Fragment notatki:
Prof. Janusz Bilski
Finanse Międzynarodowe
Wykład VIII – Interwencje walutowe
Interwencje walutowe są to działania podejmowane przez władze monetarne, polegające na operacjach kupna-sprzedaży
walut w celu realizowania określonej polityki kursowej.
Interwencje to jeden z największych problemów. Są 2 podejścia:
1.
Tylko rynek ma racje, ma najlepszy model funkcjonowania kursów walutowych, każda ingerencja jest złem. Takie
podejście dominuje wśród ekonomistów i części polityków co najmniej od 10-15 lat.. Nawe polscy politycy i ekonomiści
do niedawna byli niechętni interwencjom walutowym. Jedyną osoba która była przychylna interwencją był i jest Marek
Belka. Kolejnym argumentem, jest to że interwencja walutowa zakłóca prowadzenie autonomicznej polityki pieniężnej.
2.
Zwolennicy interwencji uważają ze w długim okresie to rynek ma rację, ale w okresie krótkim i średnim rynek może się
mylić, rynek poddawany jest działaniom czynników o charakterze zniekształcającym. Jeżeli spojrzymy na ostatnie
wydarzenie w Europie to trzeba stwierdzić ze wszystkie działania BC polegające na zasilanie banków i rynków
finansowych w setki mln euro jest działanie zakłócającym, wypacza działanie rynku.
Cele interwencji walutowych:
ograniczenie wahań kursu walutowego
oddziaływanie na właściwa podaż dewiz na rynku walutowym
akumulacja rezerw walutowych
likwidacja zaburzeń na krajowym rynku walutowym
W jakich sytuacjach podejmowane są interwencje:
Wybrany reżim kursowy: kiedy stosujemy kurs stały z marżami wahań, to władze monetarne mają obowiązek
interweniowania na rynku walutowym
kiedy istnieją tzw. intramarginalne punkty interwencyjne, które wyznaczają poufne marże wahań
Kiedy występują sytuacje kryzysowe - aprecjacja lub deprecjacja zagraża stabilizacji rynku finansowego / walutowego,
mogą uruchomic kapitały o charakterze spekulacyjnym
Kiedy w ocenie władz monetarnych kurs rynkowy zbytnio odchyla się od kursu parytety siły nabywczej (PPP) i może ten
kurs przekazywać fałszywe informacje dla gospodarki, może to zakłócać działania rynku.
!!!!! Rodzaje interwencji:
sterylizowane / niesterylizowane
zapowiadane / niejawne
koordynowane / jednostronne
przeciwstawne trendowi / wzmacniające trend
Interwencje sterylizowane – władza monetarna odwraca efekty interwencji walutowych na poziom płynności krajowej. Wielu
ekonomistów zarzuca ze sterylizacja osłabia efekt interwencji walutowych. Interwencje te były i są przeprowadzane przez
kraje o najwyższym poziomie rozwoju.
Interwencje niesterylizowane - to takie, gdzie interwencje zmieniają bazę monetarną, czyli płynność rynku i nie ma reakcji
władz monetarnych na tą zmianę.
Interwencje zapowiadane / niejawne cześć państw informuje o interwencji a cześć nie. Większość nie informuje.
Interwencje jednostronne - to takie, w których pojedynczy bank centralny podejmuje działania na rynku walutowym w celu
zmiany poziomu kursu walutowego.
Interwencje koordynowane - prowadzone są najczęściej przez dwa banki centralne. Polegają na ich wspólnym działaniu
interwencyjnym. Zwykle interwencji koordynowanych dokonuje się na dwóch lub więcej rynkach.
Interwencje przeciwstawne trendowi - polegają na działaniach zmierzających do odwrócenia kierunków zmian kursu
walutowego. Np. kiedy PLN aprecjonuje a NBP starałby się zahamować aprecjację i doprowadzić do deprecjacji .
Prof. Janusz Bilski
Finanse Międzynarodowe
Wykład VIII – Interwencje walutowe
Interwencje zgodne z trendem - polegają na osłabieniu lub wzmocnieniu trendu zmiany kursu walutowego. Np. NBP ocenia,
że PLN zbyt szybko aprecjonuje i podejmuje działania hamujące aprecjację. Zdejmuje PLN z rynku wprowadzając nań EUR lub
USD.
!!! Kanały oddziaływania interwencji na rynek walutowy wg. Almenkinders’a:
1
Interwencje
niesterylizowane
Oddziaływanie na bazę
monetarną
Zmiany poda ży pieniądza
krajowego i zagranicznego
Oczekiwania zmian polityki walutowej i wynikaj ącej z niej zmiany
kursu walutowego
Interwencje sterylizowane
3
1)
Zmiana w popycie i poda ży
krajowych oraz
zagranicznych
Zmiany kursu
walutowego
Zmiana rentowno ści
aktywów zagranicznych w
stosunku do aktywów
krajowych
kanał monetarny; 2) kanał oczekiwań; 3) kanał portfolio
Działanie kanału monetarnego: są to interwencje niesterylizowane – transakcje kupna-sprzedaży walut zmienia krajową bazę
monetarną (płynność rynku) co zmienia podaż pieniądza krajowego. W ten sposób BC oddziałuje na krótkoterminowe stopy
procentowe i powoduje zmianę kursu walutowego.
