To tylko jedna z 10 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ZESTAW I 1. Metodologia geogr. ekonomicznej. Funkcje, kierunki Geografia ekonomiczna jako nauka : pierwotnie geografia pełniła funkcję opisową. Potem pojawiła się druga funkcja - poznawcza (opisywanie i poznawanie). Trzecia funkcja geografii - praktyczna - celem było zdobycie rynków surowcowych, rynków zbytu. Kwestie do rozwiązania dla geografii:
baza surowcowa
lokalizacja
siła robocza
rynki zbytu (dalekie i bliskie)
woda aglomeracja
Funkcje geografii ekonomicznej : obecnie dominuje funkcja praktyczna, jej podfunkcje to:
Diagnostyczna - próba określenia uwarunkowań zjawiska i procesu
Optymalizacyjna - nawiązuje do próby rozwiązań najlepszych ekonomicznie: minimalizacja nakładów, maksymalizacja zysku.
Kierunki badań geografii ekonomicznej Regionalny - region to część całości obszaru wydzielona na podstawie pewnych kryteriów. Rozwiązywanie (badanie) zjawisk i procesów społeczno - ekonomicznych zachodzących w jednostkach przestrzennych - regionach.
Ekologiczny - bada zależności między środowiskiem a człowiekiem, gospodarką i społeczeństwem.
Przestrzenny - bada przestrzenne aspekty zjawisk i procesów społeczno - ekonomicznych.
SYSTEM INFORMACJI GEOGRAFICZNEJ I STATYSTYCZNEJ służący do wprowadzania, gromadzenia, przetwarzania oraz wizualizacji danych geograficznych , którego jedną z funkcji jest wspomaganie procesu decyzyjnego. W przypadku, gdy System Informacji Geograficznej gromadzi dane opracowane w formie mapy wielkoskalowej . GIS są efektem rewolucji w geografii dokonującej się w ciągu ostatnich kilkunastu lat, jak również oczywiście wynikiem gwałtownego rozwoju informatyki i metod zarządzania bazami danych (zbiorami informacji). Powstanie GIS jest wynikiem połączenia prac prowadzonych w różnych dziedzinach: geografii , kartografii , geodezji , informatyce, elektronice. Systemy GIS znajdują praktyczne zastosowanie w wielu dziedzinach. Stąd bierze się różnorodność terminów określających systemy przetwarzające informacje geograficzne, jak system informacyjny bazy danych geograficznych, system danych geograficznych, system informacji przestrzennej. Każde z tych określeń przybliża w pewien sposób funkcje realizowane przez poszczególne systemy. W praktyce najczęściej spotykane są systemy specjalizowane, ukierunkowane na wąską grupę zastosowań, jednakże istnieją również wielozadaniowe GIS ogólnego zastosowania.
KARTOGRAFIA - nauka o mapach, ich tworzeniu i wykorzystaniu.
METOKARTOGRA FIA - poza kartograficzne metody prezentowania zjawisk na mapie np. zdjęcia satelitarne, lotnicze, wzory matematyczne, opisy szczegółowe.
STEREOSKOPIA - tworzenie zdjęć w trójwymiarowej technologii przez nałożenie na siebie dwóch zdjęć.
(…)
… w czasie, przejściowości, przetrwałości.
5. Internacjonalizacja gospodarki na podstawie bezpośrednich inwestycji zagranicznych na świecie i w Polsce Internacjonalizacja gospodarki oznacza rozwój stosunków międzynarodowych między względnie niezależnymi gospodarkami oraz przedsiębiorstwami narodowymi. Jest to proces ilościowy dotyczący wzrostu handlu zagranicznego oraz przepływu kapitału. 6. Zasoby…
… rzędu)
5. Globalizacja i podstawowe płaszczyzny •Standaryzacja w skali światowej produkcji i technik sprzedaży
•Unifikacja zachowań konsumentów
•Unifikacja wzorców kulturowych
•Unifikacja stylu życia
•Unifikacja sposobów funkcjonowania różnych instytucji Globalizacja na płaszczyźnie ekonomicznej
•Istnienie międzynarodowych korporacji i firm
•Swobodny przepływ kapitału i usług
•Wolny dostęp do rynków…
… wielu państw •Wprowadzanie porozumień o ruchu bezdewizowym
•Zawieranie koalicji państw wobec zagrożeń międzynarodowych
Globalizacja na płaszczyźnie ekologicznej:
•Istnienie międzynarodowej współpracy w zakresie ochrony środowiska
•Problemy środowiskowe o zasięgu globalnym, jak: efekt cieplarniany, dziura ozonowa, kwaśne opady, wylesianie, pustynnienie, rozprzestrzenianie wirusa HIV itp.
Międzynarodowa Unia…
… z krajami trzecimi. unia celna — porozumienie handlowe, w którym członkowie oprócz likwidacji ceł i ograniczeń pozataryfowych, prowadzą wspólną politykę handlową wobec pozostałych krajów, np. unia celna krajów Beneluksu, członkowie: Belgia, Holandia, Luksemburg. wspólny rynek — forma integracji, w której kraje członkowskie znoszą ograniczenia w obrocie dobrami i usługami, prowadzą wspólną politykę handlową…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)