1. Audyt - jest instrumentem stosowanym w różnych dziedzinach, m.in. w dziedzinie
finansów, jakości, środowiska, etyki, marketingu. Jest narzędziem pozwalającym na
uporządkowanie i na optymalizację procesu monitorowania wprowadzania koncepcji
zrównoważonego rozwoju.
2. Jaki powinien być audyt?
- niezależny - powinien być realizowany przez niezależną organizację,
- kompleksowy - obejmujący zagadnienia dotyczące jednocześnie ładów środowiskowego,
przestrzennego, społecznego, gospodarczego oraz instytucjonalno-politycznego,
- obiektywny - bazujący na wskaźnikach zrównoważonego rozwoju, umożliwiających
określenie pozycji danej jednostki terytorialnej w odniesieniu do innych jednostek (gmin,
powiatów, województw) i do zbioru wartości pożądanych (wzorcowych),
- porównywalny - realizowany według jednolitej metodyki, zapewniającej porównywalność
wyników poszczególnych audytów zarówno w sensie czasowym, jak i przestrzennym.
3. Co to jest EMAS?
Celem jest promocja zasady zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do produkcji i
konsumpcji oraz tworzenie ram dla efektywnej ciągłej poprawy wpływu przedsiębiorstwa na
środowisko.
EMAS jako narzędzie dostosowane jest do wymogów gospodarki rynkowej, zakłada
dobrowolność uczestnictwa zainteresowanych podmiotów gospodarczych w systemie.
Przedsiębiorstwo zobowiązane jest do wdrożenia skutecznego systemu zarządzania
środowiskiem i wypełnienia wszystkich wymagań określonych w rozporządzeniu.
4. Co to jest wskaźnik?
Wskaźniki to podstawowe narzędzie monitoringu zrównoważonego rozwoju, odsłaniające w
sposób wymierny istotę tej koncepcji rozwoju.
Najważniejszą cechą wskaźnika jest porównywalność jego wartości, umożliwiająca
określenie pozycji danego obiektu (gminy, powiatu itp.) na tle innych obiektów (np. innych
jednostek terytorialnych). W tym sensie wskaźnik jest funkcją jednej lub wielu cech i z reguły
występuje jako tzw. miara natężenia.
Wśród licznych wymogów poprawności wskaźnika zrównoważonego rozwoju należy
wyróżnić przede wszystkim:
- konieczność występowania związku merytorycznego z opisywanym zjawiskiem
- poprawność formalną, ocenianą na podstawie ogólnych zasad poprawności budowy
wskaźnika.
5. Agenda 21 jest obszernym programem działań obejmującym następujące zagadnienia:
- podstawowe problemy społeczne, ekonomiczne i ekologiczne współczesnej doby (zwłaszcza
przeludnienie, ubóstwo, technokratyzm, nadmierna konsumpcja, zagrożenia dla zdrowia,
globalne problemy ekologiczne);
- zadania państw związane z ochroną środowiska w procesach gospodarczych;
- instrumenty realizacji zadań ochrony środowiska (ekonomiczne, prawne, organizacyjne,
techniczne i edukacyjne);
- rola organizacji społecznych;
- finansowanie trwałego rozwoju zrównoważonego.
Jej sygnatariuszami są 172 kraje ONZ, w tym Polska.
Wskazuje ona, w jaki sposób rozwój może zostać praktycznie zrównoważony w kategoriach
ekonomicznych, społecznych, ekologicznych, przestrzennych i polityczno-instytucjonalnych.
Zakres jej zaleceń waha się od nowych metod nauczania
ZAGROŻENIA CYWILIZACYJE - ZALICZENIE
1. Istota strategii zrównoważonego rozwoju i czym on jest
Rozwój zrównoważony definiuje się na dwa sposoby. Po pierwsze, jako proces rozwoju (krajów, miast, biznesu, wspólnot itd.), który w sposób bezwarunkowy łączy potrzeby teraźniejszego pokolenia ze zdolnością do zaspokajania po-trzeb przyszłych pokoleń, a także potrzeby jednych
ludzi z potrzebami innych. A po drugie, rozwój zrównoważony określa się jako „ciąg zmian, w którym korzystanie z zasobów, struktura inwestycji, ukierunkowanie postępu technicznego oraz struktury instytucjonalne mają być dokonywane w taki sposób, żeby nie było sprzeczności między przyszły-mi a teraźniejszymi potrzebami”1. Ta druga definicja jest rzadziej cytowana. W obu definicjach mówi się o „międzypokoleniowej sprawiedliwości ekologicznej”, która legła u podstaw wszelkich umów międzynarodowych, jakie zawiera się w kwestii ochrony środowiska. W ustawodawstwie polskim obowiązuje następująca definicja zrównoważonego rozwoju:
„Zrównoważony rozwój - to taki rozwój społeczno--gospodarczy, w którym następuje proces integrowania działań politycznych, gospodarczych i społecznych, z zachowaniem równowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych procesów przyrodniczych,
w celu zagwarantowania możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb poszczególnych społeczności lub obywateli zarówno współczesnego pokolenia, jak i przyszłych pokoleń”2.
