To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
PRZEDMIOT GOSPODARKI PRZESTRZENNEJ Procesy rozwoju gospodarczego zawsze odbywały się w ściśle określonej przestrzeni jednak przestrzeń długo nie była dostrzegana w ekonomii jako istotny czynnik rozwoju gospodarczego. W ekonomii klasycznej w sposób aprzestrzenny traktowano większość zjawisk gospodarczych (produkcję, zatrudnienie). Burzliwy rozwój sił wytwórczych pod koniec XIX wieku spowodował zainteresowanie przestrzenia i badaniami regionalnymi.
Teoria gospodarki przestrzennej bazuje na teorii lokalizacji. Do teoretyków gospodarki przestrzennej należy zaliczyć TH Ű MEN'a, WEBER'a, L Ő SH'a, CHRASTALLER'a, ISARD'a. Współcześnie gospodarka przestrzenna pojmowana jest w dwóch znaczeniach:
Jako wiedza o zjawiskach gospodarczych zachodzących w przestrzeni
Jako nauka o przestrzeni
Duże zainteresowanie gospodarką przestrzenną wystąpiło po II wojnie światowej, co znalazło wyraz w powstaniu dyscypliny naukowej określonej mianem REGIONAL SIENCE tj. REGIONALISTYKĄ Dyscyplina ta grupuje przedstawicieli różnych dziedzin nauki miedzy innymi: ekonomii, geografii, socjologii, ekonometrii.
W gospodarce przestrzennej wyróżnia się następujące pojęcia:
PRZESTRZEŃ GEODEZYJNA obejmująca podstawowy układ odniesienia różnych miejsc na ziemi, mierzony stopniami szerokości i długości geograficznej oraz wysokością nad poziomem morza.
PRZESTRZEŃ GEOGRAFOCZNA - obejmująca zróżnicowaną pod względem fizyczno biologicznym część Ziemi PRZESTRZEŃ EKONOMICZNA - obejmująca część przestrzeni geograficznej trwale lub częściowo zagospodarowaną przez człowieka.
W zależności od stopnia działalności człowieka w przestrzeni wyróżnia się trzy rodzaje środowisk:
1. ANEKUMENA - środowisko dziewicze, niezagospodarowane przez człowieka
2. SUBEKUMENA - środowisko częściowo zagospodarowane przez człowieka
3. EKUMENA - środowisko trwale, całkowicie zagospodarowana przez człowieka.
Zasięg i zakres gospodarki przestrzennej wiąże się w praktyce z zakresem gospodarki i polityki regionalnej, zakres polityki regionalnej, jej cele i instrumenty kształtowane są pod wpływem trzech czynników:
Makroekonomicznego - związanego z poziomem rozwoju gospodarczego danego kraju (im wyżej rozwinięty kraj tym wyższy stopień decentralizacji)
Systemowego - związanego ze stopniem bezpośredniego i pośredniego oddziaływania państwa na życie gospodarcze oraz z przyjętą doktryną polityki ekonomicznej. Ścierają się tutaj dwie koncepcje: neoliberalna i neokeynesowska. Konstytucyjnego
(…)
….
Z obserwacji procesów transformacji w układach przestrzennych nasuwają się następujące wnioski:
Potwierdza się teza o niskiej konkurencyjności gospodarki we wschodniej i północno-wschodniej części Polski.
W starych regionach przemysłowych, gdzie dominują tradycyjne gałęzie przemysłu, stosunkowo niskiej stopie bezrobocia towarzyszą znaczne przerosty zatrudnienia w dużych przedsiębiorstwach przemysłowych, które wymagają restrukturyzacji.
Specyficzna sytuacja występuje w województwach Polski południowo wschodniej, na terenie byłego COP-u. Wiąże się ona z załamaniem się kondycji największych zakładów przemysłowych silnie związanych z przemysłem zbrojeniowym wymianą handlową z krajami byłego ZSRR (mielec, Stalowa Wola, Starachowice, Ostrowiec Świętokrzyski, Tarnobrzeg). Duże redukcje zatrudnienia w tych ośrodkach…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)