Adsorpcja. Roztwory koloidalne

Nasza ocena:

3
Pobrań: 518
Wyświetleń: 1988
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Adsorpcja. Roztwory koloidalne - strona 1 Adsorpcja. Roztwory koloidalne - strona 2

Fragment notatki:

Ćwiczenie VI. Adsorpcja. Roztwory koloidalne Doświadczenie 1.  Adsorpcyjne działanie węgla aktywnego Do 50cm3  wody destylowanej dodajemy kilka kryształków błękitu tymolowego i 2 krople  wodnego   roztworu   amoniaku.   Wskaźnik   w   roztworze   przybiera   barwę   żółtą.   Dodajemy  łyżeczkę   węgla   aktywnego   (nasz   roztwór   przybiera   barwę   czarną),   mieszamy   bagietką.  Następnie sączymy przez sączek karbowany. Po sączeniu roztwór jest bezbarwny.  Wnioski:  zaszła adsorpcja barwnika na węglu. Doświadczenie 2.  Otrzymywanie układu koloidalnego Do probówki napełnionej do połowy wodą destylowaną wsypujemy nieco węglanu wapnia.  Zamykamy  probówkę i silnie wstrząsamy.  Nie zachodzą  żadne zmiany – węglan wapnia  osiada na dnie. Wstawiamy probówkę na statyw i po upływie pewnego czasu obserwujemy  zmętnienie   substancji.  Wnioski:   jest   to   zawiesina   substancji   nierozpuszczalnej.   Fazą  rozproszoną w tym układzie jest CaCo3, środkiem dyspersji jest woda. Doświadczenie 3.   Właściwości emulsji Do cylindra miarowego o pojemności 50cm3  wlewamy 25 cm3  wody destylowanej i 5cm3  benzenu. Warstwa benzenu zostaje w górnej części probówki. Mieszaninę silnie wstrząsamy.  Odstawiamy cylinder i obserwujemy zachodzące zmiany: mieszanina ustala się jak wcześniej.  Następnie dodajemy 5 cm3  2% roztworu mydła i całość energicznie wstrząsamy. Roztwór  mydła zwiększa trwałość emulsji. Cząsteczki mydła częścią węglowodorową znajdują się w  kroplach   benzenu,   a   grupami   polarnymi   w   wodzie.   Dzięki   temu   nie   występuje   szybkie  łączenie się cząsteczek benzenu w większe krople.  Fazą rozproszoną w tym układzie jest  benzen i roztwór mydła, natomiast ośrodkiem dyspersji jest woda. Doświadczenie 4.   Koagulacja zolu wodorotlenku żelaza (III) W zlewce ogrzewamy 50 cm3 wody destylowanej i wkraplamy 5 cm3 2% wodnego roztworu  chlorku żelaza (III). Zachodzi reakcja hydrolizy i powstaje zol wodorotlenku żelaza (III): FeCl3 + 3H2O  Fe(OH)3 + 3HCl Poniżej   na   rysunku   przedstawiony   jest   rysunek,   obrazujący   budowę   miceli   wodorotlenku  żelaza (III) FeOH3 Zol ten ma barwę jasnobrązową. Do dwóch probówek wlewamy po 5 cm3 otrzymanego zolu i  do jednej z nich dolewamy nieco roztworu siarczanu (VI) amonu. W probówce, do której  dodaliśmy roztworu siarczanu (VI) amonu zmieniła się barwa – kolor się rozjaśnił i zmętniał.  Zmieniała się również konsystencja substancji. Nastąpiła koagulacja – czyli przejście z zolu w 

(…)

… srebra
Do probówki wlewamy 2-3 cm3 0,05 m roztworu jodku potasu i za pomocą pipetki powoli
wkraplamy 5-10 kropli 0,05 m roztworu azotanu (V) srebra AgNO 3, wstrząsając roztwór.
Powtarzamy doświadczenie nalewając, tym razem, do drugiej probówki 1 cm 3 0,05 m
roztworu AgNO3 i wolno wkraplamy, przy równoczesnym wstrząsaniu, 5-10 kropli 0,05 m
roztworu KI. Obie probówki zabarwiają się na kolor jasnobrązowy…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz