Zależności między normami wyższymi i niższymi: - Zależności delegacyjno-kompetencyjne i treściowe: powiązania treściowe - przyjmuje się że te powiązania są takie że z tych norm wyższych można wyprowadzić normy niższe, a normy wyższe przesądzają treść norm niższych, normy niższe są tylko uszczegółowienie norm wyższych.
- powiązania mające charakter statyczny są statyczne dlatego że nie wychodzą poza normy tzw. „aksjomatów”. Są one statyczne ponieważ system ten rozwija się tylko w drodze rozumowań. Tylko z pierwszej normy są wyprowadzane normy niższe.
- dynamiczne, polegają na tym że normy wyższe określają organy niższe, niż organ je wydaje. Normy wyższe wskazują organy niższe i upoważniają je do wydania jakich norm. Pojawiają się tu organy na różnych rzędach. Polega to na przekazywaniu kompetencji do tworzenia norm od organów wyższych dla norm niższych. W rzeczywistości normy prawne są i statyczne i dynamiczne. Sprzeczność można usunąć za pomocą reguły kolizyjnej.
Gdy reguły kolizyjne nie usuną sprzeczności to używa się sposobu wykładni.
Kolizje między regułami pierwszego stopnia rozwiązuje się za pomocy reguł kolizyjnych drugiego stopnia:
Kryterium hierarchiczne jest ważniejsze od czasowego
Kryterium merytoryczne jest ważniejsze od hierarchicznego pod warunkiem, gdy norma niższa została wydana na podstawie upoważnienia normy hierarchicznie wyższej. Lex Posterior Generalis Non Derogat Legi Priori Specialis (kryterium merytorczne jest ważniejsze od kryterium czasowego). - System jest zamknięty jeśli o dowolnej normie możemy powiedzieć czy należy do systemu prawa.
- System jest zupełny wtedy kiedy pozwala powiedzieć kiedy norma jest normą prawną a kiedy nie.
- Zupełność walidacyjna: system prawa sam określa kryteria według których można o każdej dowolnej normie powiedzieć czy jest normą prawną, czy nie. To są kryteria prawa obowiązującego. - Zupełność materialna (zupełność kwalifikacyjna). Daje kwalifikacje prawną danemu zachowaniu. Jeśli mówimy że system prawa nie jest zupełny materialne to oznacza że znajdują się luki w prawie. Luka intra lege - polega na tym że my mamy wątpliwość w jaki sposób jest dane zdanie uregulowane, ponieważ przepisy są sformułowane zbyt ogólnikowo (luźno), czyli użyte są słowa nieostre. Właśnie dlatego pojawia się wątpliwość, do kogo norma jest skierowana. Ta luka bierze udział tylko wtedy, gdy dana norma jest oceniona negatywnie. Prawo współczesne nie może być kazuistyczne, musi być elastyczne, dlatego powstają słowa nieostre, ale jest to zamierzone i dobre. Jednak przepis zbyt ogólnikowy jest przepisem złym. Luka techniczna - im bardziej regulacja jest kazuistyczna tym większe prawdopodobieństwo, że pojawi się jakaś luka. Mogły zostać uregulowane jedne kwestie, a inne nie. Postanowiono pewne cele, ale nie uchwalono norm pozwalającym im działać. Nie można tym relacjom zarzucić ogólnikowości, ale może być ona niekompletna. Jednak kazuistyka sama w sobie nie jest luką.
(…)
… ogólnikowości, ale może być ona niekompletna. Jednak kazuistyka sama w sobie nie jest luką. Luka swoista - istnieje jakaś regulacja ustawowa, a w ustawie znajduje się delegacja ustawowa (upoważnia i zobowiązuje jakiś organ do wydania rozporządzenia wykonawczego, a ten organ tego zobowiązania nie wykonuje). Luka swoista jest najłatwiejsza do ustalenia. Luki aksjologiczne: niżej wymienione luki mówią…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)