Aktywność enzymatyczna - omówienie

Nasza ocena:

5
Pobrań: 798
Wyświetleń: 1960
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Aktywność  enzymatyczna - omówienie - strona 1 Aktywność  enzymatyczna - omówienie - strona 2 Aktywność  enzymatyczna - omówienie - strona 3

Fragment notatki:

Sprawozdanie z laboratorium biologii
Temat: Aktywność enzymatyczna.
Enzymy są to białkowe katalizatory produkowane przez żywe komórki. Są zazwyczaj bezbarwne, czasami żółte, zielone, brązowe lub czerwone. Są rozpuszczalne w wodzie lub rozcieńczonym roztworze soli. Wpływają na szybkość i kierunek reakcji, nie zużywając się przy tym. Obniżają energię aktywacji w stosunkowo niskich temperaturach. Jeden rodzaj enzymu katalizuje jeden rodzaj reakcji.
W budowie enzymu można wyróżnić część białkową i niebiałkową. Trwale związaną cześć białkową z częścią niebiałkową nazywamy grupą prostetyczną, natomiast połączenie nietrwały nazywamy koenzymem. W budowie koenzymu część białkową określa się jako apoenzym, a niebiałkową holoenzym. Na powierzchni enzymu występuje zagłębienie, czyli centrum aktywne zawierające odpowiednie aminokwasy. Właśnie w tym miejscy przyłącza się niebiałkowy składnik enzymu. Boczne łańcuchy enzymu nazywamy grupami katalitycznymi, które są odpowiedzialne za rozpoznawanie, wpasowywanie i przemiany konkretnego substratu.
Za hamowanie albo aktywację enzymów odpowiadają różnego rodzaju substancje niskocząsteczkowe. Wyróżniamy hamowanie kompetencyjne (inhibitor jest podobny do substratu chemicznie i fizycznie, wchodzi w centrum aktywne enzymu), niekompetencyjne ( inhibitor jest niepodobny do substratu chemicznie i fizycznie, mimo to blokuje centrum aktywne), allosteryczne (inhibitor blokuje enzym w innym miejscu niż centrum aktywne, poprzez centrum allosteryczne).
Część katalitycznej siły enzymów wynika z zestawienia ze sobą ich substratów w korzystnej orientacji w kompleksach enzym-substrat. Przy stałym stężeniu enzymu szybkość reakcji zwiększa się wraz ze wzrostem stężenia substratu, aż do osiągnięcia maksymalnej szybkości reakcji. Przy odpowiednio dużych stężeniach substratu wszystkie miejsca katalityczne zostają osadzone i dlatego szybkość reakcji osiąga maksimum. Zadanie 1.
Wstęp teoretyczny:
Oksydaza polifenolowa jest enzymem, który uczestniczy w utlenianiu powietrzem substancji zawierających ugrupowania polifenolowe. Ich utlenianie odpowiedzialne jest za ciemnienie np. świeżo obranych warzyw (ziemniaki). W wyniku utleniania syntezują się melaniny, które są barwnikami nadającymi kolor od jasnobeżowego do ciemnobrązowego.
Przebieg doświadczenia:
Do 4 ponumerowanych probówek dodano ok. 3 ml wyciągu z ziemniaka. Probówkę nr 3 ogrzano w łaźni wodne przez ok. 5 minut w temperaturze 100°C, a następnie ochłodzono do temperatury pokojowej. Do wszystkich probówek dodano odmierzone w poniższej tabeli ilości 0,1 M buforu fosforanowego o pH=7,4, 0,3% roztwory pirokatechiny i wody destylowanej. Następnie zamieszano zawartość wszystkich probówek i pozostawiono w temperaturze pokojowej. Co kilka minut probówkami nr 1, 2 i 3 wstrząsano dla lepszego dostępu powietrza. Wyniki odczytano po upływie 30 minut.


(…)

… dezaktywowała enzym.
Zadanie 3. β-amylaza z nasion zbożowych.
Wstęp teoretyczny:
Próba Benedicta służy do wykrywania cukrów redukujących i czasem aldehydów. Odczynnik Benedicta to mieszanina siarczanu miedzi i przesączonej mieszaniny uwodnionego cytrynianu sodu z uwodnionym węglanem sodu. Odczynnik Benedicta dodaje się do roztworu i doprowadza do wrzenia. Duże stężenie cukrów redukujących lub aldehydu powoduje powstanie czerwonego osadu tlenku miedzi, mniejsze żółtego osadu. Jest to znaczne udoskonalenie próby Trommera.
Próba Lugola służy do wykrywania skrobi.  Płyn Lugola to wodny roztwór jodu z jodkiem potasu, Dodany do płynów zawierających skrobię zmienia ich barwę na fioletowo-czarną, przy niewielkich stężeniach na niebieskofioletową.
Przebieg doświadczenia:
Do sześciu ponumerowanych probówek dodano ok. 7 ml…
… to również rozkład skrobi na cukry proste przez enzym. Próba kontrolną doświadczenia była próba 1, ponieważ pogrzanie spowodowała denaturację enzymów, które nie brały udziału w późniejszej reakcji.
Zadanie 4. Inwertaza z drożdży.
Wstęp teoretyczny:
Inwertaza to enzym z klasy hydrolaz, rozkładający cukier sacharozę na glukozę i fruktozę. Występuje głównie w komórkach roślinnych, gdzie związany jest ze ścianą…
… przez okres 30 minut. Po upływie tego czasu zawartość probówek zobojętniono roztworem węglanu sodu wobec papierka lakmusowego i wykonano próbę Benedicta.
Nr próby
Enzym [ml]
Woda [ml]
Bufor [ml]
Skrobia [ml]
Sacharoza [ml]
1
1
1
1
0
0
2
1
0
1
1
0
3
1
0
1
0
1
4
1
0
1
0
1
Obserwacje:
W probówce 1, 2 i 4 kolor roztworu po dodanie odczynnika Benedicta pozostał niebieski. Natomiast roztwór w probówce 3 przyjął…
… z ziemniaka. Różnica w kolorach wynika z różnicy szybkości utleniania, które zaszło szybciej w probówkach 1, 2 i 3 niż probówce 4 ze względu na ograniczenie tlenu. Próby 2 i 3 zostały wykonane w celu wykrycia wpływu wysokiej temperatury na aktywność enzymu i ustalenia substratu reakcji.
Zadanie 2. Próba benzydynowa.
Wstęp teoretyczny:
Próba benzydynowa jest to próba służąca do wykrywania enzymu peroksydazy
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz