Zezwolenie na ściganie - omówienie

Brak wymaganego zezwolenia na ściganie lub wniosku o ściganie pochodzącego od osoby uprawnionej — chyba, że ustawa stanowi inaczej Jeżeli mimo braku zezwolenia lub wniosku o ściganie postęp. (niedopuszczalne) zostało wszczęte i jest prowadzone, należy je w momencie stwierdzenia tej przeszkody umorzyć. Przyjmuje się jednak, że jeżeli przed umorzeniem brak ten zostanie uzupełniony, następuje konwalidacja wadliwego postęp. i może ono toczyć się dalej. Zagadnienie zezwolenia na ściganie wiąże się z problematyką immunitetów, których zadaniem jest ochrona określonych osób przed prowadzeniem przeciwko nim postęp. karnego. Immunitety dzielą się na materialne, polegające na uchyleniu karalności postęp., oraz procesowe, czyli formalne, ograniczające się do sfery procesowej i czyniące postęp. niedopuszczalnym. Immunitety dzielą się też na bezwzględne, a więc takie, które przez żaden organ nie mogą być uchylone, oraz względne, czyli takie, które mogą być uchylone przez organ określony w ustawie i w trybie przez nią przewidzianym. Dzielą się też immunitety na nietrwałe, chroniące daną osobę tylko w okresie pełnienia przez nią funkcji, z którą immunitet jest związany, oraz immunitety trwałe, chroniące osobę także później, gdy już takiej funkcji nie pełni. Immunitety materialne są zawsze bezwzględne i trwałe, a procesowe są w różny sposób unormowane. Obok podstawowego trybu ścigania z urzędu oraz ścigania z oskarżenia prywatnego, występuje tryb ścigania z urzędu, lecz na wniosek. W jakim trybie przestępstwo jest ścigane — określa prawo karne materialne. Wniosek powinien być złożony przed wszczęciem postęp. karnego, skoro stanowi on warunek dopuszczalności wszczęcia postęp.. Istnieją odstępstwa od tej reguły. Do chwili otrzymania wniosku lub zezwolenia władzy, od których ustawa uzależnia ściganie, organy procesowe mogą dokonywać czynności nie cierpiących zwłoki w celu zabezpieczenia śladów i dowodów. Mogą także dokonywać czynności zmierzających do wyjaśnienia, czy wniosek lub zezwolenie nastąpi. Wniosek może być cofnięty w postęp. przygotowawczym za zgodą prokuratora, a w postęp. sądowym za zgodą sądu — do rozpoczęcia przewodu sądowego na pierwszej rozprawie głównej. W razie prawidłowego cofnięcia wniosku postęp. należy natychmiast umorzyć. Wyjątkowo dopuszczalne jest wszczęcie postęp. I jego prowadzenie bez wniosku. ... zobacz całą notatkę