To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Prawo o zmianie imion i nazwisk - ustawa z 1956 r. Dz. U. z 1963 r. Nr 59, poz. 328 z późn. zmianami.
Każdy obywatel polski może na swój wniosek zmienić imię i nazwisko na wskazane przez siebie tylko i wyłącznie na swój wniosek. Zmiana imienia lub nazwiska osoby, która nie posiada żadnej przynależności państwowej, na inne wskazane przez nią imię lub nazwisko może nastąpić na jej wniosek, jeżeli osoba ta ma miejsce zamieszkania w Polsce. Zmiana może dotyczyć również nazwiska rodowego kobiety, która pozostaje lub pozostawała w związku małżeńskim.
Wniosek o zmianę nazwiska podlega uwzględnieniu, jeżeli jest uzasadniony ważnymi względami. W szczególności ważne względy zachodzą, gdy wnioskodawca nosi nazwisko:
1) ośmieszające albo nielicujące z godnością człowieka,
2) o brzmieniu niepolskim,
3) posiadające formę imienia, a także, jeżeli wnioskodawca pragnie zmienić swoje nazwisko na nazwisko, którego od wielu lat używa.
Wniosek o zmianę nazwiska nie podlega uwzględnieniu:
1) gdy zachodzi uzasadniona obawa, że wnioskodawca ubiega się o zmianę nazwiska w zamiarze ułatwienia sobie działalności przestępczej albo uchylenia się od odpowiedzialności cywilnej lub karnej,
2) gdy wnioskodawca ubiega się o zmianę nazwiska na nazwisko historyczne, wsławione na polu kultury i nauki, działalności politycznej i społecznej albo wojskowej, chyba że posiada członków rodziny o tym samym nazwisku lub jest powszechnie znany pod tym nazwiskiem.
Zmiana nazwiska obojga rodziców rozciąga się na małoletnie dzieci. Jeżeli zmiana nazwiska dotyczy tylko jednego z rodziców, rozciągnięcie jej na małoletnie dziecko wymaga zgody drugiego z rodziców, chyba, że nie ma on pełnej zdolności do czynności prawnych, nie żyje lub nie jest znany albo, że jest pozbawiony władzy rodzicielskiej. Gdy dziecko ukończyło 14 lat potrzebna jest również jego zgoda.
W razie braku porozumienia między rodzicami każde z nich może się zwrócić o rozstrzygnięcie do władzy opiekuńczej. Decyzja, co do zmiany nazwiska małoletniego dziecka zapada po uprawomocnieniu się postanowienia władzy opiekuńczej.
W przypadku, gdy zmiana nazwiska ma dotyczyć tylko małoletniego dziecka. Z wnioskiem o zmianę nazwiska małoletniego dziecka występuje przedstawiciel ustawowy.
Nazwisko może składać się jedynie z dwóch części (członów).
Imiona zmienia się tak samo. W akcie urodzenia imię niepolskie musi być napisane oryginalnie - tak jak pisze się je w danym języku.
W drodze decyzji administracyjnej, decyzje tą podejmuje starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy, a w przypadku braku takiego miejsca - Prezydent m.st. Warszawy jako organ wykonawczy gminy Warszawa-Centrum.
(…)
…. Ustalenie pisowni może nastąpić również z urzędu, jeżeli imię i nazwisko ma brzmienie polskie.
Starosta ma obowiązek: zawiadomić o zmianie imienia lub nazwiska urzędy stanu cywilnego właściwe ze względu na miejsce sporządzenia aktu urodzenia i małżeństwa wnioskodawcy oraz miejsce sporządzenia aktów urodzeń jego małoletnich dzieci, a ponadto właściwy urząd skarbowy i organ Policji, wojskową komendę uzupełnień i organy ewidencji ludności oraz Centralny Rejestr Skazanych.
Te zadania i kompetencje starosty są zadaniami z zakresu administracji rządowej.
Wojewodowie sprawują nadzór nad działalnością organów powiatu w zakresie realizacji tych obowiązków określonych w ustawie. Wojewoda jest organem odwoławczym od orzeczeń administracyjnych wydanych przez organy powiatu na podstawie ustawy.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)