Zależność właściwości substancji od rodzaju wiązania chemicznego Substancje posiadające wiązania kowalencyjne: W stałym stanie skupienia tworzą kryształy cząsteczkowe , jak np. S 8 , lub kowalencyjne , np. diament, Si, Ge.
Kryształy cząsteczkowe zawierają w węzłach sieci krystalicznej cząsteczki związków, natomiast kryształy kowalencyjne, tworzą wielki twór elementów połączonych wiązaniami kowalencyjnymi. Taka budowa powoduje, że substancje te na ogół:
nie przewodzą prądu elektrycznego (wyjątkiem jest grafit), nie dysocjują na jony,
słabo rozpuszczają się w rozpuszczalnikach polarnych, jak woda czy alkohole, natomiast dobrze - w rozpuszczalnikach niepolarnych, jak benzen czy benzyna. Substancje o wiązaniach kowalencyjnych reagują powoli, gdyż te silne wiązania nie ulegają łatwo rozerwaniu. Kryształy cząsteczkowe charakteryzuje niska temperatura topnienia . Przeciwnie do nich - kryształy kowalencyjne topią się w bardzo wysokich temperaturach. Wiązanie kowalencyjne w tlenkach wpływa na ich kwasowy lub obojętny charakt er ; im większy jest udział wiązania kowalencyjnego - tym bardziej kwasowy charakter ma dany tlenek. Substancje posiadające wiązania jonowe: Do nich należą sole, np. NaCl, K 2 SO 4 . W stanie stałym tworzą sieci jonowe , w których nie ma cząsteczek ani atomów, tylko ułożone naprzemiennie jony dodatnie i ujemne. Np. w sieci krystalicznej chlorku sodu każdy jon Na + jest otoczony sześcioma jonami Cl - , z których każdy sąsiaduje z sześcioma kationami sodu, przy czym zachowany jest stosunek ilości jonów dodatnich do ujemnych, taki jak we wzorze cząsteczkowym soli.
Związki jonowe są substancjami krystalicznymi, twardymi, o wysokich temperaturach topnienia, co jest związane z koniecznością dostarczenia znacznych ilości energii do zniszczenia ich sieci krystalicznej. Dobrze rozpuszczają się w wodzie. Kryształy jonowe nie przewodzą prądu elektrycznego, ale stopione i rozpuszczone w wodzie sole są dobrymi przewodnikami elektryczności . Dzieje się tak, gdyż w roztworze i w postaci stopionej związki te łatwo dysocjują na jony, które są nośnikami elektronów. Reakcje między jonami w wodnych roztworach substancji jonowych zachodzą bardzo szybko. Im większy jest udział charakteru jonowego w wiązaniu w tlenku czy wodorotlenku, tym bardziej zasadowy jest ten związek.
(…)
… tlenu wodorem i niektórymi metalami. Przykładami nadtlenków są: H2O2 - nadtlenek wodoru, Na2O2 - nadtlenek sodu, BaO2 - nadtlenek baru. Nadtlenki litowców i berylowców są substancjami jonowymi, ich sieć krystaliczna zawiera jony O22- oraz kationy metali.
W nadtlenkach występuje, tzw. „mostek tlenowy” czyli wiązanie -O-O-, w którym atomy tlenu są połączone ze sobą. Ten bardzo nietrwały układ, łatwo rozkłada się z wydzieleniem tlenu atomowego. Dlatego nadtlenki sodu lub baru, a także wodoru są głównie stosowane jako silne utleniacze.
Bardzo popularnym nadtlenkiem jest H2O2, który na powietrzu łatwo rozkłada się do wody, tracąc przy tym atom tlenu. Szczególnie znane są:30% wodny roztwór nadtlenku wodoru, zwany perhydrolem - silny wybielacz, używany też do wywabiania plam oraz 3% roztwór H2O2, znany…
… i występują głównie w postaci swoich soli. Dlatego wzór kwasu węglowego zapisuje się jako CO2 + H2O.
Rodzaj wiązania chemicznego występującego w cząsteczkach związków chemicznych ma decydujący wpływ na ich właściwości fizyczne i reaktywność chemiczną.
! Mieszaniny nie mają stałej charakterystycznej temperatury wrzenia czy topnienia - wielkości te, jak też inne właściwości fizyczne mieszanin zależą od ilości…
… rtęci, galu, indu i litowców, mają wysokie temperatury topnienia.
Wiązania chemiczne
Oddziaływania międzycząsteczkowe
kowalencyjne
jonowe
metaliczne
Wiązanie wodorowe
Siły van der Waalsa
nie -spolaryzowane
spolaryzowane
koordyna-cyjne
Atomy pierwiastków tworzących wiązanie
niemetal + niemetal
np.O2, Cl2
N2
niemetal +
niemetal
np. HCl, NH3 H2O
niemetal + niemetal
np. SO2, NH4+
HNO3,
metal + niemetal
np…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)