Zabytki Centrum miasta skupia się przy wschodnim brzegu Jeziora Mikołajskiego. Przy Placu Kościelnym znajduje się piękny, klasycystyczny, XIX wieczny kościół ewangelicki z wysoką wieżą zegarową. W jego wnętrzu możemy podziwiać kasetonowe sklepienie, drewniane empory i umieszczone nad wejściem organy. Ponadto, po obu stronach prezbiterium zawieszone są dwa cenne portrety miejscowych pastorów.
Rolę rynku pełni Plac Wolności , po środku którego znajduje się fontanna z postacią Króla Sielaw. Wokół rynku stoją ozdobne, eklektyczne kamieniczki a największą atrakcję stanowi dawny ratusz (obecnie hotel Mazur).Główna i zarazem najładniejsza uliczka w Mikołajkach to ulica Kajki. Otoczona jest starymi, parterowymi domkami i biegnie równolegle do brzegów jeziora Mikołajskiego. Stoi przy niej skromny, neogotycki kościół katolicki, zbudowany z czerwonej cegły w 1910 r. Pod berłem Króla Sielaw- Historia "Mikołajki - jak z bajki" mówi stare powiedzenie. Każdy, kto kiedykolwiek widział czerwone dachy opadające ku wodzie, a niżej tłum cumujących przy kei jachtów, przyzna, że coś w tym jest. Malowniczo położone na przesmyku pomiędzy jeziorami Mikołajskim i Tałty miasteczko, liczące zaledwie kilka tysięcy stałych mieszkańców, zamienia się latem w gwarne centrum turystyczne. Przez cały sezon odbywają się tu najróżniejsze imprezy, między innymi Festiwal Piosenki Żeglarskiej (lipiec) i Otwarte Mistrzostwa Polski Dziennikarzy (sierpień). W ostatni weekend czerwca obchodzone są Dni Mikołajek. W asyście mieszkańców i turystów woduje się wówczas Króla Sielaw. Aż do jesieni ogromna kolorowa ryba w koronie na głowie pływa przytwierdzona do zachodniego przęsła mostu drogowego. Zanim Mikołajki stały się turystyczną stolicą Mazur, mieszkańcy miasteczka przez stulecia zajmowali się rybactwem. Jak mówi legenda, swoją zachłannością dokuczyli Królowi Sielaw, który dotąd dziurawił sieci, zatapiał łodzie i szkodził ludziom na wszystkie sposoby, aż głód zajrzał im w oczy. Zrozpaczona żona jednego z rybaków poprosiła o pomoc staropruskich bogów. W zamian za ofiarę otrzymała od nich żelazne kółko. Jej mąż szybko pojął sens tej wskazówki i z tysięcy podobnych kółek zrobił metalową sieć. Była ona tak mocna, że rybak złapał w nią samego Króla Sielaw. W zamian za darowanie życia władca zobowiązał się do napełniania sieci swego pogromcy. Do rybaka znowu uśmiechnęło się szczęście, mógł teraz sprzedawać ryby po wysokiej cenie. Niebawem jego sąsiedzi odkryli ukrytą przy brzegach jeziora Śniardwy sieć z królewską rybą. Uradzono, aby przetransportować więźnia do Mikołajek. Przytwierdzony do filaru mostu miał już po wsze czasy zapewniać rybakom dobrobyt. Kiedy rankiem kolejnego dnia rybacy przyszli popatrzeć na swego więźnia, spotkało ich rozczarowanie. Król zniknął. Podobno po dziś dzień pływa wolny w toni jezior. Mieszkańcy Mikołajek zaś od wieków próbują oszukać los, trzymając na uwięzi sztuczną rybę.
(…)
… ochrony dzikiego
ptactwa 79/403/EWG zwanej Dyrektywą Ptasią i dyrektywy w sprawie
ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory 92/43/EWG
zwanej Dyrektywą Siedliskową. Sieć Natura 2000 składa się z dwóch
rodzajów obszarów: obszaru specjalnej ochrony ptaków (OSO) i
specjalnych obszarów ochrony siedlisk (SOO). Na terenie Gminy Mikołajki
/m.in./ zostały utworzone następujące obszary specjalnej ochrony ptaków:
Puszcza Piska (kod obszaru PLB 280008) obejmująca obszar
172802,1 ha w tym na terenie gminy Mikołajki 10521,2 ha,
· Bagna Nietlickie (kod obszaru PLB 280001) obejmujące obszar
4080,8 ha w tym na terenie gminy Mikołajki 114,1 ha
Jezioro Łuknajno (kod obszaru PLB 280003) obejmujące obszar
1380,2 ha, cały na terenie Gminy Mikołajki.
Obszary te to ważne lęgowiska i żerowiska ptaków m.in. takich gatunków
jak : zielonka, bąk, bielik, orlik krzykliwy, rybołów, puchacz, włochatka,
cietrzew, łabędź niemy, łyska, hełmiatka, perkoz dwuczuby, bocian
czarny.
Obok obszarów tzw. ptasich na obszarze Gminy Mikołajki występuje
obszar ochrony siedlisk tzw. siedliskowy - Ostoja Piska kod obszaru
PLH280013, która ma powierzchnię 52 530,5 ha. Obejmuje on
najcenniejsze fragmenty kompleksu leśnego obszaru Puszczy Piskiej,
o najlepiej zachowanych lasach z cechami naturalnymi oraz o
największym bogactwie gatunkowym. Ostoja Piska to 17 typów siedlisk
przyrodniczych z I załącznika Dyrektywy Siedliskowej / np. dystroficzne
zbiorniki wodne, łąki trzęślicowe, torfowiska przejściowe, trzęsawiska,
grąd środkowoeuropejski/, 6 gatunków ssaków / wilk, ryś/, 2 gatunków
gada / kumak nizinny, traszka grzebieniasta/, 1 gatunek gada /żółw
błotny/, 3 gatunki ryb / boleń/, 4 gatunki roślin /sasanka otwarta, obuwik,
lipiennik Loesela, dzwonecznik wonny. Ponadto do
obszarów „naturowych” planuje się włączyć tereny położone pomiędzy
miejscowościami Baranowo, Faszcze, Cudnochy, ze względu na
występujące tam siedliska żółwia błotnego. Obszar ten określa się jako
Mazurską Ostoję Żółwia Błotnego.
Najistotniejszym dokonaniem…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)