To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Prof. Maria Bijak – Kaszuba
Gospodarka światowa
Wykład X – Globalizacja międzynarodowych rynków finansowych
Międzynarodowy rynek finansowy - jest miejscem przedstawiania ofert oraz zawierania i realizowania transakcji kupna i
sprzedaży instrumentów finansowych między rezydentami różnych krajów. Rynek ten jest elementem międzynarodowego
systemu finansowego tworzonego dodatkowo przez zespół norm i przepisów oraz instytucji wdrażających je w życie.
Instrumenty finansowe są papierami wartościowymi o dwojakim charakterze ze względu na kwestię własnościową:
instrumenty udziałowe nadające właścicielowi (inwestorowi) prawo do własności majątku (np. akcje).
instrumenty wierzycielskie (z punktu widzenia inwestora) lub dłużne (z punktu widzenia emitenta (np. obligacje i bony
skarbowe).
Międzynarodowy rynek finansowy umożliwia:
Przepływ środków finansowych od podmiotów mających nadwyżki i z tego powodu dążących do ich korzystnego
zagospodarowania do podmiotów chcących pozyskać środki w celu sfinansowania działalności bieżącej i inwestycyjnej.
Realizację funkcji hedgingu polegającej na zabezpieczaniu się inwestorów przed ryzykiem poniesienia strat.
Realizację transakcji spekulacyjnych.
Z uwagi na rodzaj instrumentów będących przedmiotem obrotu oraz termin ich zapadalności (realizacji) MRF dzieli się na:
1. Międzynarodowy rynek pieniężny obejmuje transakcje krótkoterminowymi instrumentami finansowymi (o terminie
zapadalności do 1 roku – np. weksle, czeki, certyfikaty depozytowe). Cechy segmentu:
duże transakcje zawierane przez inwestorów instytucjonalnych (instytucje finansowe, rządy, duże
przedsiębiorstwa, banki centralne).
instrumenty o wysokim poziomie bezpieczeństwa
wysoce elastyczne warunku zawierania transakcji (duże kwoty mogą być angażowane w inwestycje na 1 dzień/
1 noc/ 1 miesiąc itd.)
2.
Międzynarodowy rynek kapitałowy obejmuje transakcje średnio- i długoterminowymi instrumentami finansowymi (o
terminie wykupu dłuższym niż 1 rok). Podstawowymi instrumentami tego typu są akcje i obligacje. Cechy segmentu:
uczestnikami po stronie podaży są głównie przedsiębiorstwa dokonujące emisji obligacji lub akcji w celu
długoterminowego finansowania swojej działalności, po stronie popytowej inwestorzy poszukujący
długoterminowej lokaty kapitału (zarówno osoby fizyczne jak i prawne)
wyższy stopień ryzyka niż na rynku pieniężnym (dłuższe są okresy zapadalności instrumentów)
2.
Międzynarodowy rynek depozytowo-kredytowy – w jego zakres wchodzą kredyty o charakterze międzynarodowym
udzielane klientom przez banki. Na międzynarodowy charakter kredytu może wskazywać zastosowana waluta,
rezydencja stron transakcji lub położenie przedmiotu finansowania. Będą to więc kredyty dla nierezydentów
(przedsiębiorstw, rządów) oraz niektóre kredyty dla rezydentów (dla importerów i eksporterów przeznaczone na
finansowanie transakcji handlu zagranicznego)
3.
Międzynarodowy rynek instrumentów pochodnych – obejmuje transakcje instrumentami finansowymi, których cena
jest uzależniona od ceny innych instrumentów finansowych, towarów, parametrów ekonomicznych czy indeksów
giełdowych. Są to m.in. transakcje futures, opcje oraz swapy. Cechy segmentu:
najmłodszy segment MRF
rynek wykorzystywany głównie do realizacji transakcji spekulacyjnych. W małym stopniu jest wykorzystywany
do hedgingu – czyli zabezpieczania się przed ryzykiem
relatywnie najwyższy poziom ryzyka wśród segmentów MRF
Proces integracji rynków finansowych w skali międzynarodowej można podzielić na trzy etapy:
Etap I (od zakończenia WWII do końca lat 50. XX wieku) – początki finansowania w walutach zagranicznych
Etap II (od lat 60. XX w. do lat 80. XX w.) – rozwój eurorynków tj. rynków eksterytorialnych, których istotą jest
realizowanie transakcji aktywami poza terytorium kraju, w którego walucie te aktywa są denominowane.
Etap III (od lat 90. XX w.) – zmiany jakościowe i radykalne przyspieszenie procesu integracji rynków finansowych w skali
międzynarodowej - pojawia się globalizacja rynków finansowych
Przyczyny globalizacji rynków finansowych
postęp w technice przekazywania i przetwarzania informacji, związany z upowszechnianiem się komputerów i łączności
elektronicznej ⇒ spadek kosztów transakcyjnych
liberalizacja międzynarodowych przepływów kapitałowych oraz deregulacja krajowych systemów finansowych ⇒ rozwój
usług finansowych, wzrost konkurencji, spadek kosztów.
internacjonalizacja działalności przedsiębiorstw świadczących usługi finansowe ⇒ powstaje infrastruktura umożliwiająca
sprawne funkcjonowanie międzynarodowych rynków finansowych.
Prof. Maria Bijak – Kaszuba
Gospodarka światowa
Wykład X – Globalizacja międzynarodowych rynków finansowych
Przemiany strukturalne na międzynarodowym rynku finansowym
Sekurytyzacja – przesuwanie zewnętrznego finansowania przedsiębiorstw z kredytów na papiery wartościowe, głównie
obligacje. Czynnik rozwoju rynku, ale także zagrożenie dla stabilności.
Rozwój handlu derywatami – to czynnik rozwoju rynku finansowego (radykalne poszerzenie i uelastycznienie możliwości
inwestycji kapitału), ale również potencjalne zagrożenie jego stabilności (żywiołowy rozwój rynku derywatów i
spekulacyjny charakter transakcji, powodujący silne oddzielenie sfery finansowej od sfery realnej gospodarki).
Kluczowa rola inwestorów instytucjonalnych (towarzystw ubezpieczeniowych, funduszy inwestycyjnych, funduszy
emerytalnych, funduszy powierniczych) w tym funduszy wysokiego ryzyka na międzynarodowym rynku finansowym.
Inwestorzy instytucjonalni stwarzają potencjalne zagrożenie dla stabilności rynków finansowych w krajach lokowania
inwestycji – szczególnie dla rynków w krajach wschodzących gospodarek. Zagrożenie wynika tutaj z wielkości inwestycji w
relacji do wielkości rynku i wahań tych inwestycji (często nieracjonalnych napływów i odpływów).
Zaburzenia na międzynarodowych rynkach finansowych - czynniki sprawcze
Czynniki wewnętrzne: błędy w polityce makroekonomicznej, słabości strukturalne i instytucjonalne gospodarek
krajowych.
Czynniki zewnętrzne: zmiany parametrów rynku światowego (ceny, kursy walutowe, stopy procentowe) gwałtowne
przepływy kapitału krótkoterminowego.
Czynniki psychologiczne: tzw. instynkt stadny inwestorów, samospełniająca się przepowiednia (podążanie za prognozą).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)