Obudowa stalowa. Stabilizacja górotworu

Nasza ocena:

5
Pobrań: 84
Wyświetleń: 448
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Obudowa stalowa. Stabilizacja górotworu - strona 1 Obudowa stalowa. Stabilizacja górotworu - strona 2 Obudowa stalowa. Stabilizacja górotworu - strona 3

Fragment notatki:

Obudowa stalowa Stabilizacja górotworu
Obudowa stalowa. Obudowę stalową tworzą łuki z dwuteowników szerokostopo­wych. Łuki są wyginane na zamówienie wykonawcy robót w specjalnych wytwórniach i składają się z kilku, najczęściej czterech elementów:
• dwóch luków stropowych montowanych w kalocie,
• dwóch elementów ociosowych montowanych na wysokości ścian w sztrosie.
Łuki, zwłaszcza w części stropowej, są łączone podłużnymi belkami, dzięki czemu drążenie kaloty może wyprzedzać sztrosę, a montaż łuków odbywać się etapami, naj­pierw część stropowa, a później podbudowa części ociosowej (rys. 10.4). Najczęstszym poszyciem łuków stalowych jest siatka rozpięta na całej powierzchni stropu i w razie konieczności górnej części ociosów.
Stabilizacja górotworu. W niektórych przypadkach, gdy mamy do czynienia z bar­dzo mocnym, zwięzłym masywem skalnym wyrobisko podziemne może pozostawać bez obudowy tymczasowej. Czasami jest to możliwe, ale tylko w niezbyt krótkim okresie i trzeba dokonać odpowiednich zabiegów, aby wydłużyć ten okres do momentu wyko­nania obudowy stałej. Do takich zabiegów należy:
• kotwienie górotworu,
• nakładanie torkretu lub warstwy betonu,
• nakładanie mocowanej kołkami siatki,
• iniekcyjne zespalanie spękanego góro­tworu.
Zabiegi te są elementem nowej metody austriackiej - NATM i odpowiednio postero­wane prowadzą do wytworzenia wokół wyro­biska ściskanej obudowy nośnej, zdolnej zrównoważyć duże narastające ciśnienie góro­tworu. Tworzy się więc obudowa równoważniku stalowego ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz