To tylko jedna z 18 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Klasyfikacja koncepcji prawa natury ze względu na moc wiążącą:
- jurydyczne
- filozoficzne.
Koncepcja jurydyczna – normom prawa natury przypisuje się moc wiążącą w obrocie prawnym i uważa się za normy nadrzędne w stosunku do norm prawa pozytywnego. Koncepcja ta utożsamia prawo z prawem godnym przestrzegania, więc dobrym prawem. Nie jest prawem to, co jest niesprawiedliwe. Złe prawo pozytywne nie jest prawem z mocy samej definicji prawa. Prawo pozytywne niezgodne z prawem naturalnym nie obowiązuje jako normy prawne.
Prawo natury może pełnić w stosunku do prawa pozytywnego funkcję walidacyjną –co oznacza, że daje podstawy obowiązywania prawa pozytywnego. Obowiązywanie prawa pozytywnego zależy od jego zgodności z prawem naturalnym.
Koncepcja filozoficzna – normy prawa natury traktowane są jedynie jako wzorzec dla prawa pozytywnego w tym sensie, że normy prawa pozytywnego, które są niezgodne z normami prawa naturalnego są złymi normami prawa, ale pozostają normami prawa, które nie wiążą w sumieniu, ale są normami prawa.
JĘZYK PRAWNY (język tekstów, przepisów prawnych)
Język prawny – jest odmianą języka etnicznego (naturalnego, potocznego) wytworzonego w sposób spontaniczny, a nie ustalony z góry, jak w przypadku języka sztucznego, np. język logiki formalnej (język formalny to język sztuczny).
Język prawny cechują pewne odrębności, które zbliżają go do języka sztucznego:
1. język prawny zawiera pewne słowa, które nie są używane powszechnie lub są używane w innym znaczeniu, np. „powód” (w j. prawnym – jako jedna ze stron w procesie, a w j. naturalnym – jako uzasadnienie czynu, zachowania – z jakiegoś powodu lub z jakiejś przyczyny).
2. język prawny zawiera pewne wyrażenia, które nie występują w języku powszechnym, np. depozyt nieprawidłowy.
Zarys teorii i filozofii prawa
S. Wronkowska, Z. Ziembiński „Zarys teorii prawa” (wydanie po 2000 r.)
L. Leszczyński „Zagadnienia teorii stosowania prawa. Doktryna z orzecznictwa” 2001 r.
POJMOWANIE PRAWA
Prawo to zjawisko złożone, wieloaspektowe, można je badać w różnych płaszczyznach i różnymi metodami:
- ontologia - nauka o bycie - epistemologia - nauka o poznaniu
- aksjologia prawa - nauka o wartościach; można sprowadzić do kilku grup.
Grupy o byt prawa:
prawo to norma lub system norm prawnych
prawo to fakt społeczny
prawo to fakt psychiczny - przeżycia
prawo to określone wartości, czy przejaw wartości
prawo to zjawisko złożone.
Te ujęcia można zredukować i otrzymamy dwupodział ujęć prawa:
ujęcie prawa jako zespołu tak czy inaczej rozumianych norm postępowania,
ujęcie prawa, w którym prawo jest zespołem faktów społ. czy psychicznych związanych z określonego rodzaju normami, Są to tzw. kierunki realistyczne (koncepcja realistyczna)
Ujęcie nr 1 - prawo jako norma, jako zespół norm postępowania - wyróżnia się tu:
koncepcja prawnonaturalna
koncepcja pozytywistyczna.
Sposób wyznaczania treści tych norm:
Koncepcje pozytywistyczne - zakładają, że treść jest wyznaczona przez akty stanowienia czy uznania ze strony państwa (przez decyzje organów państwowych) - prawem są jedynie normy prawa pozytywnego pochodzące od kompetentnych organów państwa, ich realizowanie poparte jest zagrożeniem przymusu ze strony państwa w przypadku ich przekroczenia. Koncepcje prawno-naturalne - zakładają, że istnieją i obowiązują pewne normy prawa naturalnego niezależnie od aktów ustanowienia norm o takiej treści przez władze państwowe, niezależnie od źródeł, z których te normy mogą być wyprowadzone (Bóg, natura cz
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)