To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Omów zasadę bezpośredniości i wskaż przykładowe odstępstwa od tej zasady Wymiar sprawiedliwości powinien wyeliminować wszystkie ogniwa pośrednie między organem prowadzącym postępowanie, a źródłami dowodowymi. Zasada ta nie jest realizowana w 100 %. Trzy dyrektywy zasady bezpośredniości:
wszelkie rozstrzygnięcia organów procesowych muszą opierać się na dowodach, materiale dowodowym przeprowadzonym i zgromadzonym w danym postępowaniu karnym);
organ procesowy musi zetknąć się bezpośrednio z dowodem (źródłem dowodowym);
w pierwszej kolejności wykorzystuje się tzw. dowody pierwotne - ustność nie wprowadza zakazu korzystania z dowodów pochodnych; Zasada bezpośredniości zmniejsza możliwość błędu. Ogniwa pośrednie grożą zniekształceniem obrazu.
Największym ograniczeniem zasady bezpośredniości jest postępowanie w drugiej instancji - postępowanie odwoławcze - decyzja jest podejmowana na podstawie akt sprawy - korzystanie z drogi pośredniej (nie prowadzi się postępowania dowodowego). Tylko wyjątkowo i w niewielkim zakresie sąd odwoławczy może przeprowadzić dowód (zasadą jest tu pośredniość).
Nie jest realne wypełnienie zasady bezpośredniości w sądach I instancji w tzw. czynnościach niepowtarzalnych (takich czynności dokonuje się np. w przypadkach oględzin miejsca, pobrania krwi od kierowcy - ich powtórzenie nie jest możliwe). Czynności takie powinny być bardzo starannie udokumentowane. Przepisy kpk przewidują wiele odstępstw od zasady bezpośredniości:
art. 389 dotyczy możliwości odczytania protokołów zawierających wcześniejsze wyjaśnienia oskarżonego jeżeli:
oskarżony nie chce ponownie składać wyjaśnień
oskarżony składa odmienne wyjaśnienia niż poprzednio,
oskarżony oświadcza, że pewnych okoliczności nie pamięta;
art. 391 dotyczący świadków (a dokładnie środka dowodowego w postaci zeznań świadków) przewiduje możliwość odczytania podczas rozprawy sądowej protokołów zawierających wcześniejsze zeznania, w przypadku gdy:
świadek bezpodstawnie odmawia złożenia zeznań,
niestawiennictwo na rozprawie z powodów nie dających się przezwyciężyć;
świadek zeznaje wyraźnie odmiennie niż poprzednio;
świadek pewnych okoliczności nie pamięta;
świadek przebywa za granicą, nie można mu było wręczyć wezwania;
art. 393 zezwala na odczytanie na rozprawie protokołu oględzin, przeszukań, zatrzymania rzeczy, opinie biegłych, opinie wywiadu środowiskowego, wszelkie dokumenty urzędowe złożone w postępowaniu, akta o karalności; w wypadkach, gdy stawiennictwo świadka jest niemożliwe w miejscu gdzie odbywa się rozprawa, najczęściej jest to miejscowy sąd rejonowy, czynności dowodowych może dokonać sędzia wyznaczony ze składu orzekającego lub organ pochodzący spoza jednostki rozpatrującej sprawę (pomoc prawna).
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)