To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Znamierowski:
zagadnienie życzliwości powszechnej
odmiany elit stosunek do demokracji a. zagadnienie życzliwości powszechnej punktem wyjścia była próba pogodzenia relatywistycznego i absolutystycznego podejścia do wartości; Znamierowski zgadza się z tezą relatywizmu, że oceny, a z nimi i wartości rzeczy, są zależne od oceniającego człowieka. Formułuje jednak zastrzeżenie, że oceny nie są zależne od osobowości oceniającego. Oceny moralne pozostają w związku z życzliwością powszechną, która jest punktem odniesienia relatywizacji. Przychyla się więc ku absolutyzmowi etycznemu, gdy wskazuje, że nie ma wprawdzie wartości bezwzględnych, ale są wartości wypływające niezmiennie z uczucia życzliwości powszechnej.
życzliwość: uczucie przychylności do 2. człowieka, wyróżniające się w odpowiadaniu radością na radość 2. człowieka, a smutkiem na jego cierpienie = empatia; życzliwość powszechna - uczucie to skierowane jest do każdego człowieka na ziemi, skłania do walki o całą ludzkość oraz do pacyfizmu;
naczelną normą, która ją wyraża: „Każdy człowiek powinien być życzliwy powszechnie i życzliwością tą powinien się kierować w każdym swym akcie woli, już to jako pozytywnym impulsem do działania, już to jako impulsem powściągającym inne działania”.
w każdym człowieku są przynajmniej zalążki tego uczucia, w drodze wysiłku można je w sobie rozwinąć;
ludzie pozbawieni tego uczucia są „nierozwinięci moralnie”;
jest naczelną normą moralną i źródłem wszelkich ocen moralnych;
jest ona taka sama u każdego człowieka;
dyktuje zawsze i u każdego tę samą ocenę;
zwraca się ona ku każdej istocie żywej ( nie tylko ku człowiekowi);
opiera się na świadomości, że człowiek jest podobny do człowieka w swoich radościach i cierpieniach - zrównuje wszystkich ludzi pragnąc dla nich tego samego;
powszechna w tym sensie, że zwraca się ku wszelkim ludziom z osobna nie zaś w tym sensie, że żywi ją faktycznie każdy człowiek;
jedynym uczuciem, które w swoim polu widzenia ma wszystkich ludzi i pragnie ich szczęścia;
jej uosobieniem Istota Najwyższa;
b. odmiany elit Państwo prawidłowo urządzone (demokratyczne) powinno być kierowane przez elitę;
nierówność ludzi jest ich cechą wrodzoną - jednostki różnią się między sobą siłą, w tym psychiczną, energią życiową, stopniem aktywności i uzdolnień, poziomem intelektualnym; Wynika z tego, że w każdej grupie społecznej istnieje elita - nieporozumieniem jest wiara w równość ludzi;
Elita to zbiór ludzi wyodrębnionych z większej grupy na podstawie pewnej określonej cechy, która jest wspólna ludziom tworzącym elitę;
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)