4. Przyczyny degradacji gleb.
Degradację gleby powoduje głównie człowiek w sposób bezpośredni, zniekształcając procesy glebotwórcze czy likwidując wierzchnią pokrywę glebową, czyli warstwę próchniczną. Działania pośrednie takie jak wielko powierzchniowe wycinki lasów (prowadzące do stepowienia), nadmierna intensyfikacja produkcji rolnej, emisja zanieczyszczeń pyłowych i gazowych przez przemysł, transport, gospodarkę komunalną, czy też obniżenie poziomu wód gruntowych wskutek nadmiernego ich eksploatowania również powodują degradację gleb.
Za degradację gleby odpowiedzialne mogą być także czynniki naturalne, głównie erozja gleby oraz zmiany klimatyczne.
Głównymi przyczynami degradacji gleb są skażenia przemysłowe i komunikacyjne, chemizacja rolnictwa, chemiczne metody walki ze szkodnikami pól i liasów oraz niewłaściwe metody uprawy. Skażenia przemysłowe i komunikacyjne dostają się do gleby przez powietrze lub za pośrednictwem wody, względnie też przy udziale obu tych czynników łącznie. Przykładem są kwaśne deszcze, zawierające związki siarki i prowadzące do zmiany kwasowości gleby i spadku jej żyzności. Pewnym paradoksem jest, że olbrzymi udział w degradacji gleb ma samo rolnictwo, którego podstaw są właśnie dobre i zdrowe gleby. Szkodliwy dla gleb wpływ mechanizacji i chemizacji rolnictwa bywa często negowany i bagatelizowany.
(…)
… stymulanty, destymulanty, dominanty.
Kryterium skali pomiaru wartości wskaźnika. W teorii skalowania wyróżnia się cztery
podstawowe skale pomiarowe: (nominalną, porządkową (rangową), interwałową
(przedziałową),ilorazową (stosunkową)). Skale „słabe” (skala nominalna i porządkowa) i
skale „mocne” (skala interwałowa i stosunkowa).
Kryterium stopnia agregacji uwzględnia w podziale wskaźników skalę agregacji…
…-nitryfikacja-denitryfikacja Organizmy autotroficzne pobierają z podłoża nieorganiczne związki azotowe (głównie jony amonowe i azotany) i przekształcają je w związki organiczne. Autotrofy stanowią podstawowe źródło azotu dla heterotrofów, które część pobieranego azotu usuwają do środowiska w procesach wydalani. Martwe szczątki organiczne rozkładane są przez destruentów. Zjawisku temu towarzyszy uwolnienie amoniaku (amonifikacja), który po przekształceniu w jony amonowe może być ponownie przyswojony przez organizmy autotroficzne. Bakterie nitryfikacyjne utleniają jony amonowe azotanów, zaś bakterie denitryfikacyjne redukują azotany do azotu cząsteczkowego, który uwalnia się do atmosfery. Bakterie wiążące azot cząsteczkowy redukują go do amoniaku, który po przekształceniu w jony amonowe ponownie zostaje…
… rozmnażanie mikroorganizmów (głównie glonów, sinic, bakterii). Widocznym efektem jest tzw. zakwit wody. Wzrost liczebności drobnoustrojów powoduje zwiększenie biologicznego zapotrzebowania na tlen. Rozpuszczony w wodzie tlen zużywany jest również do rozkładu martwych szczątków organizmów. Wody zmieniają swoją barwę i zapach. Stają się bardziej mętne. W górnych warstwach wody charakterystyczne są wahania…
… zwany również smogiem typu Los Angeles powstaje w momencie kiedy w upalne dni występuje nadmierny ruch uliczny. Elementami smogu typu Los Angeles są różnorodne związki organiczne takie jak np. aldehydy, ketony, azotany i nadtlenki organiczne, ponadto ozon i tlenki azotu. Najważniejszym elementem tworzenia się tego typu smogu fotochemicznego stanowi ditlenek azotu, odszczepiający wolny atom tlenu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)