To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Karl Heinrich Marx
Lata 1818 - 1883 Europa, Niemcy to czas i miejsce życia i twórczości filozofa, ekonomisty, przywódcy, teoretyka rewolucyjnych ruchów robotniczych Karola Marksa.
Pochodził z zasymilowanej żydowskiej rodziny. Jest twórcą marksizmu i współzałożycielem Międzynarodowego Stowarzyszenia Robotników (1864) - I Międzynarodówki. We wrześniu 1844 poznał Fryderyka Engelsa, przyszłego przyjaciela i głównego współpracownika. Obaj uczestniczyli aktywnie w życiu politycznym Paryża i wspólnie opracowywali idee socjalizmu proletariackiego. Ich pierwszym wspólnym dziełem była Święta rodzina, czyli krytyka krytycznej krytyki.
WSTĘP
Myśl Marksa rozwijała się pod wpływem dwóch sprzecznych tendencji - determinizmu i aktywizmu. Z jednej strony Marks wierzył, że historią i rozwojem społeczeństw rządzą prawa deterministyczne, a studiowanie historii pozwoli poznać je i przewidywać przyszłe zmiany, z drugiej zaś uważał, że mimo wszystko można tę historię zmieniać.
Marksizm to całokształt prądów filozoficznych, ekonomicznych i polityczno-społecznych, a także światopoglądowego myślenia i działania, które odwołują się do filozofii Karola Marksa i Fryderyka Engelsa w połowie XIX w. oraz kontynuatorów ich dorobku intelektualnego.
Jednak termin „marksizm” nie może być jednoznacznie interpretowany, ponieważ dorobek obu myślicieli był przez nich korygowany i uzupełniany do ich śmierci, a poszerzany jest jeszcze do dziś.
W państwach komunistycznych marksizm został rozbudowany jako system „naukowy”, który funkcjonuje podobnie jak religia i którego „dogmaty” podobne są do prawd wiary. Natomiast w świecie zachodnim podejmowano próby rozwoju i kontynuacji tego systemu: od radykalnych grup lewicowych (nowa lewica) poprzez krytycznych marksistów (neomarksiści) aż do prób powiązania chrześcijańskiego modelu świata z metodami marksistowskimi (teologia wyzwolenia).
W byłym Związku Radzieckim, a także państwach bloku socjalistycznego, był jedyną obowiązującą doktryną ekonomiczną i polityczno-społeczną.
Klasycy marksizmu przyjęli założenie, że świat jest materialny i rządzi się prawami dialektyki. Teoria Marksa, nazwana przez niego "materializmem historycznym", a przez Engelsa "socjalizmem naukowym" lub "materializmem dialektycznym", opiera się na heglowskiej tezie, że historia przejawia się w dialektyce - ścieraniu się przeciwstawnych sił. Punktem wyjścia była dla nich idealistyczna filozofia Hegla, który upatrywał w niej podstawową zasadę stawania się świata. Hegel był filozofem idealistycznym i uważał, że żyjemy w świecie pozorów, natomiast rzeczywistość jest idealna. Marks zaadoptował na potrzeby swojego systemu pojęcie dialektyki, odrzucił jednak idealizm Hegla.
(…)
… koncepcjami.
Celem marksizmu jest zbudowanie „społeczeństwa bezklasowego”, w którym panuje „dyktatura proletariatu” - polityczna władza kapitalistów została obalona przez proletariat. Drogą do osiągnięcia takiego stanu rzeczy jest rewolucja, która powinna objąć cały świat. Powinien ja poprowadzić proletariat, jako jedyna uświadomiona klasa, jednak musi wykorzystać inne, żyjące w nędzy klasy społeczne…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)