Zjednoczone, Odrodzone Królestwo Polskie
państwo polskie w okresie od 20 stycznia 1320[1] do 4 marca 1386
za panowania dwóch ostatnich Piastów i Andegawenów. Administracyjnie dzieliło się na prowincje i województwa, lub ziemie. Mazowszem (od 1351 lenno Polski), Płockiem (od 1386 lenno Polski), Monarchia stanowa, która zastąpiła feudalną monarchię patrymonialną. Głową państwa był król, który rządził krajem za pomocą rozwiniętej administracji państwowej. Lata 1320-70 to okres zwiększania się władzy królewskiej, lecz już lata 1370-1386 to okres pomniejszania jej na rzecz szlachty. Ważnym dziełem króla Kazimierza były wydane w 1346 Statuty wiślicko-piotrkowskie, regulujące ustrój społeczny, prawo cywilne, karne, sądownictwo, administrację. Za jego panowania utworzono również koncepcję Korony Królestwa, która odbierała władcy prawo swobodnego dysponowania ziemiami państwa, tj. dzielenia królestwa między synów i nadawania jego ziem innym państwom.
Społeczeństwo dzieliło się na: szlachtę, mieszczaństwo, chłopów, Żydów i duchowieństwo.
Ważniejszymi narodowościami byli: Polacy, Niemcy, Żydzi, Rusini i Ormianie. Zamieszkiwali tu jednak także Wołosi i ich potomkowie: Łemkowie, Bojkowie i Huculi. Większość mieszkańców była chrześcijanami (katolikami łacińskimi i ormiańskimi, prawosławnymi); wyjątkiem byli Żydzi, którzy wyznawali starszą od chrześcijaństwa religię - judaizm. Wymienione wcześniej religie wytworzyły w Polsce własną, kościelną administrację.
Rozwój gospodarczy można zauważyć dopiero za rządów Kazimierza Wielkiego, ponieważ za rządów jego ojca Władysława Łokietka państwo prowadziło niemal nieustannie wojny z sąsiadami (Krzyżakami, Brandenburgią, Czechami) i ich sprzymierzeńcami, jednak z pomocą potężnego sąsiada - Węgier. Bito polską monetę - grosza krakowskiego; zwiększyło to dochody do skarbu państwa.
Państwo rozwinęło się również militarnie (za Kazimierza). Nadal podstawową siłą bojową było pospolite ruszenie składające się z ogółu szlachty. Do służby w armii wprowadzono również wójtów i sołtysów. By bronić granic wybudował wiele zamków i fortyfikacji. Miasta i wsie lokowano na prawie magdeburskim, poznańskim i chełmińskim. Miasta zostały ufortyfikowane i obciążone kosztami utrzymania fortyfikacji (murów, wież, bram miejskich). Chłopi byli powoływani pod broń tylko w sytuacjach krytycznych.
Wojny w tym okresie :
Krzyżacy (Kujawy, ziemia dobrzyńska i Pomorze Gdańskie były w rękach Krzyżaków.)
Luksemburczycy ( Niemal cały Śląsk i Księstwo Płockie uznawały zwierzchnictwo Luksemburgów)
(…)
… były w rękach Krzyżaków.)
Luksemburczycy ( Niemal cały Śląsk i Księstwo Płockie uznawały zwierzchnictwo Luksemburgów)
Ruś Halicko - wołyńska (czerwona ?) (Obiekt zainteresowania Węgier, Polski i Litwy.)
(odpowiedź A) Po śmierci Kazimierza Wielkiego w 1370 tron polski przejął Ludwik Węgierski z dynastii Andegawenów. Okres jego rządów to zarazem początek supremacji szlachty w życiu politycznym kraju, obdarzonej…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)