Przedstaw istotę przesłanki „brak wniosku o ściganie” oraz omów możliwości odmowy wszczęcia lub umorzenia postępowania przygotowawczego w oparciu o tę przesłankę w zależności od określonego stanu faktycznego Obok podstawowego trybu ścigania z urzędu oraz ścigania z oskarżenia prywatnego, występuje tryb ścigania z urzędu, lecz na wniosek. W jakim trybie przestępstwo jest ścigane - określa prawo karne materialne. W sprawach o przestępstwa ścigane na wniosek postępowanie z chwilą złożenia wniosku toczy się z urzędu . W razie złożenia wniosku o ściganie niektórych tylko sprawców przestępstw obowiązek ścigania obejmuje również inne osoby, których czyny pozostają w ścisłym związku z czynem osoby wskazanej we wniosku (o czym należy pouczyć składającego wniosek), jednakże tego postanowienia ustawy nie stosuje się do najbliższych osoby składającej wniosek (art. 12 § 1 i 2). Wniosek powinien być złożony przed wszczęciem postępowania karnego, skoro stanowi on warunek dopuszczalności wszczęcia postępowania. Istnieją odstępstwa od tej reguły. Do chwili otrzymania wniosku lub zezwolenia władzy, od których ustawa uzależnia ściganie, organy procesowe mogą dokonywać czynności nie cierpiących zwłoki w celu zabezpieczenia śladów i dowodów. Mogą także dokonywać czynności zmierzających do wyjaśnienia, czy wniosek lub zezwolenie nastąpi.
Instytucja czynności niecierpiących zwłoki unormowana została w art. 308. Podjęcie pierwszej czynności niecierpiącej zwłoki oznacza już wszczęcie postępowania karnego. Wniosek może być cofnięty w postępowaniu przygotowawczym za zgodą prokuratora, a w postępowaniu sądowym za zgodą sądu - do rozpoczęcia przewodu sądowego na pierwszej rozprawie głównej . W razie prawidłowego cofnięcia wniosku postępowanie należy natychmiast umorzyć. Wyjątkowo dopuszczalne jest wszczęcie postępowania i jego prowadzenie bez wniosku.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)