charakterystyka monarchii stanowej - omówienie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 287
Wyświetleń: 1484
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
charakterystyka monarchii stanowej - omówienie - strona 1 charakterystyka monarchii stanowej - omówienie - strona 2

Fragment notatki:

. Charakterystyka monarchii stanowej na ziemiach polskich
- od 1320 roku
- odchodzono od zasady państwa patrymonialnego na rzecz państwa jako instytucji publicznej i suwerennej. Wyrazem prawnoustrojowym było upowszechnienie się konstrukcji Korony Królestwa Polskiego ( Corona Regni Poloniae), która wyrażała zasady suwerenności państwa, niepodzielności i niepozbywalności jego terytorium i oddzielenie państwa od osoby monarchy
- Państwo i monarcha uniezależnili się od uniwersalistycznej doktryny papieskiej i cesarskiej ( nadal płacono dziesięcinę i świętopietrze)
- władców zobowiązano do przywrócenia utraconego stanu posiadania i stałego zwiększania terytorium państwa
- system społeczny doprowadził do konsolidacji i ujednolicenia możnych i rycerstwa szlachty w ramach jednego stanu. W Polsce wszyscy byli bezpośrednimi poddanymi władcy, nie wykształcił się ustrój lenny
- szlachtę dzielono wg stanu majątkowego: magnateria - ponad 10 wsi, szlachta średnia - 1 wieś, szlachta drobna - część wsi z chłopami poddanymi, zagrodowa - nie posiadała chłopów sama uprawiała ziemię. Wymienieni byli to tzw. Posesjonaci, wyróżniano jeszcze gołotę - nieposiadającą ziemi ani nie. Posiadała ograniczenia polityczne - nie mogła piastować urzędów, oraz ograniczenia prawne - nie korzystała z przywilejów nietykalności osobistej, ciążył na niej obowiązek udziału w pospolitym ruszeniu
- stan szlachecki ustawowo zamknięto około XIV wieku. O przynależności decydowało urodzenie z ojca szlachcica, potwierdzona statutami K. Wielkiego nagana szlachecka, podczas której należało udowodnić szlachectwo. Odbywała się w formie procesu sądowego, gdzie należało przedstawić przewidzianą prawem liczbę świadków, potwierdzających przynależność osoby do rodu;
- nobilitacja - prawna forma nabycia szlachectwa; początkowo od monarchy, od XVI w nobilitacja sejmowa
- stan szlachecki był jednolity pod względem prawnym, zasada była równość szlachty wobec prawa
- przywileje szlacheckie wydawano od XIII w. Najwcześniejszy Wł. Laskonogiego z Cieni z 1228 r - przestrzeganie immunitetów, nie nakładanie niesłusznych podatków, rządzenie za radą biskupów i możnych
- szlachta przejęła też wyższe stanowiska kościelne, potwierdziły to ustawy królewskie 1430 - 33 i zarządzenia papieskie 1414 i 1421
- duchowieństwu przyznano przywileje nadające mu charakter odrębnego stanu, np. Ludwika Węgierskiego z 1381 r. przyznający mu zwolnienie z podatków oprócz 2 lub 4 gorszy z łana chłopskiego
- do 1370 rządzili Piastowie jako dynastia dziedziczna, potem tron stał się elekcyjny, w 1386 królem został W. Jagiełło jako mąż Jadwigi, do 1572 elekcje odbywały się w obrębie dynastii Jagiełłów.


(…)

… stanowej - sejmiki ziemskie, sejmy prowincjonalne, sejmy walne
- państwo wyodrębniło się od osoby monarchy

… naczelne dowództwo wojskowe, kierowanie polityką zagraniczną
- urzędy dzielono na koronne i centralne, nie istniało jednak rozgraniczenie zakresu ich władzy
- Polska dzieliła się na równorzędne jednostki terytorialne - województwa i ziemie
- Zjazdy ogólnopaństwowe od Ludwika Węgierskiego zwano sejmami walnymi - z osobą króla, dostojnikami państwowymi i duchownymi
- z czasem zrezygnowano z nich zwołując…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz