To tylko jedna z 5 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Źródła prawa i obowiązywanie prawa Źródłem prawa jest każdy akt zawierający normy abstrakcyjne i generalne. Zgodnie z art. 87 Konstytucji RP źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są również na obszarze działania organów, które je ustanowiły, akty prawa miejscowego. W zacytowanym przepisie prawem powszechnie obowiązującym są normy adresowane do z góry „niezamkniętego” kręgu podmiotów - osób fizycznych, prawnych, czy też jednostek organizacyjnych nie mających osobowości prawnej dopuszczonych do działania. Nie pozbawia waloru powszechności prawa fakt, że obowiązuje ono jedynie na części terytorium państwa. Taka sytuacja zachodzi zawsze w przypadku prawa miejscowego stanowionego np. przez wojewodę i obowiązującego na części bądź całości województwa. Konstytucja , określana również często jako ustawa zasadnicza, stoi na szczycie systemu prawa. Jest podstawą kompetencyjną i „punktem zaczepienia” dla wszystkich innych aktów prawnych obowiązujących w danym państwie. Oznacza to, że muszą być z nią zgodne akty prawne niższej rangi. Niekonstytucyjność ustawy, czyli sprzeczność uregulowań konstytucji i ustawy stwierdza w Polsce Trybunał Konstytucyjny. Przedmiot Konstytucji - tj. zakres regulowanych przez nią spraw - obejmuje w szczególności ustrój polityczny państwa (rodzaje, kompetencje i zadania organów władzy ustawodawczej, wykonawczej i sądowniczej oraz wzajemne między nimi relacje), zagadnienia ustroju ekonomicznego, pozycję człowieka w państwie.
Szczególność Konstytucji podkreśla specyficzny dla tego aktu prawnego tryb jej uchwalania i nowelizacji, znacznie bardziej „wymagający” niż ustawy zwykłej. Ta niezwykłość polega na zaostrzeniu wymogów w zakresie inicjatywy nowelizacyjnej, koniecznej w parlamencie większości oraz możliwości zarządzenia referendum w przedmiocie zmiany konstytucji. Obwarowania te mają na celu zabezpieczenie stabilności ustroju państwa określonego w konstytucji, chroniąc go przed nieprzemyślanymi i przypadkowymi zmianami. Ustawa to akt normatywny uchwalany przez parlament: w Polsce jest on dwuizbowy i obejmuje Sejm i Senat. Ustawy mają w zasadzie nieograniczony zakres przedmiotowy, co oznacza, że poprzez ustawy mogą być normowane wszelkie sprawy uznane przez ustawodawcę za doniosłe społecznie i wymagające prawnej regulacji. W ujęciu polskiej konstytucji można również wyodrębnić tzw. materie konstytucyjne, tj sprawy, które muszą być regulowane ustawowo, co w praktyce oznacza niedopuszczalność regulowania ich drogą rozporządzeń. Należą do nich tak fundamentalne kwestie jak np. wybory do organów władzy ustawodawczej, prawa i wolności obywatelskie, ciężary publiczne (podatki).
(…)
… są w dziennikach urzędowych, do których należą: Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski", Dziennik Urzędowy Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski B", dzienniki urzędowe ministrów kierujących działami administracji rządowej, dzienniki urzędowe urzędów centralnych oraz wojewódzkie dzienniki urzędowe. W Dzienniku Ustaw RP ogłaszane są w szczególności akty prawa powszechnie obowiązującego na całym terytorium RP. W dziennikach urzędowym ministrów kierujących działem administracji rządowej oraz dziennikach urzędów centralnych ogłaszane są akty wewnętrznie obowiązujące. Z kolei w wojewódzkich dziennikach urzędowych publikowane są akty prawa miejscowego. Przepisy porządkowe są ogłaszane w drodze obwieszczenia przed zamieszczeniem ich w wojewódzkim dzienniku urzędowym. Wszystkie akty prawne zawierające przepisy powszechnie obowiązujące wchodzą w życie po upływie co najmniej 14 dni od ich ogłoszenia. Okres ten z reguły jest dłuższy w przypadku przepisów wymagających od ich adresatów przygotowania się do ich realizowania i stosowania. Czas pomiędzy publikacją a wejściem w życie aktu normatywnego określany jest jako vacatio legis (wypoczywanie prawa…
… przed wejściem w życie normy. Jest zatem oczywiste, że adresat normy retroaktywnej nie ma możliwości dostosowania się do normy prawnej w określonym czasie, ponieważ w chwili relewantnego prawnie zachowania dana norma nie istniała. W demokratycznym państwie prawnym nie dopuszcza się - co do zasady - retroakcji, co oznacza, że ma zastosowanie zasada skierowana do organów stanowiących prawa lex retro non agit…
… późniejszy regulujący określone sprawy (zasada lex posterior derogat legi priori - przepis późniejszy uchyla przepis wcześniejszy). Szczególna sytuacja może zaistnieć w przypadku rozporządzeń. Z ich natury - aktu wykonawczego do ustawy - wynika, że tracą one moc w chwili uchylenia ustawy, którą wykonują. Często jednak zdarza się, że ustawodawca uchylając dotychczas obowiązującą ustawę zachowuje w mocy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)