Zwyczaj międzynarodowy - wykład

ZWYCZAJ MIĘDZYNARODOWY
Zwyczaj międzynarodowy jest prawem niepisanym. Oznacza to, że nie ma np.
żadnego oficjalnego publikatora norm zwyczajowych, który można by porównać do
„Dziennika Ustaw”, czy „Monitora Polskiego”.
Zgodnie z powszechnie przyjętą definicją, zwyczaj jest to praktyka, której
towarzyszy przekonanie, że jest ona zgodna z prawem i przez prawo wymagana.
W związku z tym, aby stwierdzić, że konkretna norma międzynarodowego prawa
zwyczajowego obowiązuje, należy udowodnić, że:
1. istnieje powszechna praktyka państw lub rządowych organizacji międzynarodowych
w danej kwestii (usus), oraz
2. tej praktyce towarzyszy przeświadczenie, że postępowanie w określony sposób jest
prawnie (nie zaś np. moralnie, czy politycznie) wymagalne (opinio iuris).
Oba elementy konstytuujące zwyczaj (tj. praktyka i opinio iuris) zostaną poniżej
omówione.
... zobacz całą notatkę