Założenia pedagogiki naturalistycznej Pedagogika naturalistyczna przyjmuje zasadę wychowania zgodnego z naturą. Klasycznym jednak przedstawicielem naturalizmu w pedagogice pozostaje Jean Jacques Rousseau. Hasłem Rousseau było wychowanie naturalne przez które rozumiał wychowanie zgodne z naturą dziecka, czyli wychowanie zgodne z wrodzonymi skłonnościami dziecka. Z tego hasła wychowania naturalnego Rousseau wyprowadzał dwie zasady pedagogiczne. Pierwsza zasada głosiła, że wychowanie musi być negatywne, co oznaczało, żeby w wychowaniu nie zważać na żadne istniejące zwyczaje. Wychowanie ma pozwolić bowiem na swobodne rozwijanie się natury ludzkiej w dziecku. Drugą zasadą wychowania naturalnego, według Rousseau, jest wychowanie progresywne, które uznaje, że każdy okres życia człowieka ma swoje właściwości. Chodzi tutaj o uwzględnienie psychologii dziecka, czyli faktu, że dziecko, jak i młody człowiek, przechodzi przez kilka stopni rozwojowych. Pedagogika naturalistyczna wzmocniła się w XIX wieku za sprawą teorii ewolucji Karola Darwinai filozofii Herberta Spencera Pedagogika naturalistyczna Spencera opowiada się też za indywidualizmem w wychowaniu. Interesuje się ona wyłącznie jednostką i jej udoskonaleniem oraz domaga się nieskrępowanego rozwoju naturalnych i wrodzonych zdolności człowieka. Dlatego wychowanie musi czuwać nad warunkami naturalnego procesu rozwojowego człowieka i chronić go przed negatywnym wpływem różnych form przymusu życia społecznego.
Założenia pedagogiki psychologicznej odwołującej się do psychologii behawioryzmu Przedstawicielem behawioryzmu na gruncie pedagogiki jest przede wszystkim amerykański psycholog Edward Lee Thorndike. Thorndike jest przekonany, że życie ludzkie pomimo swej zmienności podlega niezmiennym prawom. Prawa zaś, które kierują życiem, pozwalają też kierować wychowaniem. Thorndike pragnie uczynić naukę o wychowaniu nauką ścisłą, która posługuje się takimi samymi metodami badań, jak fizyka. Wielką wagę Thorndike przywiązuje do metody eksperymentalnej w psychologii i dlatego psychologię eksperymentalną czyni jedną z podstawowych nauk pedagogicznych. Głównym celem wychowania, według Thorndike'a, jest przygotowanie jednostki do życia społecznego. Aby było to możliwe wychowanie musi uwzględniać: (1) pierwotną naturę człowieka - jego instynkty i wrodzone skłonności; (2) ogólne prawa uczenia się, które kierują zarówno życiem człowieka jak i wychowaniem. Thorndike przypisuje człowiekowi bardzo wiele instynktów indywidualistycznych i społecznych. Twierdzi, że właśnie na pierwotnych instynktach i skłonnościach powinno oprzeć się wychowanie. Zupełnie skrajne stanowisko w obrębie psychologii behawiorystycznej zajął inny amerykański psycholog John B.Watson. Watson odrzuca istnienie jakichkolwiek wrodzonych dążności i instynktów a zachowanie się dziecka, jak i dorosłego człowieka, tłumaczy jedynie reakcjami wyzwolonymi przez zewnętrzne bodźce. Podobne stanowisko prezentuje jeszcze inny amerykański psycholog Burrhus F.Skinner. Według behawioryzmu zatem aktywność ucznia w działalności szkolnej i pozaszkolnej jest wynikiem uczenia się rozumianego jako warunkowanie. Oznacza to, że zmiany w uczniu dokonywać się mogą tylko w granicach określonych przez planowe oddziaływanie środowiska zewnętrznego.
(…)
…. Trzecią cechą osoby w pełni funkcjonującej według Rogersa jest konieczność ufania swojemu poczuciu tego, co jest słuszne w danej sytuacji i zarazem być pewnym, że przeczucia tego rodzaju są dobrymi i godnymi zaufania przewodnikami postępowania człowieka w życiu. Człowiek według psychologii humanistycznej jest bowiem jednostką całkowicie wewnątrzsterowną. Stąd tak wielka rola motywacji wewnętrznej…
…), Janusza Reykowskiego i Kazimierza Obuchowskiego. przez behawioryzm i przez psychoanalizę. Natomiast wobec psychologii humanistycznej ma wiele zastrzeżeń. Człowiek według psychologii poznawczej nie jest, ani marionetką manipulowaną przez środowisko, ani niedoskonałym aktorem całkowicie zależnym od nieświadomych sił popędowych. Człowiek jest bowiem, według psychologii poznawczej, samodzielnym podmiotem…
…, według Hessena, ma być upowszechnianie wartości kulturalnych i kształcenie za ich pomocą osobowości ludzkiej. Cele wychowania pokrywają się z celami kultury, dlatego tyle jest rodzajów wychowania, ile jest odrębnych wartości kulturalnych. Dla Hessena najważniejsze jest wychowanie moralne i wychowanie naukowe. Bogdan Nawroczyński za najważniejsze wartości życia duchowego człowieka uważał wykształcenie, charakter…
… realizacji własnych, autonomicznych celów i wartości, które rozwijają osobowość człowieka. Psychoanaliza jest więc pewną metodą terapeutyczną, gdzie wychowanie oznacza rozwój osobowości i socjalizację.
Założenia pedagog. Psycholog. odwołującej się do psych. Humanistycznej
Do głównych twórców psychologii humanistycznej zaliczani są: psycholog amerykański Abraham H.Maslow i psychiatra Carl R.Rogers. psychologia humanistyczna akcentuje specyficzność jednostki ludzkiej, gdyż przyjmuje stanowisko, że człowiek, aby być zdrowym, musi odkryć swoje prawdziwe ja i uczynić z tego odkrycia jak najlepszy użytek, niezależnie od tego, jak trudne jest to zadanie. Psychologia humanistyczna jest więc koncepcją opartą na procesie samourzeczywistniania się człowieka. Abraham Maslow również potępia współczesne…
…. Świadomość społeczna jest więc tutaj pewnym ponadindywidualnym podmiotem społecznym, który poprzez reguły społeczne oddziałuje na postępowanie pojedynczych ludzi i całego społeczeństwa.Dla pedagogiki socjologicznej wychowanie ma charakter społeczny. Wybitnym polskim przedstawicielem pedagogiki socjologicznej był Florian Znaniecki. Dla Znanieckiego wychowanie polega na urabianiu jednostek na członków…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)