Prof. Janusz Bilski
Tworzenie i funkcjonowanie strefy euro
Wykład III – Europejski system walutowy
Europejski System Walutowy powstał w 1979 roku i składał się z trzech podstawowych elementów:
1. Europejskiego Mechanizmu Kursowego (ERM)
2. Europejskiej Jednostki Walutowej (ECU)
3. Systemu kredytowego Wspólnoty
Konstrukcja ERM była oparta na zmodyfikowanej koncepcji węża walutowego. Nowy wąż miał dwie rozpiętości marż wahań:
węższą dla walut stabilnych i szerszą dla walut słabych. Zastosowano również dwie odmienne metody wyznaczania relacji
kursowych – siatkę parytetów i punkty interwencyjne wokół wspólnej jednostki monetarnej.
Europejska Jednostka Walutowa pełniła funkcję denominatora mechanizmu kursowego. Wartość ECU definiowana była za
pomocą tzw. standardu koszykowego. Koszyk walut tworzyły w różnych proporcjach waluty narodowe państw Wspólnoty.
Udziały poszczególnych walut w koszyku były komponowane na podstawie następujących kryteriów:
Udział kraju członkowskiego w globalnym PKB wspólnoty
Udział kraju w obrotach handlowych wewnątrz Wspólnoty
Udział kraju w handlu z krajami OECD
Udział kraju w zasobach systemu krótkoterminowej pomocy walutowej
Ocena skuteczności mechanizmu kursowego jest pozytywna. W okresie jej funkcjonowania można było zaobserwować daleko
idącą stabilizację wahań kursów walut państw członkowskich.
Reguły oficjalnego zastosowania ECU:
Każda waluta miała ustalony kurs centralny w ECU
ECU była używana do konstruowania tzw. wskaźników odchyleń w toku interwencji na rynkach dewizowych
ECU pełniła funkcję aktywu rezerwowego
Główne sfery zastosowania ECU:
Transakcje banków handlowych
Transakcje rynku kapitałowego
Operacje bankowe
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)