Kanał oczekiwań (kanał informacyjny) – polega na tym, że operatorzy rynkowi pozyskują informacje na temat przyszłej
polityki pieniężnej i w oparciu o te informacje antycypują zmiany kursu walutowego w efekcie zmian na rynku finansowym.
Wiele prognoz odnosi się do zmiany nominalnej stopy procentowej. W USA mamy do czynienia ze swoistym misterium w dniu
przed dniem ogłoszenia komunikatu komitetu otwartego rynku FED. W tym dniu rynki zamierają. Podobnie jest e Europie
tuż przed ogłoszeniem decyzji Rady Zarządzającej EBC. Siła RPP jest mniejsza.
Kanał portfolio – to inwestycje sterylizowane. W tym kanale zakłada się występowanie niedostatecznej substytucji aktywów
krajowych i zagranicznych. Przy tych założeniach transakcje kupna-sprzedaży walut powodują, że zakłócana jest relacja
między popytem i podażą na aktywa krajowe i zagraniczne. Operatorzy rynkowi mają prawo oczekiwać zmiany rentowności
tych aktywów. Zmiana rentowności oznacza dla operatorów zmianę kursu walutowego.
Działania, jakie podejmuje osoba która przeprowadza interwencje:
Wybór transakcji (najczęściej są to transakcje kasowe)
Wybór waluty transakcji (kiedyś był to dolar teraz różnie)
Wybór partnera, który będzie przeprowadzał te interwencje
!!! 3 argumenty przemawiające za stosowaniem interwencji walutowych:
Kurs walutowy jest najczęściej uwarunkowanym zewnętrznie instrumentem polityki ekonomicznej, oznacza to, że jest
nieustannie narażony na oddziaływania rynków zewnętrznych. W przypadku małych i średnich państw oznacza to, że
nawet przypadkowe impulsy zewnętrzne takie jak: przepływy kapitałów, zmiana polityki pieniężnej dużych sąsiadów,
sytuacja na rynku międzynarodowym, mogą wpływać na poziom kursu walutowego waluty krajowej. Biorąc pod uwagę
, że kurs walutowy jest ważnym parametrem decyzyjnym, podmioty gospodarcze mogą otrzymywać fałszywe sygnały co
do kierunków inwestycji, rentowności oraz współpracy z zagranicą.
Prof. Janusz Bilski
Finanse Międzynarodowe
Wykład VIII – Interwencje walutowe
Najłatwiej jest to wytłumaczyć na przykładzie relacji Chin i USA. USA nie prowadzą od wielu lat aktywnej polityki kursowej
(zasada pobłażliwego lekceważenia kursu walutowego) i jeżeli duży partner handlowy prowadzi aktywna politykę
kursową - jak robią to Chiny, to dochodzi do zniekształcenia relacji wymiany handlowej między tymi krajami. Jest to
przyczyna m.in. narastającego deficytu na rachunku obrotów bieżącego USA i jednocześnie nadwyżki tego rachunku w
bilansie płatniczym Chin. Podwartosciowość juana zniekształca relacje ekonomiczne miedzy tymi krajami.
Monopolistyczna pozycja BC na rynku finansowym w małych i średnich krajach. Pozycja ta jest bardzo silna w krajach
transformacji systemowej, gdzie rozwój sektora banków komercyjnych jest we wstępnej fazie. Tam, pozycja BC jest
bardzo znacząca. Ta pozycja powoduje, że działania interwencyjne BC powinny być bardzo efektywne. Nie oznacza to,
że BC ma zastąpić rynek. Oznacza to, że BC dysponuje doskonałą wiedzą na temat sytuacji rynku finansowego i
planowanych kierunków polityki pieniężnej.
W ostatnich kilku latach upadła doktryna o rynku doskonałym. Kryzys finansowy pokazał, że mechanizmy rynkowe mogą
być niesprawne, nieefektywne w krótkim, a nawet średnim okresie. W takich sytuacjach aktywność władz monetarnych
na poziomie krajowym i międzynarodowym jest niezbędna dla poprawy mechanizmów rynkowych i stabilizacji sytuacji.
Interwencje walutowe a polityka pieniężna:
Zgodnie z powszechnie obowiązującym ekonomicznym poglądem interwencje walutowe mogą zakłócać politykę pieniężną i
są szczególnie niemile widziane, gdy kraj stosuje strategię bezpośredniego celu inflacyjnego. Teoria ekonomii mówi, że nie
powinno się łączyć tej strategii z aktywną polityką kursową. Doświadczenie uczy czego innego. W latach 90’ wiele państw Unii
Europejskiej wprowadzało strategię bezpośredniego celu inflacyjnego i równocześnie interweniowało, stabilizowało kurs
swojej waluty. Robiły to z dużym powodzeniem, co zakończyło się stworzeniem unii walutowej. Więc wybór między teorią a
praktyką jest oczywisty.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)