ORIENTACJA PRZESTRZENNA Zdolność orientacji przestrzennej. Jest to względnie trwała zdolność rozpoznawania położenia ( i jego zmian ) własnego ciała lub innych ludzi oraz przedmiotów w przestrzeni. W sporcie przestrzeń tą stanowi określone pole działania np. boisko, ring. Orientacja przestrzenna jest procesem percepcyjnym w sterowaniu i regulacji czynności i działań ruchowych
Orientacja przestrzenna składa się z recepcji informacji - przekazywania informacji z receptorów do mózgu,
rozpoznawania informacji w mózgu w oparciu o tzw. schematy percepcyjne. Orientacja przestrzenna zależy od zdolności: kierowania do wewnątrz, na zewnątrz, koncentracji zawężania i rozszerzania, podzielności, przerzutności uwagi,
jakości funkcjonowania receptorów np. jakości wzroku,
stopnia rozwoju schematów percepcyjnych (doświadczenia),
rozpoznawania informacji (szybkości i jakości antycypacji percepcyjnrj opartej o różnicowanie, interpolację i ekstrapolację informacji ) Parametry przestrzenne związane z orientacją przestrzenną: odległość, wysokość, szerokość, pole powierzchni, kąt itp.
kierunek, trajektoria ruchu, rotacja
Orientację przestrzenną można rozwijać pod wpływem ćwiczenia. Trening orientacji przestrzennej powinien być włączony do planów treningowych zwłaszcza w tych dyscyplinach, w których wymagany jest wysoki poziom tej zdolności. Miara zdolności orientacji Może nią być błąd w subiektywnej ocenie parametrów przestrzennych położenia i ruchu części ciała względem siebie, całego ciała i przedmiotów w odniesieniu do innych ludzi i przedmiotów.
Test do pomiaru orientacji przestrzennej (modyf.Wyżnikiewicz-Kopp,1992) - bieg do wywołanych numerów
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)