyrażania):wszelkie formy ludzkiego zachowania werbalnego i niewerbalnego (głos, wyraz twarzy, ruchy rąk i całego ciała); 2. Środki reprezentacji (rejestracji):narzędzia i urządzenia techniczne przystosowane do utrwalania werbalnych i niewerbalnych komunikacyjnych zachowań człowieka oraz niektórych właściwości rzeczywistości-kamera, magnetofon. Każdy z tych środków rejestruje tylko pewne własności rzeczywistości i częściowo je transformuje; 3. Środki transmisji: urządzenia i ich zespoły służące do powielania i przenoszenia zarejestrowanych przekazów-odbiorniki radiowe i TV, łączność tel
3. Znaki i kody - ogólna charakterystyka Znak to związek dwóch elementów: znaczącego (fizyczna postać znaku np. słowo, rysunek) i znaczonego (pojęcie lub obraz myślowy). Związek między tymi elementami ma zawsze charakter konwencjonalny, co wynika z wyraźnej i precyzyjnej umowy lub umowy przyjętej na zasadzie zwyczaju. Problem pojawia się z komunikacyjnymi zachowaniami niewerbalnymi, którym trudno jest przypisać formę znaków. Aby znaki mogły być użytkowane na gruncie mediów muszą zostać usystematyzowane. Jedną z form systematyzacji jest kod.
(…)
… biznesu. Sprawdzają, czy postępują one zgodnie z prawem, czy przestrzegają procedur demokratycznych i czy realizują wytyczone im przez społ. cele. Nagłaśniają przypadki łamania prawa lub naruszania demokracji przez osoby sprawujące władzę. Doktryna liberalna przyznaje mediom status czwartej władzy, którą sprawują w imieniu i interesie obywateli poprzez kontrolowanie prawomocności i etyczności działania…
…. Doktryna odpowiedzialności społ. najbliższa jest ideałowi mediów jako niezależnego pośrednika w stosunkach władzy między systemem i światem życia odbiorców, a to jest kardynalny warunek demokracji politycznej i społ.
30. Media masowe a stosunki władzy: teoria hegemonii.
Teoria hegemonii, zaproponowana przez włoskiego marksistę A. Gramsciego, jest jedną z teorii krytycznych. Odrzuca ona determinizm…
… przebiegu i efektach komunikowania decyduje zarówno odbiorca i nadawca. Komunikowanie jest zawsze interakcją, ponieważ w każdej jego fazie działanie (akcja) nadawcy musi być sprzężone z działaniem (reakcją) odbiorcy. Możliwość nawiązania i utrzymania kontaktu zależy od sposobu postrzegania przez odbiorcę stosunku między nim a nadawcą. To z kolei zależy od sposobu autoprezentacji nadawcy oraz wyrazistości…
…, umiejętności, zasług.
Plan wykorzystania w tym celu mediów jest niewątpliwie kluczowym ogniwem całej kampanii. Często podporządkowywane mu są pozostałe środki taktyczne. Szczególnie ważna jest reklama polityczna działająca zarówno na intelekt, jak i emocje odbiorców. Wyróżnia się: a)autoprezentacja; b)gadająca głowa-kandydat przedstawia swoją hierarchię problemów i swoje propozycje ich rozwiązania; c…
… odbiorców, nie stanowią dla siebie bezpośredniej konkurencji i organizują wspólne przedsięwzięcia; 5. Relacje z odbiorcami: a) troskliwy stosunek N do O; b) cyniczny stosunek N do O. Im liczniejsze audytoria, tym łatwiej podlegają depersonalizacji, stając się dla nadawcy agregatem abstrakcyjnych danych, wskaźników, cyfr, wykresów, etc.
6. Relacje ze źródłami-3 płaszczyzny zależności: a)efektywność źródła…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)