To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
ZDOLNOŚĆ PRAWNA OSÓB FIZYCZNYCH I. Początek Urodzenie się dziecka Art. 8 kc - każdy człowiek od chwili urodzenia ma zdolność prawną.
Istotę ludzką od innych istot żywych odróżnia jej swoisty (człowieczy) genotyp (dziecko kobiety i mężczyzny) → dla uznania człowieczeństwa nie ważny jest stan umysłu, zdrowia. Ważne jest by dziecko urodziło się żywe.
Urodzenie - oddzielenie płodu od ustroju matki. Jeśli noworodek wykazuje jakiekolwiek przejawy życia uznaje się, że urodziło się żywe.
inaczej tzw. martwe urodzenie → dziecko nie uzyskuje zdolności prawnej i nie może nabyć żadnych praw.
domniemanie prawne zwykłe (dopuszczające przeciwdowód) - dziecko urodziło się żywe (art. 9 kc)
Dowodem urodzenia jest akt urodzenia sporządzony przez urząd stanu cywilnego (art. 40 PrASC). Status cywilnoprawny nasciturusa Urodzenie poprzedza okres życia prenatalnego człowieka, który zaczyna się w momencie zapłodnienia.
Status cywilnoprawny nasciturusa nie jest obecnie wyraźnie określony w przepisach prawnych.
ustawa z 7.1.1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży, zmieniła art. 8 kc dodając § 2 „Zdolność prawną ma również dziecko poczęte; jednakże prawa i zobowiązania majątkowe uzyskuje ono pod warunkiem, że urodzi się żywe", ale nowelizacja tej ustawy w 1996 r. skreśliła ten przepis.
istnieje szereg przepisów szczegółowych, które chronią interesy człowieka, ze względu na zdarzenia, jakie mialy miejsce w okresie jego życia prenatalnego.
art. 927 § 2 w zw. z art. 972 kc - dot. spadku;
art. 446 1 kc - dot. dochodzenia odszkodowania za szkody doznane przed urodzeniem;
art. 75 KRO, który wyraźnie dopuszcza uznanie dziecka jeszcze nie urodzonego.
judykatura SN uznała nabycie praw (roszczeń) przez człowieka w następstwie także innych zdarzeń z okresu jego życia prenatalnego (np. sprawa odszkodowania z PZU na rzecz dziecka urodzonego po śmierci ojca, która nastąpiła w wyniku wypadku objętego odszkodowaniem; OSN 1972, poz. 59, czy orzeczenie NSA dopuszczające darowiznę na rzecz dziecka poczętego (OSP 1987, poz. 26). Koncepcja warunkowej zdolności prawnej → przysługuje ona nasciturusowi pod warunkiem zawieszającym, że nasciturus urodzi się żywy. Prawa nie mogą być wykonywane, a jedynie zabezpieczone w oczekiwaniu, czy dziecko urodzi się żywe. Chodzi o warunek nie w ścisłym tego słowa znaczeniu (art. 89 kc), lecz o tzw. conditio iuris → czyli status warunkowej zdolności prawnej nasciturusa nie jest wyjątkiem od ogólnej zasady w art. 8 kc. ale szczególnym jej przypadkiem.
podobnie w przypadku ekspektatywy (prawo tymczasowe) - które nie jest wyjątkiem od prawa podmiotowego, lecz szczególną jego postacią, chroniącą interesy podmiotu związane z oczekiwaniem, że prawo podmiotowe w pełnym zakresie i definitywnie w przyszłości nabędzie.
(…)
… - ustawa o pobieraniu i przeszczepianiu ...).
Dowodem śmierci człowieka jest akt zgonu → sporządza go urząd stanu cywilnego po przedstawieniu mu karty zgonu od lekarza oraz na podstawie pisemnego zgłoszenia właściwego organu prowadzącego dochodzenie, co do okoliczności zgonu (art. 66 ust. 2 PrASC) lub na podstawie jednego z dwóch orzeczeń sądowych: o stwierdzeniu zgonu i o uznaniu za zmarłego (art. 10 ust. 3 i 69 PrASC).
szczególne przypadki rejestracji zgonu - na statkach morskich, powietrznych lub okrętach wojennych, na wojskowych statkach powietrznych oraz poległych żołnierzy.
Postanowienie o stwierdzeniu zgonu
wydawane gdy akt zgonu nie został sporządzony i gdy w wyniku postępowania dowodowego sąd dojdzie do przekonania, że śmierć danej osoby jest niewątpliwa (art. 535 KPC). chwila śmierci…
…, 35 PrASC).
Postanowienie o uznaniu za zmarłego
wydaje sąd, gdy człowiek zaginął (tzn. mimo upływu określonego w art. 29 kc terminu i przeprowadzenia odpowiedniego postępowania wyjaśniającego nie da się ustalić, czy dana osoba żyje, czy zmarła). wiąże wszystkie osoby do chwili odrębnego postanowienia w razie gdyby zaginiona osoba okazała się żywa, lub w razie stwierdzenia innej chwili śmierci…
… w jakich dopuszcza się do przeszczepu od osoby żywej są różne od tych dotyczących osoby martwej. O losie zwłok decyduje wola zmarłego lub jego rodziny, ale w ograniczonym zakresie (ustawa o cmentarzach i chowaniu zmarłych; ustawa o pobieraniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów)
Ważne jest określenie chwili śmierci człowieka → tzw. śmierć mózgową (trwałe i nieodwracalne ustanie funkcji pnia mózgu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)