Wzmocnienie i uszczelnienie obudowy

Nasza ocena:

5
Pobrań: 21
Wyświetleń: 609
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Wzmocnienie i uszczelnienie obudowy - strona 1 Wzmocnienie i uszczelnienie obudowy - strona 2 Wzmocnienie i uszczelnienie obudowy - strona 3

Fragment notatki:

Wzmocnienie i uszczelnienie obudowy
Wzmocnienie lub uszczelnienie obudowy jest zabiegiem, który może być zastoso­wany w bardzo różnych sytuacjach, jakie mogą pojawić się w czasie drugiego okresu eksploatacji budowli podziemnej. Mogą pogorszyć się warunki pracy obudowy, na przy­kład, na skutek osłabienia masywu skalnego w wyniku procesów wietrzenia, pojawie­nia się dodatkowych obciążeń w sąsiedztwie lub nad konstrukcją podziemną, wzrostu dopływu wody itd. Mogą pojawić się ubytki obudowy, lokalne jej uszkodzenia, wycie­ki wody itp. Jeden ze sposobów naprawy czy wzmocnienia konstrukcji polega na wy­mianie niektórych jej fragmentów. Niezależnie od tego czy będziemy naprawiać skle­pienie stropowe, ściany czy sklepienie spągowe przed jakimkolwiek naruszeniem frag­mentu nośnego obudowy, musimy ją dokładnie zabezpieczyć obudową tymczasową ramową łukową lub kotwiową ze szczególnym uwzględnieniem rozparcia ścian, aby nie naruszyć ich współpracy z górotworem (rys. 11.10). Na podobnych zasadach możerny dokonać klasycznej zewnętrznej izolacji sklepienia obudowy. W tym celu wyko­nujemy specjalne wyrobisko odsłaniające strop obudowy lub wykonujemy wykop nad całym obiektem (rys. 11.11). Odsłonięte sklepienie wyrobiska musi być dokładnie pod­stemplowane, aby nie naruszyć współpracy obudowy z górotworem. Z tego też powo­du nigdy nie należy odsłaniać ścian obudowy sklepionej, bo może to spowodować cał­kowite zniszczenie konstrukcji. Na odsłoniętej obudowie układamy warstwę wyrów­nawczą, izolacją typu ciężkiego, warstwę ochronną, a następnie całość wyrobiska wypełniamy szczelnie wykładką z urobku wydrążonego w sąsiedztwie, a wykop zasy­pujemy gruntem wcześniej wydobytym. Są to zabiegi bardzo kosztowne.
W sprzyjających warunkach, jeśli pozwoli na to zapasowa skrajnia, możemy wyko­nywać różne warstwy, powłoki uszczelniająco-wzmacniające na wewnętrznej stronie obudowy. W ten sam sposób zabezpiecza się zdegradowane, zwietrzałe powierzchnie wyrobisk bez obudowy, zwłaszcza że w tym przypadku można wyrobisko odpowiednio powiększyć, aby uzyskać niezbędną jego skrajnię. Wśród wielu możliwych do wyko­nania powłok ochronnych można wymienić:
• torkret lub beton narzutowy (rys. 11.12),
• przymocowana kołkami siatka z powłoką torkretową lub betonową,
• torkret wyrównawczy z warstwą izolacyjną! obudową przenoszącą ciśnienie wody (rys. 11.13), '
• kotwienie obudowy i górotworu z ochronną warstwą torkretu,
• kotwienie obudowy i górotworu z siatką i narzutem betonowym,
• łuki stalowe z okładziną z siatki i narzut betonowy.
Po uszczelnieniu i wzmocnieniu obudowy lub górotworu od wewnątrz możemy do­datkowo przeprowadzić iniekcyjną stabilizacją wgłębnych warstw układu obudowa-górotwór. W tym przypadku warstwa iniekcyjna nie powinna jednak sięgać zbyt daleko poza strefę nośną w otoczeniu wyrobiska, aby nie naruszyć procesu odprężenia masywu skalnego lub gruntowego oraz reżimu migracji wód podziemnych w głębi tego masywu. Głęboko sięgająca iniekcja spowoduje również zbędny, nieuzasadniony wzrost kosztów remontu budowli podziemnej. Za prawidłową, skuteczną należy więc uznać warstwę iniekcyjną o grubości 1-2 m wykonaną jako jednorodną, ciągłą warstwą wzmocnienia i uszczelnienia układu nośnego obudowa-górotwór. O jakości zabiegów iniekcyjnych decyduje dobrze dobrana siatka otworów iniekcyjnych i ciśnienie wtła­czania środków wzmacniaj ąco-uszczelniających. Im bardziej stabilny i szczelny jest we­wnętrzny płaszcz ochronny, tym większe ciśnienie iniekcyjne możemy dopuścić i otrzy­mamy bardziej jednorodny płaszcz stabilizujący układ nośny. ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz