To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Transport bierny - Dokomórkowy i odkomórkowy transport różnorakich substancji jest jedną z najważniejszych funkcji błon komórkowych. Jeśli transport danego składnika nie wymaga nakładu energii (odbywa się on na skutek np. z różnicy stężeń) to nazywany jest transportem biernym. Najmniej skomplikowanym przypadkiem transportu biernego jest dyfuzja prosta, opisywana równaniem Ficka. Wynika z niego, że wielkość strumienia dyfuzyjnego danej substancji jest proporcjonalna do różnicy stężeń tej substancji w poprzek błony.
Transport nośnikowy - Kolejnym typem błonowego transportu biernego jest dyfuzja ułatwiona (nośnikowa). W tym przypadku cząsteczki transportowanej substancji przenikają przez błonę po utworzeniu kompleksu z nośnikiem. Rola nośnika polega na ogół na umożliwieniu przenikania danej cząsteczki przez błonę - klasycznym przykładem jest tu walinomycyna, która tworzy hydrofobową otoczkę wokół jonów potasu i umożliwia w ten sposób ich przechodzenie przez hydrofobowe wnętrze błony. Transport nośnikowy może być związany z ruchem kompleksów cząsteczka-nośnik w poprzek błony, ale możliwa jest także sytuacja w której nośnik wiąże substancję transportowaną po jednej stronie błony, zmienia konformację i następnie uwalnia przeniesione cząsteczki po drugiej stronie błony. Choć pojedyncze cząsteczki transportowane są dzięki nośnikowi szybciej niż bez niego, to jednak wielkość całkowitego strumienia jest ograniczona przez liczbę cząsteczek nośnika. Z tego powodu przy dużych różnicach stężeń strumień substancji przestaje zależeć od gradientu stężenia i utrzymuje się na stałym poziomie (ulega nasyceniu).
Transport aktywny - Przemieszcza substancje pomiędzy stanami o energii niższej do wyższej, wymaga nakładów energii. Dzięki niemu jest utrzymana stała różnica stężeń substancji rozpuszczonych. Jest podstawowym środkiem, dzięki któremu komórka broni się przed wyrównaniem stężeń jonów. Klasycznym przykładem jest tzw. pompa sodowo-potasowa. Kosztem energii uzyskiwanej z hydrolizy ATP transportuje ona w jednym cyklu pracy 2 jony potasowe do wnętrza komórki, a trzy jony sodowe na zewnątrz.
Stan stacjonarny - jednakowy wpływ i wypływ H2O , tak aby komórka nie zmieniała objętości. Wymaga podtrzymywania bodźców. Nie jest stanem równowagi, jest stanem spoczynku na błonie (każdy z prądów jonowych ma niezerową, stałą wartość, ich suma zaś wynosi Jx=0).
Małe cząsteczki polarne bez ładunku - wykazują powinowactwo do stanu wodnego. Większe cząsteczki polarne bez ładunku - służą do podtrzymywania funkcji życiowych, nie są przepuszczane aby procesy te były kontrolowane.
Jony - nieprzepuszczalne przez membrany, aby utrzymać wartość potencjału elektrycznego.
(…)
… mogą być różne dla różnych jonów. W szczególności w przypadku błon biologicznych różna ich przepuszczalność dla różnych jonów wynika z niezależnych mechanizmów transportu dla tych jonów (selektywność błon względem różnych rodzajów jonów). W niektórych przypadkach przewodnictwo błon zależy od napięcia elektrycznego na błonie. Przepuszczalność błony dla jonów oznacza, że istnieją w niej pory wypełnione…
… energii
Pompa zasilana przez ATP - białko związane z hydrolizą ATP
Pompa zasilana światłem - transport aktywny.
Fosforylacja powoduje zmianę konformacji nośników stanu.
Możliwości modyfikacji procesu transportu membranowego:
Pochodne sulfonomocznika - leki regulujące wydzielanie insuliny
Potencjałoczułe
Zależność względnej przepuszczalności kanałów jonowych od pH otoczenia
Dla pH=7,4 stosunek…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)