Określenie skuteczności pasteryzacji - próba na obecność peroksydazy
Skuteczność pasteryzacji zależy od dwóch czynników: temperatury i czasu prowadzenia pasteryzacji. W kontroli skuteczności pasteryzacji mleka i jego przetworów wykorzystuje się wrażliwość enzymów na działanie wysokiej temperatury. W mleku znajdują się m.in. fosfataza alkaliczna i peroksydaza. Inaktywacja fosfatazy alkalicznej następuje w temperaturze 72°C po 15 sekundach, natomiast peroksydazy w temperaturze 85°C po 13 sekundach. Zatem jeśli pasteryzacja wysoka została przeprowadzona prawidłowo w mleku nie powinna być obecna peroksydaza (aktywna). Peroksydaza mleka katalizuje procesy utleniania przez odwodorowanie np. H2O2, a wydzielający się tlen atomowy staje się akceptorem wodoru, który może być pobrany z substancji ulegających odwodornieniu. W efekcie tych przemian mogą powstać związki barwne. Jeśli zatem pasteryzacja wysoka nie była skuteczna w mleku nadal znajduje się aktywna peroksydaza, która powoduje rozłożenie perhydrolu i powstanie związków barwnych.
Zasada: stwierdzenie obecności peroksydazy poprzez obserwację barwy po dodaniu do mleka wody utlenionej i p-fenylenodwuaminy, która pod wpływem tego enzymu utlenia się do indofenolu o ciemnoniebieskim zabarwieniu.
Odczynniki: woda utleniona, roztwór 3%; p-fenylenodwuamina, roztwór wodny 2%
Szkło laboratoryjne: probówki, pipeta o pojemności 5 cm3
Wykonanie ćwiczenia: Do probówki odmierzyć pipetą 5 cm3 mleka, dodać 1 kroplę wody utlenionej i 2 krople p-fenylenodwuaminy. Zawartość probówki wymieszać i po upływie 1 minuty obserwować barwę. Zabarwienie jasno- lub ciemnoniebieskie wskazuje na obecność peroksydazy, zabarwienie szaroniebieskie - częściowa inaktywacja perozksydazy, brak zabarwienia świadczy o całkowitej inaktywacji tego enzymu.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)