LOKALIZACJA DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ Istotnym elementem w gospodarce przestrzennej jest określenie przestrzennej lokalizacji zakładów produkcji. Wiąże się to z istniejącymi dysproporcjami w rozwoju poszczególnych części kraju. Dysproporcje te wynikają z różnych uwarunkowań historycznych, ekonomicznych i geograficznych. Wpływ środowiska geograficznego znajduje swój wyraz w określonej klasyfikacji różnych dziedzin gospodarki. Wyróżniamy, więc następujące dziedziny produkcji:
o lokalizacji ściśle związanej lub wymuszonej , gdzie lokalizacja poszczególnych zakładów określona/wyznaczona jest miejscem występowania różnych surowców (przemysł wydobywczy, przemysł materiałów budowlanych) o lokalizacji „określonej” obejmują te rodzaje produkcji, które ze względu na wpływ środowiska geograficznego powinny być lokalizowane w pobliżu bazy surowcowej, przy jednoczesnym uwzględnieniu czynnika kosztów transportu i rynku zbytu. (hutnictwo, przemysł chemiczny, spożywczy) o lokalizacji swobodnej (nieokreślonej) gdzie żaden z wymienionych powyżej czynników lokalizacji nie wpływa na lokalizację konkretnych zakładów (przemysł włókienniczy, odzieżowy, elektroniczny, precyzyjny)
Polityka lokalizacyjna zmierzająca w kierunku łagodzenia dysproporcji rozwoju w przekrojach regionalnych może być głównie prowadzona poprzez lokalizację zakładów grupy „c” i w mniejszym stopniu grupy „b”
Dla prowadzenia celowej polityki lokalizacyjnej konieczna jest znajomość orientacji lokalizacyjnych poszczególnych zakładów i gałęzi. W praktyce wyróżnia się dwa podstawowe pojęcia odnoszące się do lokalizacji: lokalizacja ogólna - polega na optymalnym wyborze miejscowości, w której będzie realizowana dana inwestycja i jest to zagadnienie ekonomiczno-geograficzne. Lokalizację ogólną ważniejszych obiektów rekomendują dla inwestora odpowiednie organy rządowe. Lokalizację mniejszych obiektów, wyznaczają właściwe organy nadzoru budowlanego i urbanistyki, odpowiednich szczebli samorządu terytorialnego. lokalizacja szczegółowa - polega na precyzyjnym określeniu miejsca realizacji konkretnej inwestycji. Oznaczenie działki katastralnej, szkic zabudowy terenu. Jest to zagadnienie inżynieryjno-techniczne, związane z planem miejscowym zagospodarowania przestrzennego. Lokalizacja ogólna i szczegółowa wiąże się ściśle z tak zwanymi czynnikami lokalizacji, to jest zespołem obiektywnych warunków, wyznaczających kierunki i miejsca lokalizacji zakładów. Pojęcie czynnika lokalizacji wprowadził w 1909r Alfred Weber. Według niego czynnikiem lokalizacji nazywa się rodzaj wyraźnie określonej korzyści w działalności gospodarczej, kiedy ta działalność występuje w danym miejscu. (koszt transportu, siła robocza, czynnik aglomeracji)
(…)
… dotyczy to głównie przemysłów tak zwanej wysokiej techniki (przemysł aerokosmiczny, elektroniczny, automatyka przemysłowa, fotonika)
Przedstawione tendencje lokalizacji wiążą się ściśle z określoną polityką przemysłową poszczególnych krajów. Zalążki polityki przemysłowej obserwujemy w polityce Colberta we Francji XVIII w. oraz w działalności Tisenhausa i Staszica w Polsce XIX w. Politykę przemysłową możemy ujmować w dwóch znaczeniach:
w szerokim słowa znaczeniu przez politykę przemysłową rozumie się wszelkie oddziaływanie makroekonomiczne państwa na decyzje podmiotów gospodarczych.
W wąskim słowa znaczeniu polityka przemysłowa to oddziaływanie państwa na rozwój i strukturę przemysłu.
Istotnym elementem polityki przemysłowej jest stopień ingerencji państwa w gospodarkę, dotyczy to miedzy innymi…
… surowców, przy wskaźniku WL większym od jedności (Wl>1) o lokalizacji danego zakładu będzie decydował ten surowiec(miejsce jego występowania), który ma główny udział w kosztach produkcji, lub może to być lokalizacja w punkcie pośrednim. ważniejsze zakłady o lokalizacji to: hutnictwo, cukrownie, cementownie, rafinerie, większość zakładów przemysłu spożywczego.
Czynnik siły roboczej - zaliczany…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)