To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
BŁONA KOMÓRKOWA Komórkę otacza błona komórkowa zbudowana z lipidów i białek. LIPIDY (głównie fosfolipidy, cholesterol i glikolipidy) - są związkami amfipatycznymi , tj. cząsteczkami asymetrycznymi strukturalnie z jednym końcem silnie polarnym (hydrofilnym), oraz drugim niepolarnym (hydrofobowym) zbudowanym z węglowodorów. W roztworze wodnym cząsteczki lipidów ustawiają się naprzeciw siebie w taki sposób, że tworzą warstwę podwójną Hydrofilne końce cząsteczek lipidów ustawiają się w kierunku ICF i ECF Końce hydrofobowe ustawiają się naprzeciw siebie, tworząc wewnętrzną część podwójnej warstwy lipidowej Budowa błony komórkowej przedstawiana jest jako płynna struktura mozaikowa. Według tego modelu białka błonowe są zanurzone w podwójnej, płynnej warstwie lipidowej. Białka uczestniczą w wielu procesach fizjologicznych zachodzących w błonie komórkowej. 1. Białka integralne (przechodzące przez błonę) stanowią rusztowanie, na którym rozpięta jest podwójna warstwa lipidów. Po za tym budują: • Kanały, przez które mogą przechodzić małe rozpuszczalne w wodzie substancje • Nośniki przenoszące różne substancje przez błony czynnie lub biernie • Pompy, które przenoszą jony przez błony w procesach transportu czynnego • Receptory, których pobudzenie (związanie przekaźnika chemicznego) wywołuje reakcje komórki 2. Białka błonowe wewnętrzne - występują tylko po wewnętrznej stronie warstwy lipidowej, służą głównie jako enzymy pobudzające lub hamujące procesy metaboliczne zachodzące w komórce. 3. Białka zewnętrzne są związane z polarną, hydrofilną częścią cząsteczek lipidów lub z białkami integralnymi TRANSPORT PRZEZ BŁONĘ KOMÓRKOWĄ DYFUZJA PROSTA - jest to proces bierny (nie wymagający nakładu energii z zewnątrz) w wyniku którego elektrycznie obojętne składniki roztworu przemieszczają się zgodnie z gradientem stężeń (z obszaru o większym stężeniu do obszaru o mniejszym stężeniu). Takie właściwości mają cząstki O 2 , CO 2 , kwasy tłuszczowe, steroidy i rozpuszczalniki organiczne (alkohole, etery). Ruch cząsteczek ustaje po wyrównaniu się ich stężenia w roztworze (równowaga dyfuzyjna) Prawo dyfuzji Ficka - określa szybkość dyfuzji przez błonę jako funkcję gradientu stężeń: Przepływ = - [(D • A)/x] (Cw - Cz) D - współczynnik dyfuzji (cm 2 /s) A - powierzchnia, przez którą zachodzi dyfuzja (cm 2 ) x - droga, na której zachodzi dyfuzja (cm) Cw i Cz - stężenie substancji dyfundującej po stronie wewnętrznej i zewnętrznej błony
(…)
… po wewnętrznej stronie błony.
•Depolaryzacja - wzrost zewnątrzkomórkowego stężenia jonów potasu, przesunięcie wartości potencjału w kierunku wartości dodatnich •Repolaryzacja - spadek zewnątrzkomórkowego stężenia jonów potasu, przesunięcie wartości potencjału w kierunku wartości ujemnych, powodując hiperpolaryzację (tzn. potencjał staje się `bardziej ujemny') •
POTENCJAŁ CZYNNOŚCIOWY - jest przejściową zmianą potencjału błony związaną z przekazywaniem informacji, np. w układzie nerwowym. Komórki elektrycznie pobudliwe (neurony, komórki mięśniowe) wytwarzają potencjał czynnościowy w wyniku zmiany potencjału błonowego (tzn. w wyniku przepływu prądu do lub z komórki) Pompa sodowo-potasowa
Pompa sodowo-potasowa (Na+-K+-ATP-aza); pompa wykorzystuje cząsteczkę ATP-azy błony komórkowej jako nośnik. Działa na zasadzie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)