Prof. Janusz Bilski
Finanse Międzynarodowe
Wykład II – Elementy systemu kursu walutowego
1.
Pieniądz – jednostka walutowa pełniąca funkcję podstawy systemu, czyli oficjalny denominator systemu kursu (EUR, SDR
– przede wszystkim jako denominator w krajach półwyspu Arabskiego, gdzie ze względów politycznych kraje nie
zdecydowały się na wybór dolara, do czasu, gdy utworzą unię walutową to prawdopodobnie SDR będzie podstawą tego
systemu)
2.
Technika wyznaczania kursów walutowych w stosunku do denominatora i walut trzecich – również określone tu marże
wahań i sposoby określenia punktów interwencyjnych (obecnie wyznaczanie marż wahań przy pomocy punktów
interwencyjnych wokół kursu centralnego, mogą być one symetryczne – równa odległość w górę i w dół od kursu
centralnego, lub niesymetryczne – mogą akceptować głębszą deprecjację, wskazuje to na strategię proeksportową
danego kraju) Polska nie ma ani marż wahań ani denominatora
3.
Interwencje walutowe – określenie, czy są to interwencje obligatoryjne czy nieobligatoryjne, kto będzie je
przeprowadzał i waluty interwencji. W krajach które stosują stałe kursy walutowe, interwencje są obligatoryjne, co
wynika z punktów interwencyjnych, przykładem jest ERM II (z marżami +/- 15%), kraje stosujące kurs płynny nie powinny
natomiast interweniować na rynku, a państwa stosujące kurs płynny kierowany mogą, ale nie muszą stosować
interwencji walutowych do stabilizowania zmian kursu walutowego
4.
Waluta rezerwowa – określa się, jaka waluta pełnić będzie funkcję głównego aktywu rezerwowego. Głównymi walutami
wykorzystywanymi w tej roli są USD i EUR, przy czym widać wyraźną przewagę USD, EUR pełni raczej funkcję
regionalnego aktywu rezerwowego
5.
Zasady przeprowadzania korekt kursów walutowych (dewaluacji i rewaluacji)
Korekty takie mogą być podejmowane jako autonomiczne decyzje krajowych władz monetarnych
Zmiany kursu centralnego muszą być uzgadniane bilateralnie lub w ramach porozumień międzynarodowych
(w Unii Europejskiej od lat 80. ERM I i ERM II gdzie uzgadniano zmiany kursu walutowego), władze mogą
stosować politykę szeroko rozumianą lub tworzyć porozumienia
6.
Współpraca banków centralnych w zakresie polityki kursowej
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)